karçiçeği_m

SENİ BİR TUFAN GİBİ SEVDİM (martılar gelmezdi ki sizin ordan martılar sizindi ey evlerinin önü deniz bizde ölen kartallardan, dağlardan size haber veririz bir bakımlık deniz, bir avuç imbat göndermediniz!) I seni bir çığlık gibi sevdim uzanıp sesimin avlularına sen de her sabah sabah... sevince bir sevgiyle gideriz sonra durur vitrinlerden çiçekleri seyrederiz puştluklar bizi seyreder, biz çiçekleri... II seni bir kar gibi sevdim üşüye üşüye eridim! bak, kentleri de, dağları da bozdular başka rüzgârlar giydirdiler kentlere dağlara başka tüfekler kalk, gidelim buralardan gidelim! III seni bir namlu gibi sevdim sen tetiklerimi ezberliyordun kıyametler koparken alnından bu kentin geceydi... ansızın seni bir tufan gibi sevdim bedenim alabora! YILMAZ ODABAŞI

papates(meşhurmuş orda)

şaban

uzay

valla haklısın deveyi hendekten atlatmak daha kolay iş interin şiirlerini anlamaktan.... ama yinede yılmadan usanmadan anlamaya gayret edeceğim..... yaşamak direnmektir ölmektir hem yaşamak.....

zafer(valla buda fizikçi bir arkadaş labaratuvar denince aklıma geldi...)

Ölünce Sevemezsem Seni Toprağından dönsün yüzüm Ölünce sevemezsem seni Kan ağlasın iki gözüm Ölünce sevemezsem seni Hak rahmetin görmeyim Gonca gülü dermeyim Muradıma ermeyim Ölünce sevemezsem seni Yaşamak yıldızlarda Seninle olmak istiyorum Sevişmek hüner değil Yanında kalmak istiyorum Yaşamak hüner değil Seninle ölmek istiyorum Ben bu yerde ölsem de Ay yüzlüm yine elde Muhtaç olayım namerde Ölünce sevemezsem seni Ayna

Bir Aşk Yarası 'beni yalnızlığımda vurdular o gece kalbimi suyla oydular gece vakti öldüğümü bile söylemediler...'-A.Erhan- ben şu kısa boylu hayatta uzun boylu kederlerle acırım yorar şu telaş, şu karmaşa bir sığınak aranırken şu uğultuda bir aşk gelir bir yara bir yara...bir yara daha! eski bir aşk yeni bir ayrılıktır her zaman bunu kuşlar sorar yıldızlar da anlatır kimse bilmez he canım bir yara bir ömrü hergün nasıl kanatır... ben seni hep ayrılıkla anmışım titreyen ellerimle günlerin buğusuna adını...hep adını yazmışım bir aşk gelmiş bir yara bir yara...bir yara daha! eski bir aşk yeni bir ayrılıktır her zaman bunu kuşlar sorar yıldızlar da anlatır kimse bilmez he canım bir yara bir ömrü her gün nasıl kanatır... Yılmaz Odabaşı

uygarlık ve barbarlık kardeştir.” -Havel- dünya sığmıyor insana havel yüzlerdeki, yüreklerdeki maske parada kir, suda klor, havada nem yüksek borsa, alçak basınç ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler /insan, sığmıyor insana havel!/ ve her şey: şey! mesela o takvimler, o günler her biri şimdi kim bilir neredeler yalancıdır aynalara gülümseyen o muhteşem gençlikler bir yaz yağmuru gibi çabucak geçecekler bize kalan kurt kapanı sözleşmeler ve iş akdi kıvamında morarmış evlilikler oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır havel? biz bu kentlerde bu ömürlerin gecelerinde çürüsek bile şimdi eski dağlarda vakur bir şafak yırtılmaktadır ve dışarıda üşüyen bir haziran kalbimde yılların tufanından artık bir hazan (kalbimde hazan ve şairdir elbet sözcüklere rus ruleti oynatıp yazan!) dışarıda üşüyen bir haziran kanımda nikotin cehennemi kısa kibrit uzun duman yaan! yine yaan! yine yaaaan! yan ki yangınlar bile yansın haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın... bırak ağlasın artık gündüzlerin ışığında aşk gecelerin sularında yakamozlar yok ve kuşlar konsun diye gerilmiyor balkonlara çamaşır ipleri duyuyorsun işte şiir de yazıyorlarmış iğfal şebekeleri(!) dışarıda üşüyen bir haziran dışarıda aşksız aşk, aids, hepatit b dışarıda hormonlu sevinçler, kokmayan güller viagra cinsellikler, çıldırtan günler! ve dışarıda dostluğun, puştluğun kolunda gülümsemesi ama öğrendim karanlıklardan ışık destelemeyi ve baka baka irkilmiş gözlerine hayatın inatla! inatla gülümsemeyi öğrendim içimdeki abdalı hünerle gizlemeyi... (herkes fanusuna asmış kendini bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri...) dışarıda üşüyen bir haziran dışarıda öldü insan öldü insan hiçbir kitaba yakışmadan! ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi bu yüzden her şey: şey! havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan; hepsi bu işte basit, olağan her şey şey’dir; inandıklarımızdır belki de yalan abarttığımızdır, kül’dür herkesin payına kalan... YILMAZ ODABAŞI

VALLA TANIMIYORUM MUHTEREMİ AMA ALLAHTAN RAHMET DİLERİM.....

Dost Genç adamın biri, Dermiş babasına her gün; 'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi' Baba, itiraz eder, Olmaz öyle çok dost, hakikisi Belki bir, belki iki, Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki... Devam eder durur konuşma... Aralarında başlar bir tartışma, Karar verirler bir sınava, Dostun hakikisini anlamaya... Bir akşam bir koyun keserler, Ve koyarlar çuvala. Baba der ki oğluna, 'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'. Çuvaldan kanlar damlamakta, Sanki öldürmüşler de bir adamı, Koymuşlar çuvala, Dıştan böyle sanılmakta. Delikanlı sırtlar çuvalı, Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı. O dost, bakar ki bir çuval, hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının suratına, Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı, Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını. Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır. evlat geriye döner. Ama içten yıkılır... Babasına dönerek; haklıymışsın baba ' der. Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana. Baba 'hayır Evlat 'der, benim bir dostum var bildiğim. Hadi, çuvalı alda bir kerede git ona. Genç adam, çuvalı sırtlar tekrar. Alnından ter, çuvaldan kanlar damlar... Gider, baba dostuna. Kabul görür, sevinir. O dost, delikanlıyı alır hemen içeri. Geçerler arka bahçeye. Bir çukur kazarlar birlikte, Çuvaldaki koyunu gömerler adam diye, Üzerine de serpiştirirler toprak. Belli olmasın diye dikerler sarımsak... Genç adam gelir babasına; 'Baba, işte dost buymuş' diye konuşunca, Babası; 'daha erken, o belli olmaz daha. Sen yarın git O'na, çıkart bir kavga, Atacaksın iki tokat, hiç çekinmeden ona, işte o zaman anlaşılacak, dostun hakikisi. Sonra gel olanları anlat bana...' Genç adam, aynen yapar babasının dediğini, Maksadı anlamaktır dostun hakikisini, babasının dostuna istemeden basar iki tokadı! Der ki tokadı yiyen DOST; 'Git de söyle babana, biz satmayız Sarımsak tarlasını böyle iki tokada'! Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli... Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı... Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı... Dost dediğin; fanatik olmalı; Bütün dünya seni üzdüğünde Sana moral vermeli. Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli, Ve ağladığında, seninle ağlamalı... Ama hepsinden daha çok; Dost matematiksel olmali; Sevinci çarpmalı... Üzüntüyü bölmeli... Geçmişi çıkarmalı... Yarını toplamalıi... Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı... Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı... İşi bitince seni bir tarafa atmamalı... Mevlana

GÖZÜ KARA

AYY DARILIRIM YORUM YAPMAZSAN....SENİ BU KANALA UYUZ DİYE Mİ YOLLADILAR..HAYIR BAKIYORUM DA YORUM FALAN YOK BOYUNA UYUZLUK EDİYORSUN....

GEÇEN GÜN GIRGIRDA OKUDUĞUM BU YAZIDAN KÜÇÜK BİR ALINTIYI SİZLERLE PAYLAŞIYORUM.... ...................... körler sağırlar diyaloğu usuma-peygamberler zamanındaki-bir öyküyü getirdi:Denir ki yaratılış gereği her kavim kendi kavmiyle her cins kendi cinsiyle dolaşır.insanlar insanlarla,aslanlar aslanlarla,kurtlar kurtlarla,atlar atlarla.... bir gün bir bakmışlar bir kartalla bir güvercin beraber dolaşıyorlarmış,arkadaşlarmış.insanların dikkatini çekmiş:"Bu tabiata aykırıdır:Bunlar neden berber dolaşıyorlar?İkisinide yakalamaya karar vermişler.Güvercinle kartalı yakalamışlar.Bakmışlar ki ikisininde gözü kör(müş).Meğer birbirlerini bilmedikleri için arkadaşlarmış...... YORUMSUZ....

valla çok fazla olmasada bir kaç kez oynadım acaip zevkli......o yüzden oyum tenisten yana....

tabiki fenerbahçe.......

oo sen iyice uçtun abi ne alaka.....çok mu tatlı gelmişti ihtilal kapütülasyonlar

KEŞKE ... Seni tanımak, seni solumak Gözlerinde kaybolup zihninde var'olmak. Harika... Seni tanımak, seni kaybetmek, Sen isterken, reddetmek Şimdi yanında olamamak Berbat... "Keşke"siz bir dünyada "Keşke"siz düşüncelerde Mutlu ve doymuş olabilseydik. Sonsuzluğa birlikte yürüyebilseydik. Gülen genç yüzlerimiz Birlikte kırışsaydı, Pırıl pırıl saçlarımız, birlikte ağarsaydı Tasalarımız, gözyaşlarımız Birbirinde eriyip Umutlarımız, kahkahalarımız Birbirinde coşsaydı.... Koca bir ömrü mutlulukla paylaşıp O son, bilinen yolu elele yürüseydik. KEŞKE !!! T. KARAHAN evet keşkeleri hayatımızdan kaldırabilsek ne güzel olurdu kimbilir....o zaman hiç bir şey için geç kalmazdık.... sevgiler...

tatlı(olsun lütfen )

EKMEK

Ayrılığın Hediyesi Şimdi saat sensizliğin ertesi Yıldız dolmuş gökyüzü ay aydın Avutulmuş çocuklar çoktan sustu Bir ben kaldım tenhasında gecenin Hiç uyumamış bir-ben Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin Ki bu yaşlar Utangaç boynun kolyesi olsun Bu da benim sana Ayrılırken hediyem olsun Soytarılık etmeden güldürebilmek seni Ekmek çalmadan doyurabilmek Ve haksızlık etmeden doğan güneşe Bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi Mülteci isteklerim oldu biliyorsun Şimdi iyi niyetlerimi bir bir yargılayıp asıyorum Bu son olsun, Bu son olsun.... Şimdi saat yokluğunun belası Sensiz gelen sabaha günaydın İşi gücü olanlar çoktan gittiler Bir ben kaldım voltasında gecenin Hiç uyumamış bir-ben Kafamı duvara vurmadan tanıyabilmek seni Beyninin içindekilerini anlıyabilmek Ve yitirmeden yüzündeki anlık tebessümü Bütün saatleri öylece dondurabilmek için Çıldırasıya paraladım kendimi Lanet olsun Artık sigarayı günde üç pakete çıkardım Olsun gözüm olsun Ne olacaksa olsun ! . AHMET KAYA ŞİİR Y.HAYALOĞLU

EFKAN ŞEŞEN-DOKUZ ALTI YOLLARI

ARKADAŞLAR BU NE BAĞNAZLIK BÖYLE YA.VİCDAN HÜRRİYETİ DENEN BİR OLGU VAR.(GERÇİ BİZE ÇOK UZAK BİR KAVRAM AMA BENDE VAR EN AZINDAN)KANAL D TARAFLI YAYIN YAPIYORDA NE DEMEK BENDE İZLEDİM O PROGRAMI HİÇ ABARTILACAK HATTA KONU OLABİLECEK BİR TARAFLI YAYINI GÖRMEDİM.SONUÇTA SİZİN KANALLARINIZDA HER SANİYE TARAFLI YAYIN YAPILIRKEN BİR YORUM YAPILIP BURAYA BAŞLIK ATILMIYORSA SİZDE BUNU YAPMAMALISINIZ.......BÖYLE BAŞLIKLAR POLEMİK YARATMAKTAN BAŞKA İŞE YARAMAZ.HA ZATEN BAŞLIĞI ATANIN AMACI POLEMİK YARATMAKSA DİYECEK LAZIM YOK. ÜKLEMİZİ NASIL İLERİ SEVİYEYE YÜKSELTEBİLİRİZ DİYE DÜŞÜNMEK VARKEN BU FARKLILIK NEDEN.ZEKAYLA BİLEK GÜCÜYLE YÜKSELMEK VARKEN BOŞ LAFLA KARIN DOYURMAK NEDEN..... ATAM NE GÜZEL DEMİŞ OYSA "Türkiye Cumhuriyetinin ilelebet payidar kalabilmesi , halkımızın köle haline gelmemesi,tarım ve sanayinin hızla kalkınması ve insanca yaşam hakkı için YA İSTİKLAL YA ÖLÜM!!" BİZ İSTİKLALİ SEÇTİK ONLARCA ŞEHİT VERDİK....KANLA SULADIK TOPRAĞIMIZI....CUMHURİYETİ KURDUK.ŞİMDİ İRAN REJİMİNİ GETİRİP GERİLEME ÇABALARI NEDEN.....

MİLLEYET GAZETESİNDEN TUBA AKYOL'UN KADINLARA DAİR YAZISINI SİZLERLE PAYLAŞMAK İSTEDİM BENDE...... Kadın çiçektir ve de masadır Küçükken erkeklik organi kompleksim (Erkekllik organi envy-Electra kompleksi / Freud) vardı. O günlerde ayakta işemek için harcadığım enerjinin azıcığını şu hayatta bir şey olmak için harcasaydım, ihtimal o şey olurdum. Ancak olmak istediğim o şeyin ne olduğunu bir türlü bulamadım. Bulamayınca o şey olamadım. Olamayınca, olduklarımla yetinmeye karar verdim. Kadın olmanın kötü ya da iyi olmadığını, kadın olmak için kadınca olduğu düşünülen hareketleri taklit etmem gerekmediğini, zaten bir kadın olduğumu, yazılı ve sözlü tarihin aktardığı gibi olmasam da kadın olmaya devam edeceğimi bu esnada fark ettim. Bakınız, bir 8 Mart Dünya Kadınlar Günü daha geldi geçti, ben hâlâ kadın olmaya devam etmekteyim. Kadın olmak; tıpkı masa, sandalye, iğne ya da kayık, kalorifer kazanı, bardak altlığı, çay kaşığı ya da kedi, köpek, orangutan, papağan ya da erkek olmak gibi... Nasıl masa denince herkesin aklına farklı bir form, yuvarlak ya da kare ya da dikdörtgen, dört ayaklı ya da tek ayaklı, ahşap veya cam bir masa geliyorsa, kadın da öyle işte. "Kadınlar çiçektir" değil yani; kadınlar, kadın dendiğinde aklınıza gelenler kadardır. "Kadınlar Neden Yazdıkları Her Mektubu Göndermezler?" (Erkekler yazdıkları bütün mektupları gönderiyorlar mı?), "Erkekler Mars’tan Kadınlar Venüs’ten" (Biz farklı gezegenlerin insanlarıyız, Dünya’da buluşalım Nalan...) gibi muhtelif kitaplar kılavuzluğunda kadın ruhunu keşfettiğinizi sanıyor, kadın dendiğinde bu kitaplardan ve kadın- erkek dergilerinden arak cümleler beyninize hü*** ediyorsa eğer; siz gördüklerinizi, yaşadıklarınızı muhakeme ederek değil, başkalarının yargılarıyla bakıyorsunuz demek ki kadınlara. Yani bir nevi dezenformasyon kurbanısınız. Kadınlar ince, narin, kırılgan (mıymıntı, ağlak?) yaratıklardır. Kadınlar aşk için doğar, aşk için yaşar, aşkı arar, bulunca sarar sarmalar (nefes aldırmaz, boğar?), fedakar (başınıza kakar?), vefakar ve cefakardır. Kadınlar şudur, budur, peki aslında nedir? Kadınlığın bir formülü mü vardır? Bir davranış kalıbı mı vardır? Masaların kullanım, tasarım ve malzeme zenginliğine itiraz edilmezken, kadını herkesin zihninde benzer bir yere yerleştirmek için bu çaba niyedir? Şu çaba niyedir mesela? Şizofren bilim adamı John Nash’in hayatından esinlenilerek çekilen "Akıl Oyunları" filminde, gerçek hayatta şizofreni teşhisinin ardından kocasını terk eden Alicia acayip bir değişim geçirerek fedakar / vefakar bir kadına dönüştürüldü. Niye? Çünkü kadınlar, bir sevdiler mi pir sever, hastalıkta kocalarını bırakıp gitmezler. "Ayol bu adam bir şizofren, hayal dünyasında yaşıyor, hayallerine ara verdiğinde bilimle uğraşıyor, benim de canım var, ben de insanım, gideyim ben de kendi hayatımı yaşayayım" demezler. Böyle diyen bir kadın, bunca yıldır üzerimize yağdırılan kadınlık bilgisine aykırıdır. Bu yüzden böyle bir kadın ancak defolu, yani kötü olabilir. Ve ancak filmin sonunda cezasını buluyorsa senaryoya sızabilir. Yoksa senaryo değiştirilir, defo giderilir. Böylece empati kurabileceğimiz bir film / dünya yaratılır. Hande Ataizi şu sıralar dizi çekimlerine geç gidiyormuş, bütün ekiple papaz olmuşmuş. Bu bir haber. Peki niyeymiş? Haberi takip eden yorum şöyle: Çünküymüş; o çok aşıkmış, evlenecekmiş, kadınlar aleminde adet olduğu üzere kendini aşka kaptırmış, işi gücü gözü görmez olmuş. Nereden biliyorsunuz? Nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz? Kim öğretti size "aşık kadın" ve "işe geç kalıyor"u toplayınca "kadın aşık olduğu için işe geç kalıyor" sonucuna ulaşabileceğinizi? Belki böyledir ama belki de böyle değildir. Belki de bu masa, sizin evinizdeki masaya benzememektedir.

CUMHURİYET MARŞI Cumhuriyet, cumhuriyet, en güzel şey hürriyet Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet! Gazimin sen en büyük yadigarısın bana Nice zahmet, nice emek verdi sana bu millet! Dalgalansın her tarafta şanlı Türk'ün bayrağı Korumaktır ve yüceltmek azmimiz bu toprağı! Bu vatan hiç sensiz olmaz, ey güzel cumhuriyet Milletim öyle demiştir ; ya ölüm, ya hürriyet! TARİHİMİZE ŞANLI HARFLERLE YAZILAN BU BÜYÜK GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN...... " Her türlü yükselme ve olgunlasmaya istidatli olan milletimizin sosyal ve fikrî adimlarini kisaltmak isteyen engeller mutlaka ortadan kaldirilmalidir. " M.K.Ataturk 1924