deniz_kizi

lostsoul sigaraya ilgili farklı bir yazı adamın söyledikleri hiç aklıma gelmezdi . ilginç gercekten. ama sigara diyince ve sigara içince beni hep gülme tutuyor. neden mi cünkü sigarayla ilgili komik bir anım var blogumdaki günah keçisini okursan sende gülersin sanırım .

Evet Kiraz'cım annen çok haklı. Bizim yalnızlığımız anne karnında başlıyor; yani henüz hayatla tanışmadan.HAyatla tanıştıkça git gide büyüyor bu yalnızlık hissi içimizde.Bu his bir yandan büyürken diğer taraftan sevdiklerimizi kaybetmek ve tamamen yalnız kalma korkusu oluşuyor.YAlnızlık aslında birçok duyguya gebe olduğu için farklı duyguları doğuruyor beraberinde. Ama şuanda seni çok seven ve seninle herzaman arkadaş olmaya hazır bir annen var yalnız değilsin aslında ne dersin.

annemm benim benim hayatımdaki en büyük dengeleri de sen sağlıyorsun yada ne zaman dengelerim bozulsa sen hemen düzeltiyorsun. annem herşeyim

rinacımm.. tamam alışverişe çıktığımızda ilk ona bakalım o zaman, benim parfümlerimden bile daha önemli o )

mavim zaten benim icimdeki sesler koromun benzeri hangimizde yok ki

ablacım bende aynı fikirdeyim. ÖZLEMEK gerkiyor bazen. Alp'e şimdiden başarılar ögrencilik hayatına hoş geldi.

ben böyleyim süprizlerle dolu begendin mi cidden uyumuş mu sana çok sevindim buna

mavim istedigin fal olsun seni kırabilir miyim hiçç elimden geleni yaptım umarım begenirsin mavimm biraz karışmış için tıpkı kararsız bir sohbahar günü gibi. yagmur yagmalı güneş mi açmalı . ama duygularını bir anlasan o kadar karışmış ki ... mutlusun aslinda iyisin herşey sanki daha güzel ama biraz belirsiz sanki bir konu. aşık mı oluyorum nedir diyorsun ama yok hayır aşk degil sanki bu başka birşey. bu konu biraz belirsiz gibi aslında sana baglı. özledigin hemde çok özledigin biri var hani nasıl diyim içinin taa köşesinde aslında kzıdıgın öfkelendigin ama küsemedigin biri o işte ama uzakta şimdi yanında degil belki yalnız hissettigin zaman daha çok özlüyorsun. bu ara birde kısır bir döngü var gibi bir çember gibi daraldıgını sıkıldıgını hissettigin birşey mi bir yer mi bilmiyorum.ama degiştirmen gerekiyor sanırım. bir de şöyle bir durum var ne giysen ne yapsan ne yesen begenmiyorsun bu senden kaynaklanıyor herşey güzelde ah içindeki o belirsizlikler olmasa keşke. ama herşeye ragmen mutlu olabilmeyi o kadar güzel başarıyorsun ki üstelik mutlu olurken sen etrafındakileri en iyi şekilde mutlu edebiliyorsun. MAVİM BENDEN BU KADAR

tabiki istedigin fal olsun mavim ama biraz nekleyebilirsen az işim var

canim sen olmasan bana kimse bakmiyor ya görüyorsun demi ne güzel bir kahve ellerine sağlık hadi içelim

Düşünüyorum da insanın hayatında denge kurması gereken ne çok şey var. Bir terazi misali; bir gram fazla koymamak gerek bir tarafa ya da bir gram eksik olmamalı bir taraf diğer taraftan. Peki, bir taraf diğer taraftan fazla ya da eksik gelirse terazinin dengesi bozulursa, dengeyi yeniden sağlayabilmek o kadar basit mi hayat terazimizde? Lisedeyken fizik derslerini hiç sevmezdim. Hele de, konumuz dengelerse. Bir çubuğun üzerindeki minicik bir yerdeki dengeyi bulabilmek ne kadar zor gelirdi. Cisimler ve bu cisimlere uygulanan kuvvetler üzerine değişen dengeleri bulmak hep zor gelirdi bana. Çubuk üzerindeki dengeleri kurmak zor gelirken gerçek hayatımdaki dengeleri kurabilmek o kadar kolay mıydı yani? Ya hayatımdaki dengeleri değiştiren kişiler ve onların benim dengelerime uyguladıkları kuvvetler? Bozulan dengelerim ve karışan duygularım için, bir iki formülle yeniden eski dengelerimi bulabilir miyim? Çocukken sadece oyuncaklarım arasında bir denge kurmam gerekiyordu. Hangi oyuncağımı daha fazla seviyordum hangisiyle fazla oynuyordum? Büyüdükçe zorlaştı bu dengelerim. Çünkü sorumluluklarım artmış, ilişkilerim farklılıklaşmıştı. İnsanları tanıdıkça sürekli değişen dengeler içinde olduğumu hissetmeye başladım. Üzüldüğümde, içimde bir avuç mutluluğu hissettiğimde, aldandığımda, aldattığımda, özlediğimde, kıskandığımda… V.s. sürekli değişiyor ve gittikçe zorlaşıyordu dengelerim. Ben küçük bir kızken, annem hep yakınırdı, ne zor şu hayatın dengesini sağlayabilmek. O zaman bilmiyordum neydi o denge, ne işe yarardı, neden zordu ve neden bazen benim annemi üzüyordu. Annemi üzdüğü için kötü bir şey olabilir miydi? Zaman geçtikçe annemi daha iyi anlıyordum. Hayatımı oluşturan kişiler, olaylar, eşyalar arasındaki dengeleri kurmak bazen çok zordu. Hele de bu dengelerin alt üst olduğu zamanlarda her şeyi bırakıp kaçmak istediğim anlar en zoruydu benim için. Ama kaçmak da çözüm değildi. Yeniden dengeleri kurmam gereken formülleri bulmam gerekiyordu. Benim dengelerimi etkileyen kuvvetleri eşitlemem gerekiyordu. Bazen zor da olsa dengelemek gerekiyordu hayatı. Peki ya sizin hayatınızdaki dengeler?

bircem düşündüm de bu yorgunluğa kahve harika gider

hıhhh makarna bitmiş zaten kalmamış kiii

hani bana hani bana demiş

bencede güzel şarkı aç dinleyelim beraber

mavim biliyor musun bu ara benim de çok dinlediğim şarkılardan birisi bencede çayla harika gider

baharcımm ne kadar da yorulmuşssun kahvaltıdan sonrada yorgunluk kahvesini bizde içeriz erbay da fal bakar

harika bir fikir baharcım sen çay demle geliyorum bende

hayır çok yorucu degildi senin nasıldı peki? benim için sıradan birgündü son birkaç günden farksız

gelir belki birazdan

kahveyi de hiç sevmem aslında

bahar canım yaa ne yaptın sen yaa ben istedim mi ki

olur canım iyi olur ama pasta yok

mrhb baharcım nasılsın umarım herşey yolundaadır çay içeriz diye düşünmüştüm

mavimm ben geldim sıcacık tarçınlı salebimle birlikte hemde benim kadar sıcak ve güzel bir salep