ELiFLE

Yüzmü döndüm günese, Aydinlatti isil isil yüzümü... Biraktim gölgeleri,karanliklari Arkamda... Cok gerilerde... Günese döndüm yüzümü, Aydinlatti karanlikta kalmis, Kalbimi... Ve sana döndüm yüzümü, Sadece sana... 08.12.2007,elifce

Yeni baslayan bir gün, Bir hayat... O hayatin icinde, Bir nefes, Sicak,sicasik... Baharin coskulari kadar Coskulu, Ayaz sogu kadar Donuk... Ama olsun, Yinede bir nefes,bir ümit, Bir umut... Benim nefesim, Benim umudum.... Kulaklarimda hüzün ve mutluluk civiltilari birbirine karismis sesler, Hic bitmeyen,tükenmeyen... Merhaba yeni gün,merhaba yasam...

Yok yok inanmam,ikisinden biri zedan bence:)

SEN....! Yine sen yoksun Yine ben düsüncelerde Bazen kalbimin derinliklerinde Gizlisin... Bazende ulasilmayacak kadar Uzaktasin... Bazende gökyüzünden bana Göz kirpan minik bir yildizsin... Kaymasini bekledigim... Gözlerimden akan her damla, Yastasin sen... Kimi zaman hüzünle,kimi zaman sevincle akan... Gözyasimdasin sen.. 19.07.2007,elifce Umarim tüm akan gözyaslarin mutluluk ve sevincten olur,sevgiler

ÜSTÜ KALSIN Ölüyorum tanrım Bu da oldu işte. Her ölüm erken ölümdür Biliyorum tanrım. Ama, ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir... Üstü kalsın... CEMAL SÜREYA

Gözyaslarim aktikca, Icimdeki volkanlarda patlar. Durmaksizin... Bazen gözyaslarima hüzün Bazende sevincler eklenir..

Gittin... Ben, arkandan sadece baktım. Oysa; söyleyecek o kadar çok şeyim vardı ki... "Gidersen iyiye dair ne varsa içimde yitireceğim hepsini. Gidersen sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak. Gidersen karanlığa mahkum edeceksin günlerimi O karanlıkta yolumu kaybedeceğim" diyecektim sana. Konuşamadım... Gittin... Gidişini görmemek için gözlerimi kapattım Öylesine acıdıki içim, tutup koparsalardı kolumu bacağımı bu kadar acı duymazdım. Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden. Ağlayamadım... Gittin... Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa Tutkum seninle olmaktı, tutkum teninde erimek, tutkum hayatı seninle sadece paylaşmaktı. Anlatamadım... Gittin... Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten? Ürperdin yine biliyorum. Bir kez dokunsam, bir kez tutsam ellerini Gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu. Tutamadım... Gittin... Bir yıkım gibiydi gidişin Sen adım adım uzaklaşırken benden Çöküp kaldı bedenim olduğu yere Nice terk edişlere dayanan yürek bu kez yenilmişti Bu kadar zayıf değildim ben kalkmalıydım. Kalkamadım... Gittin... Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum Hazırdım gidişine, Kaçak zamanları yaşıyorduk Zaman bitecek ve sen gidecektin Bense, gidişinin ertesi günü Hayatıma kaldığım yerden yeniden başlayacaktım. Başlayamadım... Gittin... Bir şey söyledin mi giderken? "Kal" dememi istedin mi? Son bir kez "seni seviyorum" dedin mi? "Bekle beni döneceğim" diye umut verdin mi? Beynim öylesine uğulduyorduki. Duyamadım... Gittin... Nereye gittiğin önemli değildi Binlerce kilometre uzakta da olsan, iki metre ötemde de farketmiyordu. Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu. Kurtulmalıydım senden, bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım. Kurtulamadım... Gittin... Unutulanların arasına katılmalıydım Anıları bir sandığa koyup hayatı bir yerinden yakalamalıydım. Bu aşk noktalanmalıydı, bu sevdadan vazgeçmeliydim. Yapamadım... Gittin... Mehmet Coskundeniz

Uzun bir yolun; Ne basi belli,ne de sonu... Yürüyor,yürüyorum... Hic tükenmiyor bu yol, Bazen beziyor yürümekten; Durup bakiyorum, Önüme ve arkama,bir umutla... Ne görünen,ne de gelen var... Sadece ben,yalnizca ben. Yapayalniz... Yilmiyorum. Devam ediyorum yürümeye, Bazen yavas,bazende kosarak geciyorum. Tek umudum sen, Yalnizca sana ulasmak... Ama nafile, Biliyorum ki; Ben sana hic bir zaman ulasamayacagim. 25.11.2007,elifce

Hic ummadigimiz anda istemeden, ayrildik..Ne gelirdi ki elimizden,yasam elizden kayip giderken ve onca mutlu,doyumla yasarken herseyi... Sen bana kendini adamistin,herseyi göze alip " SEVIYORUM SENi" demeyle kalmayip haykirmistin bütün dünyaya..... Karsina almak pahasina herseyi,herkesi sevgimize sahip cikmistin,seni sevmekten,senin olmaktan bir kez daha gurur duymami saglamistin... Hayatin,hayatim;hayatim senin hayatin olmustu,biz bir bütün olmustuk 4yil boyunca.....Evet sevgi emek ister,fedakarlik ister.Ve önemlisi sevilmenin hakkini vermek gerekir.Sen bunu basardin sevdicegim bana yasatigin güzelliklerle... Sadece yarim saatlik kahvalti icin birlikte; 3 saatlik ucuslara katlanmistim sadece birlikte yapilacak kahvalti icin....Daha sayamayacagim yazamayacagim okadar cok seyler yasadik ki...Hayatimdaki bütün siyahliklari sen beyaza cevirdin,acilar sevinc ve mutluluk oldu.Birlikte yalan sanilan sevmenin gercek oldugunu gösterdik cocuklarimiza ve bütün dünyaya.Herseyi sonsuz yasadik ve o beklemedigimiz son güne kadar.... Herseyin bir bedeli varmis bizim sevginin bedelide o gün ödedik.Ben bu dünyadan giderek.... Tesekkürler sevgine,verdigin emege.Sevgimiz icin göze aldigin herseye,TESEKKÜRLER.... Bir gün sonsuzlukta bulusmak dilegiyle..... 24.11.2007,elifce

Önemli olan yolun basinda yada sonunda, Herseye ragmen yeniden baslayabilmek,baslama gücünü bulabilmektir.. 19.11.2007,elifce

Sen arkana bakma sakin. Kos kosa bildigin kadar .... Nereye mi? Kendine,tekrar kendin olabilmen Yasamanina yeniden baslamak adina... Kos hayata,kos gelecege.... 18.11.2007,elifce

Gökyüzüne ne zaman baksam Yagmur yagar üstüme, Bardaktan bosanircasina.... Sevmiyorum semsiye tasimasini, Sevmiyorum semsiyenin Üstüme düsen yagmura, Engel olmasini... Ve islaniyorum saatlerce... Semsiyesiz,yagmur altinda... Ne zaman; Kalbim hizli atsa, Biliyorum, Hüznüm yagmur olup, Kalbime yagacak. Ve bir süre sonra, Günes tekrar dogsa bile, Kalbim hic kurumayacak.... 18.11.2007,elifce

http:// Gökyüzünün karisik renkleri icinde; bitmeyen bir sarki olabilirmisin kulaklarimda?

BILIYORUM Üzgünsün.. Biliyorum, gitmelisin.. Geride kalan gülün , Senden bana emanet.. Biliyorum üzgünsün... Biliyorsun gitmelisin. Ben hic nedenini anlamasamda, Aslinda.. Hic gelmeyeceksin de, Dönüp arkana bakmadan, Hüzünlere el sallamadan.. Geri dönmemesine....

Cocuklugumun oyunu, Eglencesi... Canli kirmizisi,minik puanlariyla... Bulmak icin kirlarda,bahcelerde, Cicekler arasinda aradigim, Benim minik Ugur Böcegim... Önce avucuma alip,gözlerimle sevdigim; Sonrada "Uc Uc Ugur Böcegim" diyerek,dilek tutup ucurdugum.. Cocuklugumun oyunu, heyecani dedim sana.. Oysa ki devamli dileklerimi ucurdugum Ugur Böcegimdin... Megersem hala cocukmusum, Seni ucururken,senden dileklerimin ucusunu yapmani beklerken.. Artik seni "uc uc Ugur Böcegim" sarkisiyla dilek ucuslarina zorlamiyorum, Kal istedigin kadar güven duydugun ciceklerde,belkide benim avcumda... Anladim ki ne sen böcegim nede baska dilek oyunlari Sadece birer oyunmus... Dilekler ise sadece olmasi umut edilen dilekler olarak kalirmis; Ucsanda,ucmasanda... 12.11.2007,elifce...

Kalbim aciyor, Minik minik dügümler attilar sanki Cözemiyor; aciya tuz basamiyorum.. Gececek dediler bana,yaran iylecek... Hayir o yara hep yara olarak benimle kalacak.. Sonsuza kadar... Gözyaslarim susmayacak, Yaramin üstüne akacak.. Daha cok canimi yakacak bu aci.. Birgün aciyi hissetmiyecegim, O gün ben sonsuzluga gitmis olacagim zaten... 11.11.2007,elifce yüregine,duygularina saglik,sevgiler....

Yenilgi, yenilgim, yalnızlığım ve kimsesizliğim. Binlerce yengiden de bana değerli olan sen! Dünyadaki tüm parlak başarılardan sensin yüreğime yakın olanı! Yenilgi, yenilgim, baskaldırım ve de benim kendimle tanışmam. Sayendedir ki, hala ben ayağı yere basan ve solmuş defneler peşinde koşmayan biri olduğumun bilincindeyim; ve sende, yalnızlığımı buldum ve de herkesten uzak, ve de gururlu olmayı. Yenilgi, yenilgim, benim parlak kılıcım ve de kalkanım. Gözlerinde okudum tahtı arayanın kendi kendisinin kuluna dönüştüğünü. Ve, bir kimsenin derinliklerindeki esasını anlayabilmemiz için onun gücünü söndürmemiz gerektiğini. Ve ancak böylesine olgunlaştıktan sonradır ki, bir meyvenin tadına varılabildiğini. Yenilgi, yenilgim, benim sözünü sakınmaz yol arkadaşım şarkımı, bağrışmalarımı, sessizliklerimi hep duyacaksın. Ve senden baska hiçkimse bana söz etmeyecek kanat çırpınmalarından ve deniz kabarmalarından ve de geceleri yanan dağlardan. Ve sen, tek başına ruhumun sarp ve kayalık yollarından tırmanacaksın. Yenilgi, yenilgim, benim ölmez cesaretim sen ve ben fırtınada birlikte güleceğiz; ve biz ikimiz, derin mezarlar kazacağız içimizde ölmekte olanlara; ve tutunacağız, tüm gücümüzle, güneşin karşısında; ve de tehlikeli olacağız. "Deli-" 1918 Halil Cibran

Sevgi olmazsa zaten ne umut olur,nede istek olur ulasamadigina...Ve bazen ne kadar istesende sadece bir hayalden ibaret olarak yerini alir yüreklerde...

Ögrendim ki.. Hayatta tepe taklak düsmek hicte zor degilmis.. Ögrendim ki; Inanmak hersey Demek olmamaliymis... Ögrendim ki; Gülerken,aglayabilirmis insan. Yine ögrendim ki; En büyük hediyeyi, Dünyada insan sadece kendisi veririmis; Yasadigi hayatla.... 10.11.2007,elifce

Son Sövalyeler kaybolmaz bilirdim..Nerelerdesiniz ve niye yine yazilarinizla burada sizi göremiyoruz? Umarim en kisa zamanda sizi tekrar burada yazdiklarinizla görebiliriz.

Her bahar geldiginde ayri bir heyecan.... Ayri bir bekleyis... Ilkbaharin coskusu, Sonbaharin hüznü karisinca birde... Nasilda gelir üstüme... Bazen coskuyla kucak acar, Sonrada gidisindeki hüznü kalbimin derinlerinde hissederim.. Bir daha ki baharin gelisine kadar! 07.11.2007, elifce

Yasanan hayatlar gercek mi? Yoksa hepsi birer hikayedenmi ibaret? Yasami nede olsa hikayedir Ve sonu bir iyi yada kötü bitecek Diyerek bosmu vermeliyiz,nereye sürüklerse sürüklesin rüzgar deyip... Bu günlerde bu sorulara cevap ariyor ve bulamiyorum... Sanki üstümde bir baloncuk ve icinde bir cok soru isareti....

Hersey sadece Masal olsa... Ve hersey masalda kalsa.... Keske hic büyümesem Babasinn masallarini Dinlemeye devam eden kücük kalsam.... 05.11.2007,elifce...

Bir hayal öldü bugün... Ve sessizce gömdüler topraga, En derinlere kazdim mezarini; Hic cikmasin; rüyalarimda umudum olmasin diye... Mavi bir düsün icindeydim... Düsüm siyahlara bürünmüs,oysa ben hep mavi sanmisim.. Öldü mavi düsüm ve ben sessizce en derinlere gömdüm Bu gece.... 05.11.2007,elifce...