ErdalAktas

ne vakit sonbahar'a düşsem, bir hüzün demeti denizden çıkıp benimle dans edecekmiş gibi geliyor. Bu yüzden sonbahar'a ait bütün sevdaları maviye boyuyorum..

bir ada'yı hecelerken uyandım. gitmesine izin verdim her bir dalganın her bir köpüğüne. ve şimdi gülümsemenden yükselirken dolunay, her çocuk bir masalı emekli ediyor geceden. cam gözler ışıktan yorulmuş uykuyu ebeliyor. ikimiz de saklanıyoruz. korkumuz kardeş yapıyor kitap sayfalarındaki tekleri ve çiftleri. karanlıkta okunmuyor aramızdakiler

Siir dostum.. hosgeldin.. güzell şiirinle.

Sonra farkettim ki Su akıyor rüzgar esiyor Yağmur yağıyor. Herşey yine ve aynı şekilde oluyor. Öyle bir yere geldim ki sıcak ve soğuk aşk ve nefret, savaş ve barış, üşümek ve sonrası mahkeme. Gitsem ayrılık oluyor. Kalsam çöl gidersen bende hasret olur ve belki beni sevenler de özler ama anladım ki özlemden de hiç kimse ölmüyor ama ben ölüyorum. Nefes alıyorum önemsiyorum ve gitmek istiyorum. Anladım ki hasret yeni bir aşka kadar sürüyor sevdiklerim ve beni sevenler bağışlayın su akıyor ve ben gidiyorum.

Özgürlük dedin mi, uçsuz bucaksız olmalı Deniz gibi, gök gibi mavi olmalı rengi, Çekip gidecek kadar çocuk, Pişman olup dönecek kadar cesur olmalı yüreği insanın, Laf söyletmemeli geçmişine geleceğine, Bugünü zaten sorma gitsin yaşamalı ne varsa, Yürekli olmalı son demine kadar.... Özgürlük dedin mi, gözü kara olmalı insanın, Taş gibi sert, su gibi duru olmalı bir yerden sonra, Canına kıyacak kadar basına buyruk, Hesap soracak kadar bağlı olmalı sıkı sıkıya Ağlayarak gözlerini yıkamalı insan küçük duraklarda, Bir kalp sızısı yaşamalı, olmadık bir yerinde hayatının, Bir umudu olmalı, yaşama sevinci gibi Elinde tuttuğu, tutamadığı ne varsa yaşatmalı gönlünde.... Kadere boyun eğmek yok bu devirde, Kadere boyun eğdirmek yerine.. Şansa tepeden bakmalı insan, Hadi canım sende gülümsemesiyle... Buldun mu yaşayacaksın ne varsa hayatında, Kaybetmeyi göze alacaksın ki sevebilesin Ateşlere atacaksın yüreğini sorgusuzca, Dönüp arkanı gideceksin yorulduğun yerde.. Tüketmeyeceksin, tükenmeyeceksin de... Beklemeyecek, hep vereceksin kendinden de öte... Özgürlük dedin mi, sıkı sıkı tutacaksın hayatı bir yerinden, Bir yanın tutsak, bir yanın haylaz olacak.. Adına toz kondurmayacaksın yanındakinin, Savunmasız aşklara yer yok hayatında... Koş koşabildiğin kadar o halde, Duraklama akşamlarda yaşanmaz hayal kırıklıkları, Gözü kara yüreklerde büyür büyüdükçe sevda, Tüm düşleri gerçek yapabiliyorsan, yaşıyorsun hayatta... Benim düşlerimle, senin gerçeklerin neden yan yana... Var bir bildiği hayatının, Anlam katıyor her nefeste yüreğin gözyaşlarına, Soluklanacak yer arıyorsun yüreğimde, Hem kaçar adım senden, hem yanında anlasana Bu çelişki neden diye sorma, Var bir bildiği hayatının, Artık sorgulama......

O anlar beni herzaman cok etkilemiştir.. teşekkür ederim..arkadaş.. saygılar.

yaşamın sesini.. elini tututuğum kişiyi. gülümseyerek hoşçakal... sevgiyle

Bırakalım neyi nasıl yaşamak istiyorlarsa yaşasınlar.. yaşayacaklarına bizler karar veremeyiz.. yaşamadan anlayamazlar..paylaşmadan bilemezler.neler oluyor. saygılar.

öz güven .. insanı insanlıktan cıkarabilir.. fazla gelebilir bazı kişilere.. öz saygıdır asıl..özgüveni yaratan.. özgüveni saygılı olmalıdır..insanoğlunun.. saygılar.

Sevgili Tengeriin boşig düşündüğümüzü yaşiyoruz diyebilirmiyim.:? saygılar..

Çocuksun Sen Dünyanın dışına atılmış bir adımdın sen Ömrümüzse karşılıksız sorulardı hepsi bu Şu samanyolu hani avuçlarından dökülen Kum taneleri var ya onlardan birindeyim Yeni bir yolculuğa çıkıyorum kar yağıyor Bir aşk tipiye tutuluyor daha ilk dönemeçte Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum Dönüşen ve suya dönüşen sorular soruyorsun Sesin bir çağlayan olup dolduruyor uçurumlarımı Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman Birisi adres sorsa önce silaha davranıyorum Kekemeyim en az kasabalı aşklar kadar mahçup Ve üzgün kentler arıyorum ayrılıklar için Bir yanlışlığım bu dünyada en az senin kadar Ve sen kendi küllerini savuruyorsun dağa taşa Bir daha doğmamak için doğmak diyorsun Ölümlülerin işi bir de mutlu olanların Onların hep bir öyküsü olur ve yaşarlar Bırakıp gidemezler alıştıkları ne varsa Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan Susan bir çocuktan daha büyük bir tehdit Ne olabilir, sorumun karşılığını bilmiyor kimse Kötü bir anlatıcıyım oysa ben ve ne zaman Bir kaza olsa adı aşk oluyor artık Aşksa dünyanın çoktan unuttuğu bir tansık Seni bekliyorum orda, o kirlenen ütopyada Kirpiklerime düşüyorsun bir çiy damlası olarak Yumuyorum gözlerimi gözkapaklarımın içindesin Sonsuz bir uykuya dalıyorum sonra ve sen Hiç büyümüyorsun artık iyi ki büyümüyorsun Adınla başlıyorum her şiire ve her mısrada Esirgeyensin bağışlayansın, biad ediyorum. Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil Ahmet Telli

favorim...YEN RAKI.. gerçekten cok güzel bir reklam olmuş saygılar..

Bir rüzgar mıydın da,şöyle bir esip geçtin? Yapraklarını döküp,dallarını kırdın içimdeki duygu çınarının! Neydin sen?!.. Bir ışık demetimiydin de Rabbim bu demeti çok güzel yarattığı nadide bir kalıp içinde sundu bana?.. Bir aynamıydın ki, gözlerimi kaybettim içinde ve şimdi ne seni,ne de kendimi görebiliyorum? Neden bir an, pencerelerine varana değin açtın bana gönlünü? Sonra bir başka diliminde zamanın,esrarlı bir havaya bürünerek,kapıları bile kapattın yüzüme?.. Bir şiir miydin? İçimi doldurdun gizemli mısralarınla,intizarınla? Şimdi her mısra,boşluğa asılıp kaldı yapayalnız!.. Bir masal mıydın,kuşların geceleyin ruhuma anlattığı? Bir efsane miydin, çağların ötesinden kopup gelen? Yoksa bulutların kulağıma fısıldadığı bir nağme miydin? Neydin sen?!..

Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni, Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez. Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini, Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz, Değil mi ki ayaklar altında insan onuru, O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış, Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru, Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş, Değil mi ki korkudan dili bağlı sanatın, Değil mi ki çılgınlık sahip çıkmış düzene, Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın, Değil mi ki kötüler kadı olmuş Yemen' e Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama, Seni yalnız komak var ya, o koyuyor adama. William Shakespeare

bir tren,şehir kadar dumanlı, yollar, hasret kadar kıvrımlı.. unutsan şimdi sevmeyi bilmediğini, gözlerin oldu bitti beni bilmeli,gönlün gibi..

yokkkkkk olmaz.. kendimiz olalım saygılar... hosgelmişsiniz...

hatayı biz yapıyoruz... kendimizde aramalıyız.. sebebi bizim düşüncelerimiz... saygılar...

Stefano Elio D'Anna..... Bu kitap bir harita,bir kaçış planıdır. sıradan bir insanın dünyanın ipnotik kurgusundan, var oluşun matem ve suçlama dolu betimlemelerinden, proglamlanmış yazgıların derin lastikizlerinden cıkarak, kacmayı nasıl başardığını göstermektedir.

kişi iç dünyasını dışa açtığı zaman.... dışlanıyor... suçlanıyor... asi ilan ediliyor... topluma uyum sağlamayan kişi oluyorsun... işte sonuç bu olunca...kişi topluma ayak uydurmaya mahkum ediliyor.. diyemiyoruz ...bu halde olmamızın sebebi sizlersiniz.. vurun kendinizi dışarıya... gerçek olun... siz olun...kendinizi tanıtın yaşama.... birşey kaybetsiniz.. kazanırsınız... kendinizi kazanırsınız... evet gerçek kendinizi.. saygılar..

Zaman zaman bu dünyada bir adam kalkar Şişinerek: 'İşte buradayım! ' der Kısa bir düş boyunca sürer zaferi Ölüm gelmiştir bile ve: 'İşte buradayım! ' der

Sayın 'Tengeriin boşig' saygılar size... anlatabilmek...uzun veya kısa olması ne kadar önemli... yeterki dilimiz aynı olsun.....anlayalım birbirimizi... tesekkür ederim.. saygılar..

Şiir dostum.. güzel insan.. GÜZEL ANILIYORSUN.. SEVGİYLE..

ne dememizi istyorsunuz...? okolojik sistemi bozan biz insanoğlu... sonrada yağmur duasına çıkıyor.. sen boz işleyen düzeni SONRA ac ellerini yalvar tanrına..bana yağmur yağdır diye... tanrıda güler buna...sen yaptın cezanı cekeceksin der..... saygılar...

Muson yağmurları gibi yağarken, Sahra’da çöl fırtınası koparıp ardından güneş olup ısıtabilirler. Dedim ya bir dünyadır kadınlar, yürekleriyle konuşan, gözleriyle gülen… yaşam dır KADIN...