egzorsist

tellak

Ölüyorum kederimden El içine çıkmaya yüzüm kalmadı Ömrüm hiç gibi geçti Derdin ne diye soran olmadı Ah, ömrüm hiç gibi geçti Derdin ne diye soran olmadı Çaresizlik içindeyim Karanlık dünyama ışık tutan olmadı Ah, ömrüm hiç gibi geçti Derdin ne diye soran olmadı Ah, ömrüm hiç gibi geçti Derdin ne diye soran olmadı

saol taurus abi'cim bu senenin tadını çıkarın seneye kupa yok size

bugünlerde en çok kullandığım kelime offffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff.

Nice yıllara nice yıllara Sensiz kadehimi kaldırıyorum Nice yıllara nice yıllara Sana gönülden şans diliyorum Yanımdaymış gibi karşımdaymış gibi Sana kalbimden mutlu ol diyorum Nice yıllara nice yıllara

hayat insanın her zaman istediği gibi olmasada yinede devam ediyor, siz ne kadar üzülsenizde mutlu olsanızda...

arapsaçı çözücü

freak

tüm fenerbahçelileri kutlarım mine saol

merhaba sevgili ayşegül abla' cım , gördüğüm kadarıyla sevdiğim tüm insanlar seni seviyor. demekki sende bir ışık var ve bende bu ışığı görmek için burdayım umarım olmayan sohbetimiz ziyaretimden sonra daim olur bende şiir severim bu şiir senin olsun Yıldızları topladım sen geleceksin diye Dağılmışlar baya, Sen sevmezsin dağınıklığı Rengi bozuk bulutların, Sildim ama düzelmedi Ay bu gece çekilmiş biraz Sen oturduğunda ayı tamamıyla görmek istersın diye, Seslendim, Beri gel biraz dedim. Duymadı.. Ay istediğim gibi olmadı be gece… Ağaçlara seni görünce selamlamalarını söyledim Yaprak dökmeyin dedim Bedenlerinizi biraz öne eğin Dallarınız çarpmasın Rüzgarla da görüştüm Esip seni soğutmasın Susarsın diye okyanusa tuz koymadım bu sabah Balıkları topladım,yosunları temızledım İnciler kaldı bir, derinde… Gemi enkazında yaşayan deniz kızlarını çıkartmadım En güzel şarkılarını söylesinler diye Toprak kabarmış,çatlamiş Ayağın tökezlemesin,düşmeyesin diye Yağmurla konuştum, toprağa karıştı. En sevdiğin koku sardı etrafı Yağmur toprakta canlandı Yıldızlar bir yerde toplandı Ay kızardı, Bulutlar dağıldı Ağaçlar selamda Kulağımda denizin sesi Gözüm yollarda Dağın taşın Allah'ının hatırına…

kemal sunal

lucifer kıtlıktanmı çıktın arkadaşım bu topic bolluğu böle herkes den fazla sayıda gazoz kapağı sahibi olmak, bunu tuttum zaten hep benimdi

onun için çok şey yapardım ..... ama maksat ince fikirse, bir örnekte ben vereyim bari o gün bulunduğu yere, kırmızı güller yollardım.. buluşacağımız zaman, yanımda yine bir buket gül olurdu, karşılaştıktan sonra, güzel bir yerde yemek yerdik, orda onu ne kadar sevdiğimi bir kere daha hissetmesi için elimden geleni yapardım, aldığım tek taşı hediye ederdim.. mutlu bir gece geçirdikten sonra onu eve bırakırdım, ayrıldıktan sonra ona mesaj çeker onu ne kadar özlediğimi söylerdim ve daha sonra cama çıkmasını söylerdim, daha önceden hazırladığım havai fişeklerini ateşler ve telefonda onu ne kadar çok sevdiğimi ve sevgimin büyüklüğünün geceyi aydınlığa çevirdiğini sölerdim......

bende balık burcuyum ve suşi oluyorum dedikodu olayı yanlız bizi bozar lucii

yinede kaybetmemek için elimde dünyanın en kırılgan ve narin şeyini tutuyor gibi sakınır kollar ve severdim....

deat

kalahari, serengeti, sundarvan...

onun sölemesini beklerdim

Benim yüreğimin karanlık odalarında Tozlu raflar arasında saklı hikayemde Bir zamanlar yaşanan,saygıyla anılan aşklar Sözler vede yeminler vardı Ayrılık acısının yakmadığı sıralardı; Kapanmamıştı sevmelere, Henüz bu yüreğim Gözlerim vardı bir zamanlar, Sevdayla bakan,gözlerimde Baktığında yüreklerin tutuştuğu Ve kavruk yüreklerin söndüğü Yüreğim vardı,çağlayan yangın yüreklere Dillerden dillere destan olan. Gülen gözlerimde Riyasız yüreğimde........ Eskide kaldı be; Sevdalar gibi, Yalan olmadı hiçbir zaman Ne sevişmelerim Nede gülmelerim Yüreğimle severdim Yarin gözüne bakmak değil Yanından bile geçemezdim Sıkılır,kızarır Gördüğümde onu Allah’a şükrederdim.. Güldüğünde yüreğim güleridi Üzüntüsünde kan ağlardı benliğim.... Ben gülmeyeli, sevmeyeli Herşey değişmiş; Bakıyorumda dünyaya herşey yalan olmuş Yaşam gibi,aşklarda yalan,sözlerde Sevişmeler,hele diller varki Yalan diyen dillerde ^^Seni seviyorum^^ demek hiçbir devirde; Ne bu kadar kolay ifade edilebildi, Ne de bu kadar anlamsız; Ama bu yalan şimdilerde,herşey kolay Aslının keremi, şairin dilleri Alay olmuş yediverenler Olmuşta tat kalmamış dillerde,huzursuz yüreklerde Eskiden ‘’sevmek’’’ demek Yemin içmekti İnsanın kişiliğiydi... Şimdilerde ise; Yazıklar olsun ki; Et pazarının, menfaatin simgesi olmuş Seni seviyorum cümlesi..

ben seni takip ediyorum etmesem zaten burda olmazdım sevgili gloria forumda olması gereken insanlardan bir tanesizin, burda olduğun için bende mutluyum

BABAMA… Bu kadar mıydı? Ardına bakmadan çekip gitmek Bu kadar kolay mıydı? Çok mu kızdın, çok mu darıldın? Yalancı dünyanın yalan mavisine Gittin de ne oldu Kalbim buram buram, çisil çisil ağlıyor Yanıyor yüreğim sen yoksun diye alev alev, kor kor Sen gidince neler gitti ardından bir bilsen Önce mavilerim uçtu gökyüzünden Sonra güneşimin sarısı soldu, gecelerimden pamuk ayım kaçtı Kalbimdeki tüm yeşillikler kurudu, çöl oldu yüreğim Gözlerim sadece sensiz odalara Sensiz masalara ve sensiz dünyalara nefret kustu Gülüşlerim tüm ahengini topladı bir valize Sen gibi hiç ardına bakmadan terk edip gitti beni Hani sözün nerede,ya avuçlarımdaki ellerine ne oldu?? Her gece ayın küstüğü küçük kırık penceremde Seni bekledim dönesin, yine bana “yavrum”diyesin diye Ama sen ne sözünü tuttun, ne de gittiğin diyarlardan Uçan kuşlarla, karanlık, nem kokan, rutubetli dünyama selam uçurdun Ağlamak çözüm değilmiş ardından, anladı parçalanmış yüreğim Yalvarmak da geri vermedi bana seni, sarı güneşimi, mavi dünyamı Gelmek istesem de kollarım zincirli boş duvarlara Hayallerim bitti, gitti gökkuşağımın tüm renkleri Yarınlarım hep karanlık, hep zindanlarda köle oldu umutlarım Mahkûm oldum, mahkûm ettin beni çaresizliğin soğuk koynuna Evde feryatlar, figanlar koptu ardına Kaldır başını, ne olur bak bana Ağlıyor senin küçük yüreğin Ama hani nerde senin gözyaşlarımı silen kuru, çatlak ellerin Dönüşü yoksa bu gidişinin, durma git boylu boyunca Beğenmediysen anamın yaptığı döşeği Düşünme, yat kara toprakta Ama! Ne olur yalvarırım baba Yılda bir de olsa… Bu küçük, senin için çarpan, sen diye gecelere ağlayan Yavrunun yanına bir öpücük bırak hasret sevdanla Uğurlar ola baba, uğurlar ola Toprağın bol, yerin nur dola Ama unutma,kalbim hep senin yanında,kara toprakta!!!

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır Kopmaz kökler salmaktır oraya Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına İnsan balıklama dalmalı içine hayatın Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var: Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe,bütün evrene karışırcasına Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana doğum günün kutlu olsun gece'm

şimdi burdaysak bir yanımızla bir yanımız savrulur dünyanın bütün ırmaklarıyla ilk hecesinde ışırız yaşanacak günlerin taptaze sesin içinde trenler yeryüzüne rüzgâr götürür düşlerimizden. bursa cezaevinden uludağ'a bakarız ay vakti konya'dan beyşehir'e pancar taşıyan ağır kamyonlarla gül tadında bir sabahın güzelliğine dökülürüz fırat'ın güneşli buğdaylara yüz süren suyuyla akarız güneye gözlerimiz kapatılır üstüne çizgi çizilir adımızın yelken oluruz bütün ömürlere kırılan gençliğimizle. kar altında yürürüz sevgilimizle/gelecek kilim olur çiçeğe su veririz şebboydan begonyaya bir koku uzanır puşkin'in her dizesinde soluk alırız insanlık adına vivaldi'nin notalarına yerleşir yüreğimiz kar sevinciyle. ak yazılarla yolculuğa çıkar içimizdeki çocuk paris komününde isyanın ateşçisi oluruz sinop cezaevinde sürgün bir gazeteci karacaoğlan'ın sazının tellerinde pir sultanın ak gömleğinde tonguç'un demiri döven büyük ellerinde turaçların güzelliği nakışlayan uçuşunda. che ile bolivya'da insanlığın düşünde ölümsüz fotoğraf bir bozlağın yakıcı kederinde hasrete dönüşürüz fesleğenlerin yemyeşil kokusunda/ gecede tüten gecesefalarında kuğuların boynunda ışırız/atların yelesinde masalların yılları nakışlayan ölümsüz tarihinde çocukluğumuza uzanırız çayırların boy attığı mevsimde kanayan yaramıza koyarız/alkıma dönüşen özgürlüğü.

yürüdüm gecenin bir yerlerine tutunarak gökyüzünü dolduran yıldızlar altında kalbim suçlanışın akıp giden çağlayanı ellerimde okunmamış mektuplar mürekkep izleri gecenin geç bir vaktinde uyandırılmak. kanı çekilmiş yüzlerin/ ağıtların ortasından kıvılcımlar dağıtan gözlerin erken gidişlerin şafağın teri alnımda dilimde buğulu sözler. çatlıyor bulutlu gökler köpüren ırmaklar kuşlar bahar nakışını kazıyor dağlara bir söz tufanı sevincim yüreğimde yangına tutuluyor solgun sayfalar. şimdi yolunmuş gül bahçelerinin koynunda yeşeren çocuk sesleridir dünyayı tutan.

gece yarısı bir el dokunuyor soluğuma bir aşkın kan damlası karışıyor yağmura kitaplardan yüreğime dolan gelincikler güneşli papatyaları seyreyleyen turnalar bir yelkenli açılıyor alnımın çatısına. sizlerin gençliğini taşıdım kanımda ey güzel çocuklar sesime ses katanlar şimdi renklerle savruluyorum ardınızdan adlarınızı unutmadım/yüzünüz silinmiyor aklımdan. sevincim bir çığlık gibi savruluyor dünyaya kelebek kanatları/kuş sesleri dökülüyor gömleğime bir nehir akıyordu gecenin sessizliğine bütün güneşler kayıp gitmişti ellerimden her ölüm bir şiiri büyütüyordu dilimde. çok şey anlatıyordu gecenin yüzü yağmurlu bir kasım karanlığını geçerek korkuyu yenen bir aşkın seveniydim bir gül yaprağıydım rüzgârda. güzelliğiniz kazılıyor gençliğin mavi ufkuna yarama tuz basarak geçiyorum günleri bir ses yankılansa yüreğimi örseleyen bir fotoğraf dökülse yüzünde solgun çiçekler göğsümden havalanır martı sürüleri. şimdi karlar yağar yüzüne dünyanın istasyonların uykusunu yitirmiş derinliğine şafakla yırtılan gecenin kanayan bir yerine.