ğözlerin paslı bir bıçak
ğözlerin paslı bir bıçak
yarası ğönlümde hala sıcak
ellerimden akıp gitmekte hayat,
kum gibi savrulayım esen ruzğarda bırak.
yarım,yarım kalsın tüm umutlar,
yarım kalsın tüm sevdalar,unutulsun aşıklar.
kalsın,mevsimlerden geriye bir tek sonbahar,
ayrılsın tüm sevenler düşsün toprağa acıdan kavrulmuş yapraklar.
bırak hiç geri gelme yerin boş kalsın,
ellerim boş,ğözlerim nemli,yüreğim dertli kalsın
istemem artık guzel ğünler,mutluluk senin olsun,
benimse tek baharım sonbaharım olsun.
kum gibi akıp gidince zaman ellerimde,
saçlarımda aklar,soluk yuzum perde,perde
bilirim yıpratmıştır zaman senide,
ama hala ğözlerin paslı bir bıçak,
ve hala ğönlümde yaraladıgı yer ilk anki gibi sıcak.