karizleriörttü

Dün akşam görüştük eski sevgilimle, keşke hiç gitmeseymişim. Resmen dağıldım. Sevdiğim kadın elerimden kayıp gitmişti çünkü, hemde buna sebep bendim. İlk gördüğümde ne yapacağımı bilemedim. Hani biriyle ilk buluşmanız olur ya işte öyle bir heyecan, bir tedirginlik vardı üzerimde. ilk gördüğümde ne yaparım ne derim diye düşünürken, o beni görür görmez sımsıkı sarıldı, eskiden sarıldığı gibiydi hiç birşey değişmemişti sanki, aynı sıcaklık, aynı huzur, aynı koku.. oturduk sonra. Önce havadan sudan sohbetler, neler yaptığımızı işlerimizin nasıl olduğu gibi biraz daha rahatlatmaya dönük sohbetler işte. Aslında o konuşuyor ben hep gözlerine içine bakıp, kendime aynı soruyu soruyordum ,neden yaptın neden bu kadar sevdiğin birini bıraktın. Ama cevaplarda sorusu kadar zordu işte. Derken zaman akıp gidiyor tabi, hani vardır ya bazen zamanı durdurmak istediğiniz anlar olur, işte bende hep onu istedim. Zaman dursun ve hiç yanımdan gitmesin istedim Bu kadar kendimi bırakacağımı hiç tahmin etmezdim, ne bilim biraz daha soğukkanlı olurum diye düşünmüştüm gelmeden önce. Malasef duygularını dizginlemek zormuş heleki karşında bir zamanlar kendinden bile çok değer verdiğin biri varsa. Tabi zaman ilerledikçe konu neden onca zamandan sonra tekrar mesaj atmasına sonra görüşmemize geldi. Hani dedim kafasında ne vardı acaba, tekrar berabermi olmak istiyordu, yoksa sadece son bir ayrılık buluşmasımıydı ,Kafam sürekli bunlarla meşguldü. Çünkü ayrılırken hiç yüz yüze oturup konuşmadık, kimseninde yaptığını sanmam ,çünkü cesaret edemezsin gözlerinin içine bakıp seni terkediyorum demeyi. Bende yapamamıştım zamanında, sadece telefon görüşmelerindeki soğuk ilgisiz tavırlarla bunu belli edip sonra bir kaç tane duygusuz mesajla ilişkiyi bitirmiştim. Ama zaman zaman derdi hani gün olur ayrılırsak iki medeni insan gibi oturup konuşalım ve öyle ayrılalım derdi. Birbirimizi ilerde iyi hatırlayalım diye. Daha öncede belirtiğim gibi yeni bir ilişkiye başladığını biliyordum o yüzden kafamda hep oda vardı. Hani niye gelmişti acaba mutlumu değildi onunla, neden bir insan hayatına yeni birisi varken eski sevgilisiyle buluşmaya gelir, kafasında ne vardı ne yapmaya çalışıyordu bunları anlamaya çalışıyordum. Dayanamadım sordum tabi neden dedim ,neden bu kadar kısa sürede hayatına birini soktun, ben yapamadım yapamazdımda. cevabı gayet basit oldu, o an ben düştüm ve o kişi benim elimden tuttu beni kaldırdı, hayata yeniden dönmemi sağladı dedi. işte bu cevap o kadar şeyi anlatıyordu ki , artık başka birini sevdiğini anladım, artık ben hüzünlü anlarda hatırlanacak adam olmuştum. Yıkıldım tabi ,kafam allak bulak olmuştu. Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemedim. Tabi zaman ilerlemişti ,gitmesi gerektiğini söyledi. Sandalyeden kalkmak istemedim, çünkü kalksam artık o yok olup gidecekti sanki, bir daha olmayacaktı, ama farkındaydımda aslında çoktan elimden kayıp gitmişti. onu kendi ellerimle başkalarına göndermiştim.. Kalktık sonra ordan ,yürüdük biraz ,ama ben kendimde değildim o an kafam darma duman. Az ilerde bir yere çöktüm kala kaldım öyle, ne yapacağımı ne edeceğimi bilemez olmuştum. Böyle bir sonu haketmemiştik ikimizde çünkü. Gitmem gerekiyor dedi artık, sustum ben. başım önümde ne yapacağımı bilemez oldum. Kalktı ve sonra yavaşça uzaklaşmaya başladı benden, ardından baka kaldım sadece. Derken dönüp birden bana doğru hzlı hızlı gelmeye başladı, ne yapmaya çalıştığını anlamadan sarıldı bana, hüngür hüngür ağlamaya başladı omuzumda, O an nefesim kesildi, ayaklarım sanki yerden kesildi. Dakikalarca ağladı omuzumda, ben sadece göz yaşlarını temizleye bildim usulca, şok geçiriyordum sanki. Biz neden böyle olduk diyebildim yavaşça kulağına, o sustu ve ağlamaya devam etti. Anladım o an beni çok sevmişti, unutamamıştı ama bir daha benle olmayacağınıda biliyordu, birinin hayatında olup olmaması meselesi değildi olay. Daha derinlerdeydi yapamazdı tekrar benimle, aynı acıları yaşamayı kaldıramazdı artık, bırakmalaydı beni ,bırakıp yoluna devam edebilmeliydi... Neden bu kadar özel anlarımı paylaştım derseniz, gün olurda benim durumuma düşerseniz diye size yol göstersin fikir versin diye. Hala ruh gibiyim çünkü, ama yazarken rahatladığımı hissediyorum,nasıl atlatırım nasıl unuturum bilmiyorum insanın içi acıyor yüreği sızlıyor. Zaman alacak ama unutulabilinmeli ,en doğrusu bu çünkü. Çok büyük bir ders aldım hatalarımdan ama bedelinide çok ağır ödedim hatalarımın. O yüzden siz siz olun eskiye dönmeyin bir daha ,dönmeyinki her ikinizde huzur bulabilsin. Unutamazsınız kolay kolay ama toprak atın üzerine kalsın bir yerlerde..

Merhabalar Sevgili kriptex1000, Bende şuan sizin o zamanki yaşlarınızdayım, ve konu başlığınızdaki durumun içerisinde olduğum için ,yaptığım arayış beni buraya getirdi. Konu başlığı altındaki tüm yazıları okunca şunu gördüm 8-9 sene önce yapılan yorumlar ne güzelmiş, insanlar birbirlerinden fikir alışverişi yaptıklarında ,açıklayıcı ,anlaşılır ,içinde hakaretin olmadığı sadece fikir paylaşımı yapmak adına forumları kullanıyormuş. Şuan ile karşılartırılamaz bile,herşey seviyesiz ,anlaşılmaz. İlişkiler ,aşklar herşey sadece karşılıklı fayda anlayışı üzerine kuruluyor artık.Hiç birşeyde samimiyet, sıcaklık yok gibi. Şunu merak ediyorum acaba döndünüzmü eski sevgiliye. Neden merak ediyorum derseniz çünkü bende aynı durumdayım. Çok sevmeme rağmen terkeden bendim, çok özel sebeplerden ötürü. Aslında beni seviyordu, değer veriyordu ilişkiyi kurtarmak için çabalıyordu ama yeterli olmadı işte ve bir gün bitti... Ben hayatıma hiç bir kadını sokmadım bu zaman diliminde çünkü unutamadım onu, ama o bunu yaptı yeniden birini sevdi. ve sonra bir gün telefonuma bir mesaj geldi ondan. Nasılsın dedi. Aradan epey bir zaman geçmişti, ben ancak kendimi yavaş yavaş toparlamaya başlamışken ,bu mesaj alt üst etti gene beni. Şimdi ne yapacam ne edecem bilmiyorum. Çok karmaşık duygular içerisindeyim, hem seviyorum hem nefret ediyorum. Çünkü artık eskisi gibi olamayız ,sadece ben ve o yok artık ,aramıza birini soktu bir yabancıyı. Belki onda aradığı sevgiyi bulamadı yada belki başka nedenler ,ama nasıl olursa olsun nasıl yapacam ,nasıl yeniden eskiye döneceğim hiç bir şey olmamış gibi. Diyeceksiniz terkeden sendin o yüzden böyle bir sonu düşünmüş olman gerekmezmi diye belki. Evet ben terkettim ama ayrılık nedenlerim vardı,onları şimdi burda yazamam çünkü anlatsam çok sürer. Ama sadece şunu söyliyeyim basit nedenler değildi benim için. Yani öyle eften püften nedenlerden ötürü ayrılık kararı almamıştım. Bugün akşam üzeri görüşeceğiz ,nasıl davranırım ne söylerim bilmiyorum, kafam o kadar karışık ki. O yüzden nette yaptığım araştırma beni buraya getirdi ve geçmişte yazdıklarınızı okudum. Acaba dedim eski sevgiliye tekrar dönüp mutluluğu yakalayabildinizmi. Foruma giriyormusunuz okuyormusunuz bunları bilmiyorum ama olurda günün birinde buraya gelirseniz yazın lütfen,yazın ki yıllar sonra birileri okuduğunda onlara rehberlik etsin. Çünkü her zaman diliminde insanların unutamadığı ve dönmek istediği birileri hep olacak. Hoşçakalın...