Liderler

En son İstanbul'a gidişimizde (Ocak sonları yanılmıyorsam) korona virüs haberleri patlamaya başlamıştı. Hatta dönüş yolunda oğlum uçakta ki çinli yolculardan tedirgin olup beni epey bir germişti. Oğlum internette okuduğun her şeye inanıp beni de geriyorsun deyip payladım bir de çocuğu. Ama ben ne dediysem onun tedirginliği hiç geçmedi. Ben ise hep gülüp geçtim. Kuş gribi gibi domuz gribi gibi gelir geçer diye düşündüm.. Zaman ilerledikçe haberler evet doğruymuş demeye başladık ama sanki Türkiye'ye gelmezmiş gibi davrandık. Sanki korona'ya karşı efsunluyduk.. Evet ilk hasta görünene kadar hiç endişe duymadık. Tabi ben kendi adıma söylüyorum bunu. İlk hafta ilk hasta göründüğünde bile dişçi randevularıma gidiyordum. Zaten o son diş randevumdan sonra 14 günü epey tedirgin geçirdim. Kızım hala İstanbul'da..Bir sanat galerisinde çalışıyor. İlk ölüm vakasından sonra bile işe gidip geliyordu. Yine de çok kötüyü düşünmedik heralde ki işe gitmesine çok tepki göstermedik. Bir hafta sonra patronu galeriyi kapayıp ev ofis çalışma kararı aldı.Artık evinde güvendeydi ve geçecekti bir iki haftaya. Zaten artık istese de otobüs ya da uçakla gelemezdi. Çok daha kötüye giderse ki gitmeyecek gider arabayla alırız diye konuşuyorduk eşimle. O ise bu kararımıza bile şiddetle karşı çıktı çünkü yolda virüs kapmamızdan korkuyordu. Şehirlerarası yollar kapandığı akşam çok büyük bir korku kapladı içimi. Evet dışarı çıkmadığı sürece evinde güvende, ama keşke gözümün önünde olsaydın diyorum. Beni rahatlatmak için sürekli görüntülü arıyor. Arkadaşları arayıp beni teselli ediyor , bir sıkıntısı olursa yardım edeceklerini söylüyorlar. Benim oradaki arkadaşlarım da öyle.. işte böyle..Mutlaka bizim gibi çocuklarını merak eden bir çok aile vardır. Kendimi teselli etmeye çalışıyorum. Kızım sağlık çalışanı olabilirdi mesela.. Bu kabusu yaşayan annelere sabır diliyorum.. Çok daha uzakta olabilirdi ki sene başınsa Kanada'ya gideceğim diye tutturmuştu. Sonra planlarını bir yıl ertelemeye karar verdi. Yine şubat başı Amcam ve yengem ABD'ye gitti. Şu an Washington dc deler. Bu olay patladığında dönebilirlerdi belki ama uçakta virüs kaparız korkusuyla dönemediler. Amcam tansiyon ve şeker hastası. Raporlu ilaçları bitiyormuş. Ben buradan alıp göndermeyi teklif ettim ama yasakmış . Kimbilir bu şekilde mağdur olmuş ne çok insan vardır. İnsanın evine dönememesi ne feci bişey..:(