
Asıl adı İKRAME... ama etraf ve ben ona ikram diyoruz... İkram ile bundan 2.5 yıl önce tanıştım yani bu şehre yerleştiğim günün 2. saati falandı... tülbentini bunun üstüne kadar sarmış masmavi gözlerle "hoşgeldiniz hayırlı olsun" dedi... bizim yan bitişik apartmanda oturuyor ben evime girerken merdivenlerden çıkıp o küçük mutfak havalandırmasından görüp iletişim kuruyor benimle ikram... zemin kat düşmüş onlara mal paylaşımında...ama en zemindede olsa nasılda yüksekte şimdi onu dilim döndüğünce anlatacağım... Gel git zaman benim iş çıkış eve geliş saatlerim onun yemek yapış saatleriyle çakışır oldu sürekli ben her anahtarımı şıkırdatışımda ikram o camı açıp gülümsedi bana bende aynı gülücükle kucakladım onu her seferinde davet etsemde çocuklar küçük deyip red etti beni yeni 3. çocuğunu doğurduğunu söylemişti küçükte bir bebek oluyordu bazen kucağında işte... günler aylar geçtikçe beni gördüğünde o burnuna kadar çekili tülbentininde mesafesi daha aşağılara iniyordu artık burnunu gülümsemesini görüyordum

ve bir cumartesi eşim evde yok buyrun gelin çay demledim dedi ... bende hiç düşünmeden gittim ona.. vee uzunca konuştuk daha ilk görüşmede...
İkram 12 yaşında genç kız olmadan kadın edilmiş, bir renkli televizyona verilmiş benimle aynı yaşta ama en büyüğü 15 yaşında 3 çocuğa sahip bir kadındı artık ... biraz daha konuştukça ikramın okuma yazma bilmediğinide öğrendim çocuklarına istesede yardım edemiyordu... çok istiyordu büyük oğlu polis olsun... ben sana öğretirim dedim!!! ama ev işleri çocuklar nasıl olacaktıki yapamam dedi.. akşam eşine de söylemiş beni davet ettiğini ve isterse benim okuma yazma öğreteceğimi... eşi benimle görüşmesini yasaklamış ona vurmuş. "okuyupta ne olcak üniversiteyede gidersin sen bu saatten sonra" deyip alay etmiş... ama ikram yine akşamları camda olmaya devam ettii dayak yedi, hakaret işitti, gizliden gizliye görüşmeye devam ettik. yılmadı öğrenmek istiyordu çünkü. buna ihtiyacı vardı .. yeri geldi o camdan defterler yazılar gazeteler el değiştirdi... veee ikram bu sabah bana bir mektup yazdı

yaşadığım mutluluğun hazzın tarifi olamaz!! ve İkram artık herkeze ve hayata inat üniversiteye bile gidebilir ona yardımım olacak herşeyide yapacağımın bilincinde... ikram olarak sunulan o adam da kadir kıymetini anlar umarım .. Etrafımızdaki çığlıkları görelim.. o tülbentlerin altında neler saklı duyarlı olalım.. hissedelim.. zorlayalım. aralayalım o perdeleri... bir kişiyi değiştirebilsek bir kişinin hayatını kurtarsak bundan güzel mutlulukmu olur! yokmuşşş ... hayatın çok güzel olsun ikram...
9 Yorum
Önerilen Yorumlar