halkalı-sirkeci hattında çalışan bir trenimiz var bizim istanbulda.. her ne kadar benim hayatımda cok fazla yeri olmasada lise zamanlarında okulu asıp bir cok defalar kaçak olarak binmişligim vardır.. lisedeyken yani bundan yaklasık 15 sene öncede kullanılan vagonlar eskiydi bugunde eski yani boyası dısında pek değişmiyor.. biz genelde kazlıcesme yada zeytinburnu istasyonunda kacak olarak binerdik.. bekci vardı ama cokta öenmsemiyordu en zaından o zamanlarda.. zaten biz cocuklardan baska kacak binende pek yoktu trene.. tren yolunda istasyondan biraz uzaklasınca yola paralel tellerin arasından bir delik bulur ordan iceri atlar caktırmadan istasyona kadar kosardık yolun kenarından..

 

aslında gittigimiz tek bir yer vardı oda bakırköy istasyonuydu.. o metal büyük vagonların icinde plastik tahtamsı koltuklarında oturmak gibi bir derdimiz yoktu sadece o koltuklarda dizlerimizn uzerine kalkar acık camdan dısraı sarkardık.... birde genelde acık duran kapılar vardı.. ruzgarın yuzumuze carptıgı yolculuklar en zevklisi ve tehlikelisiydi. bazen kapılar kapalı olurdu ama her vagonda kapı imdat acaacagı bir dugme vardı ona bastıgnız zaman biraz zorlayınca acılırdı kapılar ve bir dahada kapanmazdı...

 

birde cok önemli bişi vardı bize göre.. istasyona girince tren durmadan o kapıdan atlamak.. trenin gidiş yönüne dogru atlamnız gerekirdi boylece biraz kosup durabilrdiniz.. ama bazı acemi yolcular ters istikamette kendilerini istasyona atarlar ve cakılırlardı yere:p

 

o zamanlarda trenlerde guvenlik gorevlileri yoktu cunku trenlerde gasp olayları yasanmazdı.. belkide o dönemlerde trenle yolculuk edenlerin hicbirinde milyar liralık telefonlar olmadıgı icindir kimbilir.. zaten cogu kacak biniyordu trene adamın parası olsa trende ne işi vardı..

 

ortalama onbes-20 dakiada bir gelirdi tren ve beklemesi hic eglenceli değildi.. cunku istasyonlar asırı sıkıcıydı.. ama şuda br gercekti sabah işe gidiş aksam işten dönus saatlerinde full dolardı vagonlar.. biz gnelde öglen saatlerinde okulu astıgmız icin belkide sıkıcı geliyordu beklemek..

 

bakırköy istyasyonunda iki cıkıs vardı biri meydan cıkısı digeri zuhurat baba tarafındaki cıkıs.. ordan üst gecide baglanırdı ve bakırkoyun belkide en sakin kısmına cıkardınız.. yuzde doksan meydana cıkardı cunku.. biz bazen o ust gecide cıkar orda kitap satan seyyar satıcılarla geyik yapar kitapları karıstırır genelde birsey almadan uzardık.. sonra meydana dogru o ara yan yoldan yürürdük.. yanılmıyorsam orda evlendirme dairesi gibi bi yermi vardı beyaz ahşap kaplamalı bir bina.. hala duruyormudur acaba?

 

yinede o zamanki tren bugunku metrodan daha eglenceliydi...