gasos kapaklarımız vardı bizim.. daha dogrusu şişe kapakları hani su acılınca tekrar kapatılamayan kapaklardan.. cocuklugumuzun varlıklı olma belirtilerinden biriydi.. ne kadar cok gazos kapagınız yada misketinz varsa o kadar itibarlıydınz:p bir çeşit kumar gibi oynardık.. yol boyunca dizerdik yanyana gazos kapaklarını .. en sol yada en sagda kalan kapagın üzerine bir kac tane koyardık ordan vuran diger hepsini alırdı.. elimizde mermerden taslar..

mermer tasınız varsa ve kenarları yuvarlaksa yerde daha iyi kayar ve düz giderdi boylece kapakları vurma sansınız o kadar yüksek olurdu. yada yumusak sarı kilden tasınız varsa onu yontar sekil verirdiniz ama bir sure sonra oynarken kırılırdı o taş.. eger mezarlıklara yakın bir yerde oturuyorsanız mutlak size yakın mezar taşı yapan bi yer vardır.. orda işe yaramayan mermer parcalarını alıup kendinize taş yapabilrdiniz..

 

birde macunlu dediğimiz bi taş vardı.. daha dogrusu sarelle bardaklarını kapagını alırdınz icine cam macunu doldurup macunlu üst kısmına bir kac gazos kapagı yapıstırırdınız.. bu hem daha hafif olurdu hem mermere gore daha az sekerdi.. ne kadar uzaktan atarsınız atın kapakları rahat vurabilrdiniz.. genelde macunlu tası olanlar en cok kazananlar olurdu..

 

bazı kapaklar digerlerine gore daha degerliydi.. 5 yada on tane kapak yerine gecerdi cunku nadiren bulunurdu ve cogu kimse onları yere dizmek istemezdi.. mesela kınık maden sodası kapağı degerliydi.. çamlıca gazozu batmıstı onlarında kapakları degerliydi.. mesela scwepss kapakları degerliydi digerlerine göre..

 

oynamak kaybetmek yada kazanmak basitti.. yanyana dizerdiniz kapakları.. sonra elinizdeki tasları en uzaga atardınız.. en uzaktaki ilk atıs yapma sansına sahip olurdu..sonra digerleri.. ortada bir cizgi gibi kapaklar dururdu atıslar yapılırdı.. diger taraftada en zauk kalan oyuncu ilk atısı yapardı.. kapakları vurdugunuz yerden itibaren en sag yada en sol taraf sizin olurdu..

 

teknolojik anlamda hicbirseyi olmayan cocuklar olarak ne kadar üsre oynadık hatırlamıyorum bu oyunu.. en son bir poset dolusu kapagım oolmustu.. bazen yağma ederdim elimdeki kapakları.. ama en sonunda hepsini cöpe atmıstım.. oynayacak kimse kalmayınca...