Geçmiş zaman olur ki: Daha dün gibi tatilde olmak, ama ya şimdi. Size de oluyor mu bilmem ama, ben ne zaman ki tatilden, şehir dışından yada ufak bir kaçamaktan eve dönsem, içimde prangalar delice bir baskı kurarlar. Nedeni gün gibi aşikar, afaganlar boğazımda dans edip oynar. Bense mahsun, boğazıma istiflenmiş binlerce düğümle öylece kala kalırım. Alışkanlık mıdır, zayıflığım mıdır bilinmez ama tatil dönüşleri hüzünlenirim. Hatta işi abartıp bir dönem tatile gitmek istemeyişime kadar vardırdığım dahi olmuştur, bu izahı garip, içinden çıkılmaz ama bir o kadar da ironik durumu. Onun için olsa gerek, yaz oldu mu içime kapanır, olabildiğince fotosenteze dayalı bir hayat yaşarım. Kışı seven, kışa aşık insanlaranım anlayacağınız ben.