ISTE ATATURK'UN GERIDE BIRAKTIGI YIGITLER

[Φ bursercan]

ŞEHİT VASİYETİ

Gene hangi dua’yı okudun anne,

Vurulduğum yerde güneş açtı

Yine mi ağlıyorsun anne,

Cennetime yağmur yağdı

Üzülme anne ağlama, sırtımdan yedim kurşunu kalbimden değil.

Öylece duruyor hayallerim, vatanım şerefsizlere yar değil.

İzin günümde be anam.

Yârime mektup yazdım o gün.

Kınalı ellerinin kokusunu özledim demiş,

Bir kalp çizip içine de şafağımı yazmıştım.

Birliğe döndüğümde erkenden yatmış,

Gece beni bir üç nöbetine uyandırmaya gelen çavuşla

Rüyamda seni gördüğüm ve beni uyandırdığı için tartışmıştım.

Sıkı giyin oğlum, hasta olma sakın ve paran varmı diye soruyordun

Bende her zamanki gibi var anne diyordum, var.

Hiç olmadı be anam, hiç olmadı

Nasıl isterdim, ardımda bir yar birde ana bırakmıştım.

Sağ olsun tertibim cemil memleketinden tütün getirmiş, sigarasız kalmıyorduk.

O gece birlikte gittik nöbete.

Yolda bana "Sanki bu gece bir şeyler olacak" der gibi bakıyordu

Ama yiğitti söylemiyordu.

Nöbeti devraldığımızda garip bir sızı çöktü benimde içime.

Sanki terli terli su içiyor, seni üzüyordum be anam, öyle bir şeydi işte.

Nasıl oldu anlamadım!

Cemil " yere yat " dediğinde çoktan yerde bulmuştum kendimi.

Anlamadım vurulduğumu, sıcacık bir şey hissettim sırtımda

Terliyordum, sanki yaz gelmiş öğlen sıcağı çökmüştü tepeme.

Dudaklarım kurudu birden

Cemil " dayan " diyordu, ama ağlıyordu

Gözyaşları yüzüme damladığında verdim son nefesimi.

İşte o an sana ilk ihanetimi ettim anne.

Önce atalarım, sonra yârim canlandı birden gözümde.

Hoş gör be anam, kızma. Bende baba olacaktım

Daha adını bile koymamıştık oğlumuzun, iki ay vardı doğmasına.

Bilmiyorum duyuyor musunuz sesimizi

Korkmayın, ağlamayın, gurur duyun.

Vasiyetimizdir.

Öyle evlatlar yetiştirin ki, adları Mehmet, soyadları Şehit olsun...