AŞK ve ÖZGÜR İRADE

 

Aşk, Yüce bir kavramdır. Ama ne yazık ki, insanlarca henüz kavra-

namamıştır. Aşk'ın anlaşılamaması ya da Yanlış anlaşılması, toplumu o-

luşturan bireylerin, aşk'a hatalı yaklaşımlarından kaynaklanmaktadır.

Aşk'ı sadece kadın ve erkeğin arasındaki duygu yoğunluğu ile kı-

sıtlamak, onu cendereye sokmaktır. Kadın ve erkek arasındaki aşk, aşk

basamaklarından sadece biridir ve önemli bir basamakdır. Fakat bu ö-

nemli basamak da yanlış anlamaların ve dejenerasyonun kurbanı olmuş-

tur. Erkek ve kadının birbirlerinden hoşlanmaları ve bir ilişki süreci yaşa-

maları, aşk yaşamak şeklinde ifade edilir hale gelmiştir. Bu ifade şekli,

aşk'ı yerlerde sürünür hale getirmiştir...

Oysa aşk, tüm sınırlamaların ötesinde, özgür irade ile yaşanır.

Hiçbir kalıba sığmaz ve baskıya gelmez. Kadın ve erkek arasındaki yaşa-

nışı, eril ve dişil dengeyi sağlayıcı güç oluşturur ve bu haliyle, bilinen kav-

ranışların çok ötesindedir.

Aşk halinin diğer yüzleri bizi bu halin içindeki diğer basamakları çık-

ma konumuna getirir. Bu basamakları tek tek çıkarken, aşk'ın bir çok yü-

züne bakarız. Önce, karşı cinsimize aşk duyarız. Ardından, bu aşk'ın sonu-

cunda ortaya çıkan yeni aşk kaynakları bizi cezbeder. Evlat aşk'ı bunlar-

dan biridir...

Bir anne için çocuğu, başlı başına bir aşk yoğunluğudur. yaşamının

merkezi konumuna gelmiştir. Onun için, gerekirse meslek aşkından bile

vazgeçebilir. Ya da sanat aşkından...

Yaşamımda ve insanlarla kurduğum ilişkilerde, daima özgür ira-

deye önem verdim. Benim için önemli olan, insanların özgür iradeleri ile,

hareket etme serbestliği içinde olmalarıydı. Karşılaştığım veya ilişki kur-

duğum kişilerin davranışlarına ket vurmadım. Fakat bu ilişkilerimde prob-

lemler yarattı. Sevgi duyduğum insanlar, bu yaklaşımımı anlayamadılar.

Onlara söylemiş olduğum, senin isteğin ve özgür iraden dışında, hareket

etmem, iletişimimi ancak sen istersen keserim, bunun dışında asla sen-

den ve seni sevmekten vazgeçmem demem anlaşılamadı...

Sevdiğim insanın, benle bağını koparmasına özgür iradesine ve iste-

ğine müdahale etmemek için ses çıkarmadım. Ama o kişi, kendisine duy-

duğum sevginin bittiğini, kendisini kandırdığımı zannetti...

Halbuki ben, acıların ve üzüntülerin en yoğununu yaşıyordum.

Fakat o bunu bilmiyor ve anlayamıyordu. Benimle aniden iletişimini kes-

ti ve bunu yaparken de, en ufak bir açıklama yapmadı. Ondan, en azından

bunu beklerdim.

Aşkta kapris olmaz. Ama, aşkta özgür iradeye saygı esastır. Zorla,

bir insan bağlanamaz. Böyle olmasaydı, zaten aşk olmazdı...