GÖNÜL DEPREMİ
bildiğim ne kadar dua varsa
okuyorum hepsini
etraf yıkık dökük!
soğuk savaş dönemini andırıyor
yaşananlar...
oldu bittiye getirilmiş sevdalar
bitiriyor bedenimi
bir savaş ortasında
kaybeden ülkenin
herhangi bir bireyi edası
hakim gönlümde!
kaybedilmiş
yitirilmiş mutluluklar
sakladım beynimde...
yıkık dökük etraf!
çökmüş binalar...
gönlümde depremler
artçısıyla birlikte...
Eren Türkmen
HAZ
hiç saymadım
ama vardır yinede
birkaç şişe
içtiğimiz karşılıklı...
dünyaya basmadığım o an
seninle içmenin derin hazzı
uçurtma misali düşlerim
pır pır etmekte kalbim
gözlerim tavanda
ya giderse bir defa daha?
yüzüm kıpkırmızı
tek tek tükeniyor bedenim
en mutlu olmam gereken
kahkahalar atmam gereken
o an!
ağlamam da neyin nesiydi?
hakikaten!
sen seninle içmenin derin hazzını
ne kadar bilebilirsin ki?
Eren Türkmen
SEZEN ÇALMALI YİNE
büyükbabamdan kalma,
frekansları arada bir karışan
kırık dökük
üzerinde yılların tozu
hiç dokunulmamış olmanın pisliği,
hem de inadına dinletmek isteyen kendini
sarı ve kahverengiden antika bir radyo
bilmem kaç saat geçse de
sezen çalsın diye beklediğimiz,
sıkılmadan,
yadırgamadan
mutlu olmak için sebep arayarak
hüzünlenmeyi mutluluk sayarak
yaşamaktan zevk aldığımız o anlar
gelmeli yeniden...
ve...
sezen çalmalı yine
hiç dokunulmamış olmanın pisliği içindeki
GECEM
Gecem;
Sağanak sevdalara mahkum yine
Hüzün yağıyor gözbebeklerimden
Karanlığın içinde
Gidip geliyorum
Fütursuzca düşünceler
Beynimde...
Sevdalarım sağanak...
Biliyorum,
Eminim hatta!
Konacak bir gün
Uçtuğu yere
Sevdam...
Sevdalarım sağanak...
Biliyorum,
Emin değilim ama!
Kalacak bir gün
Uçtuğu yerde
Sevdam...
Sevdalarım boğacak...
Biliyorum,
Emin gibiyim biraz!
Boğacak bir gün
Uçtuğu yerde
Uçuranı sevdam...
Bahri Eren Türkmen
ADAM OLAMAYAN
Acıtıyor kalbimi
Gerçeğe yalan söylemek
Üzüyor her gece
Başımı koyduğumda yastığa
O ipe sapa gelmez sözlerin
Adam olamadın deyişlerin
Çınlıyor kulaklarımda
Delirir gibi oluyorum
İntikam bürüyor beynimi
Ama yapamıyorum...
Kapıya kadar gidiyorum
Koşarak geriye dönüyorum...
Bırak ben olayım
Adam olamayan...
Kabul artık kabul!
Adamlıksa aldatman
Sen adamsın
Ben,
Adam olamayan...
~Bahri Eren Türkmen~
ULUS'TA
Ulus'ta...
Tam ortasında başkentin
Kapısı açık bırakılmış
Bir apartman dairesi,
Herkesin bakabildiği,
Renkli,
Güzel,
Garip,
Esrarengiz
Ama...
Hoş kokulu bir daire!
Hala yerinde duruyor
Ve hala 7 numarada...
Rüzgara,
Hırsıza,
Arsıza,
Meydan okumuş yıllarca...
Ve hala 7 numarada...
Dedim ya 7 numarada işte...
En bildiğin rakam,
En sevdiğin,
En gelip gittiğin cinsten...
Hüznümün numarası 7...
Hüznümüzün...
Aşkımızın belkide...
Olmayan…
~Bahri Eren Türkmen~
MUAMMA
Bir hayat sönüyor yanıbaşınızda
Sen tepkisiz,
Onlar tepkisiz,
Hissetmiyorsunuz hiçbiriniz!
Hissedemiyorsunuz!
Hissedemezsiniz..!
Ne zaman hissedebildiniz ki?
Şimdi hissedesiniz!
Muamma...
~Bahri Eren Türkmen~
BAŞKALARININ OYUNCAĞIYDI SEVDAMIZ
Beş para etmezleri alet etmişiz sevdamıza!
Hep acı çekmişiz!
Hep sürülmüşüz oradan oraya...
Hayat bizi yakalamaya çalışırken biz onu kovalamışız hep…
Gözlerimizi kapatmışız dış dünyaya,
Sadece başkalarını alet etmekle meşgul olmuşuz…
Pişmanlık duymuşuz bazen;
Fakat bildiğimizden vazgeçmemişiz…
İnsanlara insan gibi yaklaşmışız
Ama becerememişiz…
Dolu dolu yaşamak varken aşkımızı
Hep DİĞERLERİ yüzünden acı çekmişiz!
Ve tekrar sürülmüşüz…
Keşke diy
HERHANGİ
Herhangi bir sahilin,
Herhangi bir yerinde oturuyorum yine!
Herhangi bir sabaha doğru….
Herhangi bir şeye kızmışım ki bağırıyorum yeni doğan güneşe
Herhangi bir taşı alıp fırlatıyorum dalgalara...
Herhangi bir ihanetin gözümün önüne geliyor yine...
Herhangi’den başka bir halt olamadım ya hayatında
İşte ona ağlıyorum hıçkırıklarımla doya doya...
~Bahri Eren Türkmen~
