Gönderi tarihi: 15 Nisan , 2007 18 yıl Hepimiz soğuk havada,hani böle nemden yada ısıdan buhar yapan,camın önüne gittiğimizde o anki ruh halimize göre birşeyler yazar yada çizeriz,şimdi siz öle bi cam önünde oldğnuzu düşünün ne yazardnz çizerdiniz;)
Gönderi tarihi: 20 Nisan , 2007 18 yıl once imzami atarim bes on defa,yer kalirsa cicek ciziyorum,gayri ihtiyari..
Gönderi tarihi: 20 Nisan , 2007 18 yıl once imzami atarim bes on defa,yer kalirsa cicek ciziyorum,gayri ihtiyari.. leyla tam ben yascaktım bunları benden hıslı davrandın önce imza ..sonra garip şekiller,dahada yer kalırsa resim çizerim..
Gönderi tarihi: 13 Mayıs , 2007 18 yıl elimi cama koyar 5 parmağımın izini çıkarırdım BENDE ELİMİ YUMRUK YAPAR ÖLE BASARIM CAMA SONADA BŞINA NOKTACIKLAR KOYUP AYAK YAPARIM KALAN YERLEREDE İMZAMI ATIYOMMMM ... AMA NİE ÖLE YAPIYOM BİLMİOM
Gönderi tarihi: 13 Mayıs , 2007 18 yıl adımı yazarım nedense her defasında tekrar silip tekrar buğulayıp şekil çizerim
Gönderi tarihi: 13 Mayıs , 2007 18 yıl Evet şu anki psikolojimle önümde buğulu bir cam olsa şunları yazardım.. "Yeminliyim.." "Söz ağızdan bir kere çıkar.." "Demedim mi yemin edersem yazmam diye.." "Kendimi bile savunacak yazı yazmam.." "Şart kabul etmem" "Pazarlık yok" "Bitti" Birde imza atarım.. Sonra hepsni silerim.. Ve artık buğulu camlarada yazmam.. Son..
Gönderi tarihi: 14 Mayıs , 2007 18 yıl Yokluğun Cehennemin Diğer Adıdır Üşüyorum Kapama Gözlerini.... Basen sığmayabiliyor o zamanda suni buğulanma yapıyorus
Gönderi tarihi: 14 Mayıs , 2007 18 yıl papatya çizerim ve kalan boşluklarada bitmeyen S harfine benzeyen çizgiler yaparım , nedemekse
Gönderi tarihi: 3 Haziran , 2007 18 yıl Buğulu Camlar.. Yapayalniz sokaklarda dolasirken bir aksam üstü, ayaklarimin beni nereye götürdügünü bilmeden, karsiya hic bakmadan, düsüncelerimle geriye döndüm bir süre. Kalabalik yollarda tek basina olmak, anlatmak istediklerini anlatamamak, icine attip sessiz kalmak, sonra uzaklasmak farkinda olmadan... O anda yagmur olursun, agac, toprak, kuru bir yaprak belki de... ama "insan" adi altinda gecen varliklardan olmak istemezsin. Cünkü somut olan her sey soyutlugu kaldirmistir onlarin hayatinda. Gözlerini kapattiginda, dalmak istersin eski anilarina, her seyin o mükemmel basina, sonra da zamanla 180 derece degisen yalin haline. Suclunun kim oldugunu ararsin, bulamayinca da kendini suclarsin. Sonra gecirdigin zamanina yanarsin, yanilgilarina kizarsin, fakat pisman olmazsin. Uslanmaz, sevgiye doymaz bir yürek varsa sende... vazgecemezsin!! Hele bir de hayattaki tek sevincin askinsa eger, iste o zaman dipsiz kuyularin en dibine gömülürsün, simdi bagir oradan bagirabildigin kadar, sesini duyupta umursayan olmaz. Monoton hayatin yok ettigi duygular geri cagrilmaz, ve sana senden asi dost hic bir zaman olmaz!! Geride bugulu camlara yazi yazmak kalir, sorunlarini orada sorar, cevaplarini orada birakirsin. Yüzündeki ifadeyi, gözlerindeki öfkeyi, yüregindeki sevgiyi hic bir varlik anlamaz. Mantiginla duygularinin arasinda verdigin amansiz savas hic son bulmaz, sana kimse neyin var diye sormaz, bir de yorgunsan eger kimse yardim elini uzatmaz.. Kimisinde coktan yok etmis derinlesmeyi tekdüze hayat, anlattiginda yüzüne uzayli bir yaratik görmüs gibi bakacak kadar yabancilasmis insanlik.. En iyisi sessizlige kapilip susmak ve konusmayip siradanligin icinde yok olmak. Beyaz, kareli sayfalara acilmak, orada konusup orada aglamak... Ve bir türlü anlayamadigim hayatin gercek tanimini A´dan Z´ye harflerin arasinda aramak...
Gönderi tarihi: 3 Haziran , 2007 18 yıl sevene canım feda sevmeyene elveda Aşk bir otobüs binmesini bilmeli, Son durağa gelmeden inmesini bilmeli.
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.