KÖRÜ KÖRÜNE YAŞAMAK... ("O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin / demeyecaksin işte, / Yaşarsın çükü...

[Φ DİPNOT]

KÖRÜ KÖRÜNE YAŞAMAK...

 

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

"O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin.

Demeyeceksin işte.

Yaşarsın çünkü.

Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.

Çok sevmezsen, çok acımazsın.

Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...

Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.

Senin değillermiş gibi davranacaksın.

Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.

Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.

Çok eşyan olmayacak mesela evinde.

Paldır küldür yürüyebileceksin.

İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,

Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.

Gökyüzünü sahipleneceksin,

Güneşi, ayı, yıldızları...

Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.

"O benim" diyeceksin.

Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...

Mesela gökkuşağı senin olacak.

İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.

Mesela turuncuya, ya da pembeye.

Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden,

Çok ait olmadan yaşayacaksın.

Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.

İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

 

(Can Yücel' den)

[Φ Tengeriin boşig]

Can Baba'nın en sevdiğim şiiridir bu yaa... Paylaşımınız için çok sağolun... Birde "Mare Nostrum"u vardır kendisinin, Deniz Gezmiş için yazmış...

 

Bayılırım;

 

MARE NOSTRUM

 

En uzun koşuysa elbet Türkiyede de Devrim,

O, onun en güzel yüz metresini koştu

En sekmez lüverin namlusundan fırlayarak...

En hızlısıydı hepimizin,

En önce göğüsledi ipi...

Acıyorsam sana anam avradım olsun,

Ama aşk olsun sana çocuk, aşk olsun!

 

Hayranıyımdır kendisinin...

 

Saygılarımla...

[Φ DİPNOT]

Hayat kendi telaşıyla akıp giderken, bu akıp giden hayatın arkasında duran bir yer,

beni götüreceğin bir yer olmalı.

 

Akan hayatın arkasında duran bir yer. Tüm telaşları, tedirginlikleri, korkuları, soruları sona erdiren bir yer.

Akan hayatın arkasında ama ona ters,

kendi yolunda akan bir yer.

 

Başka hayatların yükünün taşınmayacağı, hissedilmeyeceği, başkalarının yargılarından, konuşmalarından, aklın rahatsız edici tüm sorularından, hesaplarından arınmış,

sadece iki basit insanın durabileceği bir yer.

 

Belki küçük penceresinden insanı ufkun ötesine geçiren sonsuz mavi manzarası ile kapısı kapalı küçük, mütevâzı bir oda. Her şeyin sanki kapalı kapının arkasında kaldığı bir oda. Soğuk aklın, hesapların, sorumlulukların, korkuların,

tüm gürültülü konuşmaların o kapalı kapısının arkasında kaldığı oda.

 

Beni götüreceğin yer, belki akan hayatın arkasında ve onun bildik tüm telaşlarına, hesaplarına kapısı kapalı bir oda, belki etrafındaki ağaçların arasından geçirilmiş teller üzerindeki küçük, renkli lambaları ile süslü, basit bir çay bahçesi,

belki de radyodan gelen bir yaylı tambur sesi.

 

Beni götüreceğin yer, bakışlardan, sorulardan, kendi sorularımdan da uzak, içimde koşturan yüzlerce atı dizginlemeden, sınırsız bahçelerde korkmadan koşturabileceğim bir yer olmalı. Kimsenin olmadığı bir yer, hiçbir engelin, sorunun ve soğuk aklın olmayacağı bir yer. Bazen kelimelerin değil, susmanın daha anlamlı olacağı, bir bakışın, duruşun, bir dokunuşun içimde mevsimler değiştirebileceği bir yer olmalı. Beni götüreceğin yer, basit, sıradan bir insan olacağım, hiçbir yükü içimde, kafamda hissetmeyeceğim, geçmişi sormayacağım, yarını merak etmeyeceğim, söyleyemediğim için boğuluyormuş gibi olduğum, boğazıma dizilmiş,

söylenmemiş hiçbir sözcüğün kalmayacağı bir yer olmalı.

 

Akıp giden hayatın arkasında, kapısı her şeye kapalı bir oda ve orada tüm korkuların, konuşmaların,

akıl hesaplarının dışında bir yer beni götüreceğin yer.

 

Belki de aldanıyorum. Beni götüreceğin yer, gerçekleşse belki güzel bir masal olabilecek bir yer. Ama olsun, insan bazen aldanmak da ister. Yaşanmayacak şeylerden, olmayan diyarlardan bahsetmek ister.

_____________________________________________

BAHAR GİDERSAY/http://www.acikgazete.com/?newsid=14013&category=149.

[Φ DİPNOT]

....

''Dev balinaların yumuşak valsini dinlemekten hoşlanırım

İngiliz papatyalarının tatlı kokusunu tatmaktan

Yeşil kumun mavimsi ayaklarıma dokunuşunu duyumsamaktan

Hayaletlerin çelik rengini görmekten

.. Mali köknarlarının tarihlerini okumaktan hoşlanırım

Kokuları yakalamaktan

Işın dalgalarını usulca okşamaktan

Dipsiz şiirler yazmaktan...''

______

 

Manon Baglin / ''Tüm duyularda'' adlı şiirinden...

[Φ DİPNOT]

Karanlıkta Görmek

 

Karanlık mağarandan bir ses şimdi kulaklarımda.

Sarsıldım, irkildim, korktum!...

Ama kaçmadım.

 

Karanlığının en derininden bir sır verdin bana.

Ve elimden bir şey gelebildi ancak.

Yalnızca seni daha çok sevdim.

 

..

 

Karanlıkta gezmeyi seversin sen.

 

Öğle ışığıyla aydınlanmış şu manzaranın sığlığı batar sana.

Parlak renkler başını döndürür, mideni bulandırır.

Gölgeler uzadıkça rahatlarsın biraz..

Derinlik...

 

Sonra yalnız siluetler...

 

Ve görünmez olunca herşey...

Gözlerinde gezen sonsuz karıncanın arasında kalır ya artıklar...

 

Biliyorum sen asıl o zaman görürsün.

 

İLOYD

[Φ DİPNOT]

Bugün Bütün Güzelliğim Üstümde...

 

Bugün bütün güzelliğim üstümde

Hep güzel şeyler anlatacağım size

Hep güzel şeylerden söz edeceğim

Ne güzel bir insanın sevmesi

Çarpması bir yüreğin ne güzel

Ne güzel çoşkusu şu çocuğun

Yüzüne bakın hele, dinlesenize...

Yağmurun yağması ne güzel

Kanat çalması maviye bir kuşun

Açması bir çiçeğin sevgiyle

Ne güzel ah ne güzel...

Görmek, duymak, yaşamak

Kırkında çocuk olmak ne güzel

Şiirler yazıyorum, şarkılar söylüyorum

Sade sevgi üstüne, aşk üstüne

Hem ne var bu dünyada sevgiden öte?

Bütün insanlarını seviyorum dünyanın

Ama bütün insanlarını

Yüz kere, bin kere, yüzbin kere...

Bugün bütün güzelliğim üstümde

Daha ne söylesem bilmem ki size;

Yüreğim kardeş yüreğinize...

 

Bülent ÖZCAN

[Φ karbeyaz]

Hayatı Çok Aradım

 

hayatı çok aradım

yanıp sönen ışıklar arasında bar köşelerinde

konforlu otolarda lüks villalarda

parke döşeli sokaklarda

şatafatlı reklam tabelalarının arasında

yada bir trende,bir uçakta bir gemide

ben hayatı çırpınan bir kuşun kanadında

rüzgardan savrulan bir ağacın yapraklarında

kıyıları parçalayan met dalgalarında

ben hayatı bir çocuğun gözbebeklerinde buldum

ve ben hayatı bir seyyar satıcının avazında,

ümitsiz seven bir sevgilinin kalbinde,bir gitarın tellerinde

bir piyanonun tuşlarında

ve ben hayatı bir ananın yüreğinde yaşadım

 

 

Sebahattin Mertaslan

 

 

paylaşım için teşekkürler ,inadına, hayatı içinden geldiğince kimseye zarar ermeden yaşamanız dileğiyle

[Φ DİPNOT]

Sevgili karbeyaz'a yürekten teşekkürler...

Yüreğinden geçen duyguların kelimelere dökülen kor sıcaklığına yelken olmasını bekliyoruz...

Dost sevgilerimizle...[

____________________________________________________________

 

Yüreğindeki Kırışıklıklar

 

hadi dindirdin diyelim

yüreğindeki fırtınaları

sildin bütün izlerini

yüzündeki gözyaşlarının

alnındaki öpücüklerin

 

ya saçlarındaki erimeyen karlar

 

hadi gittin diyelim

bitmez tükenmez yollara

gördün bütün arka odalarını

uzak kentlerdeki otellerin

limanlardaki genelevlerin

 

ya yüreğindeki silinmeyen kırışıklıklar

 

hadi esridin diyelim

dertten kederden zilzurna

dolaştın bütün içki evlerini

ara sokaklarına kustun

soyundun anılarından çırılçıplak

 

ya gözlerindeki ölü kuşlar...

Sevgili Doğan Hayat'a (kırpı) yürekten sevgiler...

[Φ frozen]

Yüreğindeki Kırışıklıklar

 

hadi dindirdin diyelim

yüreğindeki fırtınaları

sildin bütün izlerini

yüzündeki gözyaşlarının

alnındaki öpücüklerin

 

ya saçlarındaki erimeyen karlar

 

hadi gittin diyelim

bitmez tükenmez yollara

gördün bütün arka odalarını

uzak kentlerdeki otellerin

limanlardaki genelevlerin

 

ya yüreğindeki silinmeyen kırışıklıklar

 

hadi esridin diyelim

dertten kederden zilzurna

dolaştın bütün içki evlerini

ara sokaklarına kustun

soyundun anılarından çırılçıplak

 

ya gözlerindeki ölü kuşlar...

 

çok güzel bir şiir...teşekkürler paylaştığın için..

[Φ DİPNOT]

EN GÜZEL BEN ÖLÜRÜM!..

 

Böyle umut doluyken tepeden tırnağa

Böyle seviyorken seni amansız

Böyle değerliyken

Böyle yüceyken sevda

En güzel ben ölürüm

K e s i n!..

 

Sevgili Bülent ÖZCAN’A sevgi ve saygılarımızla..

[Φ karbeyaz]

Sevgili karbeyaz'a yürekten teşekkürler...

Yüreğinden geçen duyguların kelimelere dökülen kor sıcaklığına yelken olmasını bekliyoruz...

Dost sevgilerimizle...[

____________________________________________________________

 

Yüreğindeki Kırışıklıklar

 

hadi dindirdin diyelim

yüreğindeki fırtınaları

sildin bütün izlerini

yüzündeki gözyaşlarının

alnındaki öpücüklerin

 

ya saçlarındaki erimeyen karlar

 

hadi gittin diyelim

bitmez tükenmez yollara

gördün bütün arka odalarını

uzak kentlerdeki otellerin

limanlardaki genelevlerin

 

ya yüreğindeki silinmeyen kırışıklıklar

 

hadi esridin diyelim

dertten kederden zilzurna

dolaştın bütün içki evlerini

ara sokaklarına kustun

soyundun anılarından çırılçıplak

 

ya gözlerindeki ölü kuşlar...

Sevgili Doğan Hayat'a (kırpı) yürekten sevgiler...

 

 

 

insanın duyguları olmasa hissetmese güzellikleri,doğruyu,inancı,aşkı,sevgiyi,acıyı yaşanmaz belki böyle inadına,yelkenler düşmeden suya doğrulmalı ve önüne bakmalı insan,bir beyaz sayfa açarak yüreği sergilediğiniz için teşekkürler saygılarımla karbeyaz

[Φ sedelina]

KÖRÜ KÖRÜNE YAŞAMAK...

 

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

"O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin.

Demeyeceksin işte.

Yaşarsın çünkü.

evet yaşanır,ama bu yaşam sadece nefes alıp vermek olur..

[Φ DİPNOT]

çok güzel bir şiir...teşekkürler paylaştığın için..

insanın duyguları olmasa hissetmese güzellikleri,doğruyu,inancı,aşkı,sevgiyi,acıyı yaşanmaz belki böyle inadına,yelkenler düşmeden suya doğrulmalı ve önüne bakmalı insan,bir beyaz sayfa açarak yüreği sergilediğiniz için teşekkürler saygılarımla karbeyaz

____________________________________________________________

 

" Bir küçük oğlancık ". Yazarı Helen Buckley ,

İrlanda'da Dublin Üniversitesi'nde öğretim üyesi. Hem çocuk edebiyatı üzerine, hem yetişkinlere seslenen çocuk pedagojisi üzerine sayısız çalışması var. Toplumsal çalışmalarda yoğunlaşmış, üretken bir yazar. Kendini çocuk haklarına, çocukların her tür şiddetten, baskıdan korunmalarına ve onların toplumsal bireyler olarak yetişmesine adamış... İşte şiir olarak yazdığı öykü:

 

" Bir küçücük oğlancık bir gün okula başladı.

Pek mi pek akıllıydı.

Okulu da pek mi pek büyüktü.

Ama akıllı çocuk sınıfına dışarıdan kestirme bir yol buldu.

Buna çok sevindi.

Artık okul ona kocaman görünmüyordu.

 

Bir zaman sonra bir sabah

Dedi ki öğretmen

"Bugün resim yapacağız.."

"Ne güzel" diye düşündü çocuk.

Resim yapmayı çok severdi.

Her şeyin resmini yapardı:

Aslanlar, kaplanlar, tavuklar, inekler, trenler, gemiler.

Mum boyalarını çıkardı ve çizmeye başladı.

 

Ama öğretmen "Durun" dedi, "Henüz başlamayın!"

Ve herkes hazır görünene dek bekledi.

"Şimdi" dedi öğretmen,

"Çiçek çizmesini öğreneceğiz".

"Ne güzel" diye düşündü çocuk. Çiçek çizmeyi çok severdi.

Ve en güzellerini yapmaya başladı:

Pembe, mavi, kavuniçi mum boyalarıyla.

 

Ama öğretmen "Durun" dedi.

"Size nasıl çizileceğini göstereceğim". /

 

Yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizdi.

"İşte" dedi öğretmen. "Şimdi başlayabilirsiniz".

Küçük çocuk bir öğretmenin çiçeğine baktı

Sonra kendi çiçeğine.

Kendi çiçeğini daha çok sevdi

Ama bunu söyleyemedi.

Defterinde sayfayı çevirip

Öğretmeninki gibi çizdi

Kırmızı bir çiçek sapı yeşil...

 

Bir başka gün

Dedi ki öğretmen:

"Bugün çamurdan bir şeyler yapacağız".

"Ne güzel" diye düşündü çocuk.

Çamurla oynamayı çok severdi

Her şeyi yapabilirdi çamurla:

Yılanlar, kardan adamlar, filler,

Fareler, arabalar, kamyonlar.

Başladı çamuru yoğurmaya /

 

Ama öğretmen "Durun" dedi, "Henüz başlamayın!"

Ve herkes hazır görünene kadar bekledi.

"Şimdi" dedi öğretmen, "Bir çanak yapmayı öğreneceğiz".

"Ne güzel" diye düşündü çocuk.

Çanak yapmayı çok severdi.

Ve başladı yapmaya

Boy boy, şekil şekil çanakları.

 

Ama öğretmen "Durun" dedi.

"Size nasıl yapılacağını göstereceğim".

 

Ve de gösterdi herkese bir büyük çanağın nasıl yapılacağını.

"İşte" dedi öğretmen. "Şimdi başlayabilirsiniz".

Küçük çocuk bir öğretmenin çanağına baktı

Bir de kendi çanağına.

Kendi çanağını daha çok sevdi

Ama bunu söyleyemedi.

Çamur topağını yuvarlayıp yeniden

Yaptı öğretmeninki gibi derin bir çanak.

 

Ve çok geçmeden

Küçük çocuk

öğrendi beklemeyi, izlemeyi,

Ve her şeyi öğretmen gibi yapmayı.

Ve çok geçmeden

Başladı kendiliğinden hiçbir şey yapmamaya

 

Ama birdenbire

Taşınıverdiler başka bir eve,

Başka bir şehirde

Ve çocuk gitti başka bir okula.

Bu okul daha da büyüktü öbüründen.

Kestirme yolu da yoktu dışarıdan

Büyük basamakları çıkmak

Ve uzun koridorlardan geçmek gerekiyordu sınıfa kadar.

 

Ve daha ilk gün

Dedi ki öğretmen:

"Simdi resim yapacağız".

"Ne güzel" diye içinden geçirdi çocuk.

Ve başladı beklemeye

Öğretmenin, ne yapmasını söylemesini beklemeye.

Ama öğretmen hiçbir şey söylemedi

başladı sınıfta dolaşmaya.

 

Küçük çocuğa gelince durup sordu:

"Resim yapmak istemiyor musun?"

"İstiyorum" dedi çocuk.

"Ama ne resmi yapacağız?"

"Ne resmi istersen" dedi öğretmen

"Nasıl çizmeliyim?" diye sordu çocuk

"Nasıl istersen" dedi öğretmen

"İstediğim renk mi?" diye sordu çocuk.

"İstediğin renk" dedi öğretmen,

"Eğer herkes aynı resmi yaparsa ve aynı renkleri kullanırsa

kimin neyi yaptığını ve neyin ne olduğunu nasıl anlarım ben?"

 

"Bilmem", dedi çocuk.

Ve başladı çizmeye:

Kırmızı bir çiçek, sapı yeşil..."

 

Hepinize sevgiler...

[Φ DİPNOT]

DESTİNA

 

Dün gece sen uyurken

İsmini fısıldadım

Ve hayvanların korkunç

Öykülerini anlattım

 

Dün gece sen uyurken

Çiçeklere su verdim

Ve insanların korkunç

Öykülerini anlattım onlara

 

Dün gece sen uyurken

Yüreğim bir yıldız gibi bağlandı sana

İşte bu yüzden sırf bu yüzden

Yeni bir isim verdim sana

 

DESTİNA

Sen öyle umarsız uyusan da bir köşede

İşte bu yüzden sırf bu yüzden

Yaşamdan çok ölüme yakın olduğun için

Seni bu denli yıktıkları için DESTİNA

Yaşamımın gizini vereceğim sana

 

_________________________________________________________

Lale MÜLDÜR / 11. Altın Portakal Şiir ödülü sahibi

[Φ DİPNOT]

.

evet yaşanır,ama bu yaşam sadece nefes alıp vermek olur..

Yorum için teşekkürler sevgili sedelina...

Sevgiler...

_________________________________

KADİFE ŞAİRLER

 

ölüyorlar kadife şairler...

pazarların tozunda ve kulelerin sisinde gömülü

 

gün geceye akıyor... güne gece...

ölüm yaşama akıyor yaşam bilince...

 

bilinç de akar / daha karar vermediler

gitse odalarından / gitse odalarından birileri...

Yalnızlık ve melankoli...

 

heryerdeydiler...

dönecek yerleri yok şimdi...

 

_____________________________________________

Lale MÜLDÜR / 11. Altın Portakal Şiir ödülü sahibi...

 

[Φ DİPNOT]

Biz ki acılar döneminden

Ellerimizi kirletmeden geçtik.

Direncim senin olsun,

Sevgim senin olsun.

_________________________

 

Şükran Kurdakul

_________________________

[Φ DİPNOT]

“Savaşa dur, savaşı durdur”.

 

Hedefte İnsanlık War. Demek ki;

süngülerin ucunda çocuk gülüşleri de sallanacak.

Hedefte İnsanlık War. Demek ki;

uçakları kadınlarımızın bedenine de pike yapacak.

Hedefte İnsanlık War. Demek ki;

tank paletlerinin altında aşkları da çiğneyecekler.

Hedefte İnsanlık War. Demek ki;

füzelerin menzili sıcak bir merhabaya da ayarlı.

_________________________

 

Yazarı bilinmiyor

_________________________

[Φ DİPNOT]

DÜŞÜN

 

Düşün...

Yakasına çiçek taksın gülüşün.

***

Düşün...

Anlam kazansın görüşün.

***

Düşün...

Doğruya iyiye güzele

Yönelmek olsun düşün.

***

Düşün...

İnsanlıkla örtüşsün görünüşün.

***

Düşün...

İşe yarasın yaşayışın ölüşün.

***

Düşünmüyorsa bir kişi

-Kara kara değil ak ak ama-

İnsanlıktan düşün!

Erhan Tığlı

[Misafir gelincik]

KÖRÜ KÖRÜNE YAŞAMAK...

 

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

"O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin.

Demeyeceksin işte.

Yaşarsın çünkü.

Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.

Çok sevmezsen, çok acımazsın.

Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...

Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.

Senin değillermiş gibi davranacaksın.

Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.

Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.

Çok eşyan olmayacak mesela evinde.

Paldır küldür yürüyebileceksin.

İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,

Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.

Gökyüzünü sahipleneceksin,

Güneşi, ayı, yıldızları...

Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.

"O benim" diyeceksin.

Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...

Mesela gökkuşağı senin olacak.

İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.

Mesela turuncuya, ya da pembeye.

Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden,

Çok ait olmadan yaşayacaksın.

Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.

İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

 

(Can Yücel' den)

 

 

Sevgili Dipnot Can Yücel in bu şiirini çok severim , görünce dayanamadım ve Can babadan bir şiirde ben eklemek istedim

 

 

 

 

ÖZLEDİM SENİ..

özledim seni...

ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.

beynimi uyuşturuyor özlemin...

çok sık birlikte olmasak bile

benimle olduğunu bilmenin

bunca zamandır içimi ısıttığını

yeni yeni anlıyorum

Yokluğun,

Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp

mütemadiyen bir boşluğa

Sabahları seni okşayarak başlamaları

aksamları her isi bir kenara koyup

seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;

oynaşmalarımızı,

yürüyüşlerimizi,

sevimli haşarılığını,

çocuksu küskünlüğünü...

Nasılda serttin başkalarına karşı

beni savunurken;

ve ne kadar yumuşak

bir çift kısık gözle kendini

ellerimin okşayışına bırakırken

Gitmeni asla istemediğim halde

buna mecbur olduğunu görmek

ve sana bunları söylemeden

''git artık'' demek

''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk

kavuşacaksın mutluluğa''

demek sana nede zor

seni görmemek ve belki yıllar sonra

karsılaştığımızda

bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...

yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....

 

CAN YÜCEL

[Φ DİPNOT]

Sevgili Dipnot Can Yücel in bu şiirini çok severim , görünce dayanamadım ve Can babadan bir şiirde ben eklemek istedim

Ne kadar güzel bir şiir paylaşmışsın bizimle sevgili gelincik...

Ne kadar güzel yapmışsın buraya uğramakla...

Şiirinden dem aldık, yol aldık...

Can Yücel ile paylaşımını onur saydık...

Eline ve yüreğine sağlık....

Sevgi ve saygılarımla...

[Φ DİPNOT]

[Φ DİDEM]

****************

 

Yoruldun ağırlığımı taşımaktan

Ellerimden yoruldun

Gözlerimden, gölgemden

Sözlerim yangınlardı

Kuyulardı sözlerim

Birgün gelecek, ansızın gelecek bir gün

Ayak izlerimin ağırlığını duyacaksın içinde

Uzaklaşan ayak izlerimin

 

Ve hepsinden dayanılmazı bu ağırlık olacak....

 

Nazım HİKMET

 

 

Sevgili DİPNOT...

O kadar güzel bir sayfa olmuş ki....

 

Sevgiler..

[Φ DİPNOT]

****************

Sevgili DİPNOT...

O kadar güzel bir sayfa olmuş ki....

 

Sevgiler..

 

Çok teşekkürler sevgili DİDEM...

Sayfamızın güzelliğinden bahsediyorsunuz...

Haklısınız sayfayı güzelleştiren şiir ve şairlerdir çünkü...

Bu düşünceniz birdan Bana bir şairimizin (Özdemir Asaf) güzel bir sözünü hatırlattı...

'İnsanlar,gelmeleriyle yanlızlıklarını dağıtanları severler.Gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara AŞIK OLURLAR!..:'

der ve gerçekten de bu sayfada özde siz dostlarla bunu yakalama adına oluşturulmuş bulunmaktadır...

Ki sizi de burada görmek çok güzel ve paylaşımlarınızı büyük bir keyifle bekliyeceğiz...

Sevgiyle, umutla, güzelliklerle ve şiir dolu kalın...

Sevgiler...

[Misafir redblack]

Sevgili karbeyaz'a yürekten teşekkürler...

Yüreğinden geçen duyguların kelimelere dökülen kor sıcaklığına yelken olmasını bekliyoruz...

Dost sevgilerimizle...[

____________________________________________________________

 

Yüreğindeki Kırışıklıklar

 

[/size]

 

 

gerçekten çok güzel bir paylaşım...

 

teşekkürler

[Misafir Süper Kız Çocuğu Özo]

KÖRÜ KÖRÜNE YAŞAMAK...

 

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

"O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin.

Demeyeceksin işte.

Yaşarsın çünkü.

Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.

Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.

Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.

Çok sevmezsen, çok acımazsın.

Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...

Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.

Senin değillermiş gibi davranacaksın.

Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.

Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.

Çok eşyan olmayacak mesela evinde.

Paldır küldür yürüyebileceksin.

İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,

Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.

Gökyüzünü sahipleneceksin,

Güneşi, ayı, yıldızları...

Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.

"O benim" diyeceksin.

Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...

Mesela gökkuşağı senin olacak.

İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.

Mesela turuncuya, ya da pembeye.

Ya da cennete ait olacaksın.

Çok sahiplenmeden,

Çok ait olmadan yaşayacaksın.

Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.

İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

 

(Can Yücel' den)

 

 

Ne Güsel Anlatılmış Bu Şiirde Yaşanmışlıklar

Fazla Söze Gerek Yok Sanrım

Şiir konuşturuyo kendinii