Gönderi tarihi: 25 Mayıs , 2007 18 yıl anam gız ben o leo yu sana kaptırırmıyım kine dur şuna bir hat vereyimde gelsin yanıma..
Gönderi tarihi: 26 Mayıs , 2007 18 yıl gece yarısı bir el dokunuyor soluğuma bir aşkın kan damlası karışıyor yağmura kitaplardan yüreğime dolan gelincikler güneşli papatyaları seyreyleyen turnalar bir yelkenli açılıyor alnımın çatısına. sizlerin gençliğini taşıdım kanımda ey güzel çocuklar sesime ses katanlar şimdi renklerle savruluyorum ardınızdan adlarınızı unutmadım/yüzünüz silinmiyor aklımdan. sevincim bir çığlık gibi savruluyor dünyaya kelebek kanatları/kuş sesleri dökülüyor gömleğime bir nehir akıyordu gecenin sessizliğine bütün güneşler kayıp gitmişti ellerimden her ölüm bir şiiri büyütüyordu dilimde. çok şey anlatıyordu gecenin yüzü yağmurlu bir kasım karanlığını geçerek korkuyu yenen bir aşkın seveniydim bir gül yaprağıydım rüzgârda. güzelliğiniz kazılıyor gençliğin mavi ufkuna yarama tuz basarak geçiyorum günleri bir ses yankılansa yüreğimi örseleyen bir fotoğraf dökülse yüzünde solgun çiçekler göğsümden havalanır martı sürüleri. şimdi karlar yağar yüzüne dünyanın istasyonların uykusunu yitirmiş derinliğine şafakla yırtılan gecenin kanayan bir yerine.
Gönderi tarihi: 27 Mayıs , 2007 18 yıl beni de kırdılar içimde kırdılar karanlık camlardan sular akıyordu şimşekli bir boşlukta saat vurdu beni de kırdılar belki yalnızdılar belki onların da çocukluğu yoktu bütün şarkılara kapalıydılar bir genç kız değmemişti saçlarına beni de kırdılar ben artık küsüm yağmurları yağmıyor ağaçlarıma sularından içmiyorum susadım ama beni de kırdılar soğuk bir ölüm çevik bir bıçak gibi çakıldı aklıma oysa bir şarkıyım yeniden doğan günüm bütün şarkılara kapalıydılar
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl Yazar anam gız ben o leo yu sana kaptırırmıyım kine dur şuna bir hat vereyimde gelsin yanıma.. sen ona hat verene kadar ben kablolu yayın koordinatlarını bildirdim çoktan geldi, selamı var canem... dediki, ben bu kafamı hangi buzdolabına koysamda serinletsem...
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl sen ona hat verene kadar ben kablolu yayın koordinatlarını bildirdim çoktan geldi, selamı var canem... dediki, ben bu kafamı hangi buzdolabına koysamda serinletsem dur kız güldürme.. şiir havam dağılıyo.. oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır Frozen..? Dışarıda Üşüyen Haziran Kalbimde Hazan “Uygarlık ve barbarlık kardeştir.” -Havel- Dünya sığmıyor insana Havel, yüzlerdeki, yüreklerdeki maske, parada kir, suda klor, havada nem, yüksek borsa, alçak basınç ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler. /İnsan, sığmıyor insana Havel! / Ve her şey: Şey! Mesela o takvimler, o günler her biri şimdi kim bilir neredeler? Yalancıdır aynalara gülümseyen o muhteşem gençlikler; bir yaz yağmuru gibi çabucak geçecekler. Bize kalan kurt kapanı sözleşmeler ve iş akdi kıvamında morarmış evlilikler. Oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır Havel? Biz bu kentlerde, bu ömürlerin gecelerinde çürüsek bile, şimdi eski dağlarda vakur bir şafak yırtılmaktadır ve dışarıda üşüyen bir haziran; kalbimde yılların tufanından artık bir hazan. (Kalbimde hazan ve şairdir elbet sözcüklere rus ruleti oynatıp yazan!) Dışarıda üşüyen bir Haziran. Kanımda nikotin cehennemi; Kısa kibrit, uzun duman:Yaan! Yine yaan… Yine yaaaan! Yan ki yangınlar bile yansın; haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın... Bırak ağlasın, artık gündüzlerin ışığında aşk, gecelerin sularında yakamozlar yok ve kuşlar konsun diye gerilmiyor balkonlara çamaşır ipleri; duyuyorsun işte şiir de yazıyorlarmış iğfal şebekeleri! Dışarıda üşüyen bir Haziran. Dışarıda aşksız aşk, Aids, Hepatit b, dışarıda hormonlu sevinçler, kokmayan güller. Dışarıda dostluğun, acının kolunda gülümsemesi; ama öğrendim karanlıklardan ışık destelemeyi ve baka baka irkilmiş gözlerine hayatın: İnatla…İnatla gülümsemeyi; öğrendim içimdeki abdalı hünerle gizlemeyi... (Herkes fanusuna asmış kendini; bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri...) D ı ş a r ı d a ü ş ü y e n b i r H a z i r a n. D ı ş a r ı d a ö l d ü i n s a n. Ö l d ü i n s a n… H i ç b i r k i t a b a y a k ı ş m a d a n! Ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi; her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi… Bu yüzden her şey: Şey! Havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan; hepsi bu işte basit, olağan. Her şey şey’dir; inandıklarımızdır belki de yalan. Abarttığımızdır, kül’dür herkesin payına kalan... Yılmaz Odabaşı
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl gece yarısı bir el dokunuyor soluğumabir aşkın kan damlası karışıyor yağmura kitaplardan yüreğime dolan gelincikler güneşli papatyaları seyreyleyen turnalar bir yelkenli açılıyor alnımın çatısına. sizlerin gençliğini taşıdım kanımda ey güzel çocuklar sesime ses katanlar şimdi renklerle savruluyorum ardınızdan adlarınızı unutmadım/yüzünüz silinmiyor aklımdan. sevincim bir çığlık gibi savruluyor dünyaya kelebek kanatları/kuş sesleri dökülüyor gömleğime bir nehir akıyordu gecenin sessizliğine bütün güneşler kayıp gitmişti ellerimden her ölüm bir şiiri büyütüyordu dilimde. çok şey anlatıyordu gecenin yüzü yağmurlu bir kasım karanlığını geçerek korkuyu yenen bir aşkın seveniydim bir gül yaprağıydım rüzgârda. güzelliğiniz kazılıyor gençliğin mavi ufkuna yarama tuz basarak geçiyorum günleri bir ses yankılansa yüreğimi örseleyen bir fotoğraf dökülse yüzünde solgun çiçekler göğsümden havalanır martı sürüleri. şimdi karlar yağar yüzüne dünyanın istasyonların uykusunu yitirmiş derinliğine şafakla yırtılan gecenin kanayan bir yerine. egzo ne güzel bir şiir..nirden buluyon sen bunları bilmemki..teşekkür ederim arkadaşım.. umarım ayak parmakcıkların iyileşmiştir.. sana güldüm ahın tuttu benimde kafam cayır cayır yanmakta.. beni de kırdılar içimde kırdılar karanlık camlardan sular akıyordu şimşekli bir boşlukta saat vurdu beni de kırdılar belki yalnızdılar belki onların da çocukluğu yoktu bütün şarkılara kapalıydılar bir genç kız değmemişti saçlarına beni de kırdılar ben artık küsüm yağmurları yağmıyor ağaçlarıma sularından içmiyorum susadım ama beni de kırdılar soğuk bir ölüm çevik bir bıçak gibi çakıldı aklıma oysa bir şarkıyım yeniden doğan günüm bütün şarkılara kapalıydılar nenem bidenem severim bu şiiri ezberimdedir...benide kırdılar içimden ... sen ona hat verene kadar ben kablolu yayın koordinatlarını bildirdim çoktan geldi, selamı var canem... dediki, ben bu kafamı hangi buzdolabına koysamda serinletsem... aman al senin olsun bende daha yakışıklısı var vin diesel ... söyle ona madem sende senin buzluğa koyuversin dur kız güldürme.. şiir havam dağılıyo.. oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır Frozen..? Dışarıda Üşüyen Haziran Kalbimde Hazan “Uygarlık ve barbarlık kardeştir.” -Havel- Dünya sığmıyor insana Havel, yüzlerdeki, yüreklerdeki maske, parada kir, suda klor, havada nem, yüksek borsa, alçak basınç ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler. /İnsan, sığmıyor insana Havel! / Ve her şey: Şey! Mesela o takvimler, o günler her biri şimdi kim bilir neredeler? Yalancıdır aynalara gülümseyen o muhteşem gençlikler; bir yaz yağmuru gibi çabucak geçecekler. Bize kalan kurt kapanı sözleşmeler ve iş akdi kıvamında morarmış evlilikler. Oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır Havel? Biz bu kentlerde, bu ömürlerin gecelerinde çürüsek bile, şimdi eski dağlarda vakur bir şafak yırtılmaktadır ve dışarıda üşüyen bir haziran; kalbimde yılların tufanından artık bir hazan. (Kalbimde hazan ve şairdir elbet sözcüklere rus ruleti oynatıp yazan!) Dışarıda üşüyen bir Haziran. Kanımda nikotin cehennemi; Kısa kibrit, uzun duman:Yaan! Yine yaan… Yine yaaaan! Yan ki yangınlar bile yansın; haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın... Bırak ağlasın, artık gündüzlerin ışığında aşk, gecelerin sularında yakamozlar yok ve kuşlar konsun diye gerilmiyor balkonlara çamaşır ipleri; duyuyorsun işte şiir de yazıyorlarmış iğfal şebekeleri! Dışarıda üşüyen bir Haziran. Dışarıda aşksız aşk, Aids, Hepatit b, dışarıda hormonlu sevinçler, kokmayan güller. Dışarıda dostluğun, acının kolunda gülümsemesi; ama öğrendim karanlıklardan ışık destelemeyi ve baka baka irkilmiş gözlerine hayatın: İnatla…İnatla gülümsemeyi; öğrendim içimdeki abdalı hünerle gizlemeyi... (Herkes fanusuna asmış kendini; bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri...) D ı ş a r ı d a ü ş ü y e n b i r H a z i r a n. D ı ş a r ı d a ö l d ü i n s a n. Ö l d ü i n s a n… H i ç b i r k i t a b a y a k ı ş m a d a n! Ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi; her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi… Bu yüzden her şey: Şey! Havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan; hepsi bu işte basit, olağan. Her şey şey’dir; inandıklarımızdır belki de yalan. Abarttığımızdır, kül’dür herkesin payına kalan... Yılmaz Odabaşı çok güzelmiş..insan sığmıyor insana ha... yalnızlıkta büyütür insanı yaptığı hatalarda ve yaşadıklarıda tabi ders almasını biliyorsa..
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl fevkaledenin fevkindeki nasılsıl diye bi uğrayayım dedim..... hoşgelmişsen canem..nası olayım..saçlarımın derdindeyim..bi türlü renk tutturamadılar..benim saç derisi isyanlarda kleocum..anlıycağın pek bi acı içindeyim.. diloşumda tavsiye etti sarımsak sür deyi bende zati zeytinyağı sürmüştüm anla artık ne halde olduğumu...
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl üüffffff......kıs .. .sarısak kokusu senden mi geliydi........forumu kokuttun bee........
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl ne diyon gız essahmı..dur bir şişe daha parfüm açamda kokuyu alam.. az dayan canem ..
Gönderi tarihi: 29 Mayıs , 2007 18 yıl parfümle demek istemiştim....... frozen biraz işim var çıkıyorum.... iyi geceler belki sonra yine gelirim.....
Gönderi tarihi: 30 Mayıs , 2007 18 yıl nirdesiniz siz..? yoksam zeytinyağı..sarımsak ve domates karşımı o kesif kokudan dolayı zehirlendinizde kendinizden mi geçtiniz.. tiz haber et ayrık otum..
Gönderi tarihi: 31 Mayıs , 2007 18 yıl nirdesiniz siz..? yoksam zeytinyağı..sarımsak ve domates karşımı o kesif kokudan dolayı zehirlendinizde kendinizden mi geçtiniz.. tiz haber et ayrık otum.. yuk eyiyim... nirde olucam çatlak silahşörüm fellik fellik geziyom ay ben sana gıcığım yanlış geldim pardon ben seni bir yakalayım yumocum bak nası yolacam o iki tel mısır püskülü saçlarını ...sen yok ol ortadan sonrada ay pardon yanlış geldim ha..
Gönderi tarihi: 31 Mayıs , 2007 18 yıl parfüm kaldı mı toruncuğum.. nasılsın iyi misin daha..? 15 şişe parfüm çekmecede güzel güzel yatıyo nenecim..stok sağlam iyiyim iyiyimde bu gıcıklar yuk ortalıkta canım sıkıldı dövecem haberleri yuk benim tokadımı zannımca pek bi özlediler ha nenecim.. sen nasılsın bu arada
Gönderi tarihi: 31 Mayıs , 2007 18 yıl he iyi,bence hepsini karıştırıp bi banyo yapsan hem hiç bişeyin kalmaz,hem de bir sene hiç parfüme ihtiyaç duymazsın.. hakkatten sen ne zamandır şraklatmıyorsun, nirde ki bunlar,bizi ekip birlikte tatile matile gitmesinler.. ben de iyiyim işte nolsun..
Gönderi tarihi: 1 Haziran , 2007 18 yıl en nihayet seni otomofilinle görüntüleyebilmişler.. yanına da Leylamı atmışsın bakıyorum.. ve saçlarının gür ve sağlıklı olduğu dönemlerde dans ederken de çekmişler..ne nostalji ama..şimdi o saçların yerini defne yaprakları süslüyor oysa..
Gönderi tarihi: 4 Haziran , 2007 18 yıl Yazar Bitanecik cadım, küsmedin değilmi? İşte geldim... Nasılsın, ne olur ben yokken benim çıktığım derinlere sen girmiş olma... Seni çok özledim... Kimseye değmeden yaşamak vardı özgürce adı unutulmuş caddelerde adımı unutmak vardı sevişmelerin azgın tadını tek başına paylaşmak öpüşleri kendi payına çok dağıtmak vardı hiçbiri olmadı, oynak geceler aldı avuçlarımdan öcünü şiir kokusunda kaldı hasretin darp izleri yitirilmemiş yitiklere çığlıklar attı mavi koylarında martılar HALA AĞLIYOR susarak ! Deniz beni çağırmaktan vazgeçti, ona git diyor.. git çünkü o da artık ağlayan bi mavi ve benim kadar DENİZ !!!
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.