“Bir şeyin varolabileceğini tasavvur etmekle, onun varolduğundan emin olmak arasında fark vardır. Birinciyi elde etmekten öteye gidemeyen aklın, Allah’a iman karşısındaki başarısızlığı ortadadır.Allah’ın varlığı ve mahiyeti ile ilgili problemi, konuyu tecrübî açıdan yaklaşan mistik yol çözebilir.”

 

 

 

Bergson eserleriyle eski ve yeni dünyanın ufuklarında fırtınalar oluşturdu.

 

 

 

Bergson, ömrünü materyalizm, pozitivizm ve komünizmle mücadeleye ayırdı. Akılcılara, herşeyi aklın hükmü altında görenlere, rasyonalistlere cevap verdi. Ona itiraz şuydu: “Sen hiç şüphesiz aklı yıktın, fakat yine akılla bunu yaptın! metodun aklîdir, yine aklın rehberliğini gösterir.”

 

 

 

Yani aklın yıkılışındaki payı yine akla isnad edilerek akıl yine tahtına oturtulmak istendi. O zaman Bergson, onlara şu tarihî cevabı verdi:

 

“Eğer ben aklı akılla yıktımsa, demek ki aklın son durağı, nihaî gayesi intihar ve âczini itiraf etmekmiş.”

 

Buyrun yorumlarınızı bekliyorum...

“Bir şeyin varolabileceğini tasavvur etmekle, onun varolduğundan emin olmak arasında fark vardır. Birinciyi elde etmekten öteye gidemeyen aklın, Allah’a iman karşısındaki başarısızlığı ortadadır.Allah’ın varlığı ve mahiyeti ile ilgili problemi, konuyu tecrübî açıdan yaklaşan mistik yol çözebilir.”

Bergson eserleriyle eski ve yeni dünyanın ufuklarında fırtınalar oluşturdu.

Bergson, ömrünü materyalizm, pozitivizm ve komünizmle mücadeleye ayırdı. Akılcılara, herşeyi aklın hükmü altında görenlere, rasyonalistlere cevap verdi. Ona itiraz şuydu: “Sen hiç şüphesiz aklı yıktın, fakat yine akılla bunu yaptın! metodun aklîdir, yine aklın rehberliğini gösterir.”

Yani aklın yıkılışındaki payı yine akla isnad edilerek akıl yine tahtına oturtulmak istendi. O zaman Bergson, onlara şu tarihî cevabı verdi:

 

“Eğer ben aklı akılla yıktımsa, demek ki aklın son durağı, nihaî gayesi intihar ve âczini itiraf etmekmiş.”

 

Buyrun yorumlarınızı bekliyorum...

svgili kardeşim himyata

ben aklı geçmiş ve geleceği kuşatabilme yetisi vede muhakeme gücü olarak biliyorum.

hayvanlarda his ve şuur var,şuur sadec anlık hadiseleri algılayabilmedir

bizde hayvanlardan ayrı olarak gelişmiş olan akıldır,

akıl aynı zamanda soyutlayabilme yetisidir,

bergson'un ekolü sezgicilikti sanırım,ona ve fikirlerine saygı duymakla birlikte bence akıl en önemli latifelerimizden biridir

bak ali imran suresinde bir ayet var

"tevratı incili,kuranı indirdik,vede furkanı "diye aynı ayet içinde ayrıca belirtiyor.furkanın kelime anlamına baktığında "ayraç"anlamına geldiğini görürsün.ayraç yani iyiyi kötüden ayırabilme yetisidir,akılda öyle ,bazı şeyleri kıyaslayıp birbirinden ayırmak yani muhakeme akılla olur

bazı müfessirler furkanın kur-anın diğer adı olduğunu söylerler,bence buda mümkündür,çünkü kur-an zaten akla mantığa ters düşmeyen bir kitap olduğu için böylede söylenmiş olabilir.

bence aklı küçümseme,insanı hayvandan ayıran tek şey hatta insanı özel kılan tek şey akıldır,başka birşey değil.eğer duygular diyorsan bu hayvanlarda yeterince mevcuttur,eğer kalp diyorsan yani aklın bir bölümü olan sonsuzluğu idrak eden kalpse eğer ALLAHI kimse anlatmadan hissseden varlığına kesin inanan kalpse eğer ewt belki belli bir noktada kilitlenmiş bir akıldan çok çok daha yüksek bir latifedir.

selam ve dua i,le