Ateizmin Iki Farkli Temeli-Materyalizm ve Humanizm

[∞ evrensel-insan]

Bugun yeryuzunde ateizm iki ana teizmden sonra kitle olarak ucuncu sirada yer almaktadir.

 

Ateizmin insanoglu ile olan iliskileri acisindan iki temeli vardir. Ilki toplumsal olan sosyalizm ve materyalizm;

 

Digeri bireysel olan nonteizm ve antiteizm.

 

Once ilkini ele alalim. Bilindigi gibi materyalizm insanoglunu da bir madde olarak degerlendirmek te, dolayisi ile her turlu iliskide meta mal olarak algilamakta ve her turlu etik/metafizik/ideolojik inancsal degeri insanoglunun yasaminin onune koymaktadir. Bu temelde ki en gozlem veren ornek tarihteki Lenin sonrasi kurulan SSCB ve bu birligin dine yanasimidir.  

 

Buradaki en buyuk hata bilinclenmek/bilinclendirmek egitmek/ogretmek yerine dinin ustune yasaklarla gidilmesi ve dinin her turlu yasam ve iliskisel antipropagandasidir.

 

Tarih bize yasak ve baskinin geri teptiginde dinin eskisinden daha guclu geldigini gostermistir.

 

Digeri ise genelde ulkemiz ateistlerinin durumudur. En basta teistler otekilestirilmektedir.

 

Ikinci olarak "muslumanliklari olculmekte" musluman olmamak ile suclanmakta" kazanilmak yerine, dincilerin kucagina itilmektedir.

 

Bunun disinda polemige cekilmekte, her turlu karsi cikilmakta ve otekilestirilerek karsiya alinmaktadir.

 

Aslinda bu sekilde bir ateistin teiste yanasimi, bir cesit misillemedir ve bilinc icermez.

 

Ateizmin bilinc ve farkindalik temelli olani ise, bir teisti dusunce ve bilgisi ile bilinclendirmek olmali otekilestirmek yerine, onun ile dialog  kurmaya yasamda birlikte yasamaya ve onun her turlu dini kimlik degerlerine saygi gostermeye ve boylece de saygi gormeye  calismalidir.

 

Bir ateistin bireysel olarak yasam ve iliskisi kendi acisindan din ve tanri icermemeli, din ve tanri icererek yasayanlara da saygi gostermelidir.

 

Bir ateist cagdas, evrensel hukuk ve hak ve ozgurlukler temelinde etige ve ahlaka bilimsel bilgisel ve bilissel olarak yanasmali. Toplumun kabul edemeyecegi hic bir dusunce ve davranisi ahlak temelinde uygulamamalidir.

 

Ateist hem kendinin hem de inanc farklarinin bilinc ve farkinda olarak, birlikte yasam ve iliskide bireysel dusunup davranmali saygi gostermeli ve saygi gormelidir.

 

Bu temelde metafizik varliksal ve etik olarak materyalizme ve yasanan sosyalist tecrubeye yonelik bir ateizmin dusunce ve davranis olarak insana ve insanliga saygisi yoktur.

 

O yuzden ateizmin temeli insan ve insanlik olmali ve her turlu din felsefesinin ve teolojik durusun insanogluna getirdigi sosyo-psikolojik sorunlari dile getirmeli. Teizm ile hem tanri hem de din bazinda verdigi mucadeleyi dusunsel ve bilgisel vermelidir.

 

Aksi bir yanasim polemik, distalama, otekilestirme ve hatta kutuplasarak satasma, atisma ve her inaniri ayni kefede degerlendirme ve bilinclendirmek yerine, dini uygulayamamak ile suclayarak dincilerin kucagina itmektir.

 

Bu temelde ateizmin insan temelli ve insanlik veren ve uygulayan tabani materyalizm de degil; humanizmin cikarsiz egosuz yanasiminda yatmaktadir. 

 

Unutmamak gerekir ki, herkesin etik metafizik degerleri kendine ve onun kimlik degeridir ve uygulamasi da hak ve ozgurlugudur. Buradaki sorun hak ve ozgurluk sinirini asarak baskasinin hak ve ozgurlugune baski yapmaktir.

 

Insanoglu oyle bir yaratiktir ki; degersiz yasayamaz. Ustelik cogu deger sahipligi ve savunusu da bilincalti ve sorgulanmazdir. Bu temelde bir kisinin kendini bilincsizce deger bosluguna dusurmesi, onun ya canavarlasmasi ya da bananecilesmesi ya da pasifist olmasini getirir.

 

Ben degerlerini bilincsizce kaybetmis ve insanoglunu bir cikar kullanimi olarak goren ve bu cikar icin kullanan harcayan bir ateiste; bilincalti sorgulamadan iman olarak inanmis ve bu inancinin degerlerinden dolayi kimseye zarar vermeyen bir teisti tercih ederim.

 

Sonucta teist ya da ateist, onemli olan insan ve onun insanligidir. Her iki birbirine zit dini ve teolojik yanasimda da ideoloji inanc ve dogrularin insan ve insanligin onune gecmesi ve bunun dusunce ve davranisi; ayni insanlik sucu ve ihlalidir. Bu suc ve ihlal ister madde ister kul ozdeslestirimli insan icin islensin, fark etmez.

 

Sonucta butun ideolojik inancsal dogrular, kendi dogrularini insan ve insanligin onune deger olarak cikardiklarinda bu ideolojik inancsal dogrunun ne oldugunun ve de baska bir dogruya ters oldugunun bir anlami yoktur.

 

Sonucta insan ve insanlik baska degerlere tercih edilmekte ve kullanilip harcanmaktadir.

 

Insanoglunun yasamindan daha degerli hic bir etik metafizik ideoloji inanc ve deger, veri tabu olamaz. Olur diyenler ve bu deger ugruna hem kendini hem de baskalarini harcayanlar; insan ve insanlik adina tekrar oturup dusunsunsel.

 

Degher verdikleri ideolojik inancsal dogrulari ile kime yarar kime zarar sagliyorlar? Kimi neden ve nasil kendi dogrularina zorluyorlar?