Gönderi tarihi: 2 Ocak , 2013 12 yıl bir insan hayatına kaç mucize düşer? konustuklarıylamı yargılanır insan yoksa sustuklarıylamı? sesim derinlerimde çağlayan bir şelale hiç konuşamadım diye kızıyordun ya bana barajın kapaklarını açmam için zorluyordun beni... ne sen kurtulursun bu tufandan ne de nuh! uyduruk teknesiyle.. duymak istiyorsun ya sesini dusuncelerimin ne sen hazırsın bu yıkıma ne de ben sen yıkıldıktan sonra seni dizlerinin üzerinden tutup kaldırmaya.. sen sevgimi sorgularken ben sadakatinden dikenli teller örüyorum üzerime her sabah bir yabancının yanından uyanmak kolaymı sanıyorsun? bile bile öpüldüğünü yabancı dudaklar tarafından ve bilirken inlediğini şehvetinden beni susuyorum diye sucluyorsun ben konuşmamak icin içime gömerken tüm acılarımı... birşey olmamış gibi sabah uyanmak ve devam etmek hayatına kolaymı sanıyorsun? gecenin ucunde uyuyamadıgın icin bitmesin diye sigaran ucuna eklerken bir fahişe ararken yol kenarından benimle sevişsin diye değil yalandan da olsa beni anlasın diye bir an öyle olsun diye bir yabancıya açarken içimi senden daha mı kötüyüm artık klavye basındaki delikanlılığım erkekliğimden muzdarip ayılmamak istemem daha mı büyük günah? ayık bir hayata katlanamıyorken...
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.