Insanoglunun Ifadesi "Iliski midir?, Celiski midir?

[∞ evrensel-insan]

Herseyden once en genis alimiyla evrenin iki evresi vardir. Insanoglulu evresi ve insanoglusuz evresi. Bu iki evreyi biribirinden ayiran tek sey ise, IFADEDIR.

 

Once ifadenin ogelerini ortaya koyalim. Insanoglu acisindan ifadenin, Y si, yani uclemi; beyin-dusunce ve kavram; ifadenin X i, yani dortlemi; algi, yansi, duyu ve duyumdur.

 

Insanoglunun herhangibirseyi ifade edebilmesi icin; beyne, onun fonksiyonu dusunceye ve dusuncenin uretimi kavrama ihtiyaci vardir. Yine insanoglunun; seye kavram verebilmesi icinde; kavrami verecek olanin, yansisina, bu yansinin algisina ve alginin bes duyusuna ve de sezgiye ihtiyaci vardir.

 

Bu 7linin islevi ise; bes duyuya veya sezgiye yansiyan, beynin dusuncesi ile algilanir ve kavramlasir. Sonrada verilen kavram ifade edilir.

 

Bir kisinin,Insanoglu disindaki herhangibirseyi ifade etmede sorunu yoktur. Cunku, IFADE SADECE EDEN, YANI INSANOGLU TARAFLIDIR. Ifade edilen sey insanoglu olmadigindan, dialog yoktur.

 

Butun sorun; karsilikli ifade edenlerin, insanoglu turu olmasidir. Burada ifade edilen, soyut, ya da somut; insanoglu, ya da degil; onemli degildir. Kisi YANSIYANI ALGILAR VE ALGILADIGINI YANSITIR.

 

Buradaki en buyuk celiski; Algilayan ve algiladigini yansitan, ayni kisi oldugu halde; kendisine yansiyan; disaridaki kisinin yansittigidir.

 

Ornek olarak karsilikli iki kisiyi alalim.

 

Birinci kisi; yansitiyor "Mustafa"

Ikinci kisi yansiyan Mustafayi, algilamak icin soruyor"Hangi Mustafa?"

Birinci kisi, yansiyan soruyu algiliyor ve cevap veriyor "Bakkal Mustafa"

Sorun basliyor. Birinci kisi, yansittigi bakkal Mustafayi, nasil algiladigini ortaya koyamiyor, dilin noktasal ve kulaga hitabindan dolayi.

 

Ikinci kisi, Bakkal Mustafayi yansitan kisinin ne algiladigini bilmiyor ve sadece Bakkal Mustafa yansisini algiliyor.

 

Hem birinci, hem de ikinci kisi acisindan; herbirinin farkli olarak algiladigi ve farkli olarak yansittigi Bakkal Mustafa var. Dolayisiyle; yansiyan Bakkal Mustafa'nin; hem yansitan acisindan; hem de yansiyani algilayan acisindan; ifade farki doguyor.

 

Eger Bakkal Mustafa hakkinda, karsilikli konusacaklarsa; basta sorun yasaniyor. Cunku; Bakkal Mustafa tek olsa bile; kisilerin, Bakkal Mustafadan ne algiladiklari ve biribirlerine yansittiklari ifadelerin; nasil algilanacagi bir sorun.

 

ALGI YANSITILIR, YANSIYAN ALGI DEGIL; ALGININ YANSISIDIR.

YANSI ALGILANIR, ALGILANAN YANSI DEGIL; YANSININ ALGISIDIR.

 

Dolayisiyle, algi; ifade edilerek yansitilir, yansiyan ifade, algilanir ve algilanan ifadeye cevrilerek yansitilir.

 

Bu su demektir. Bakkal Mustafa, somut oldugu halde; hem onun algisi, hem de yansisi soyuttur ve bu soyutlardan, sadece YANSIYAN SOYUT ALGILANIR.

 

Algilanan, yansiyan soyut; tekrar soyut kazanarak yansitilir. Soyle bir siralama yapabiliriz.

 

Bakkal Mustafa (somut), yansima (soyut), algi (soyut), Birinci kisinin Bakkal Mustafasi (somut) yansitma (soyut) bu birinci kisi icin. Onun ikinci kisiye yansittigi soyutu siralayalim.

 

Birinci kisinin Bakkal Mustafasi (somut) yansima (soyut), ikinci kisini algisi (soyut), ikinci kisinin Bakkal Mustafasi (somut), algisi (soyut), yansisi (soyut).

 

Buradan da anlasilacagi uzere; bir Bakkal Mustafayi ifade etme sohbeti, ne kadar karmasik. Dolayisiyle; ayni Bakkal Mustafanin ifadesinde iki kisi arasinda sorun cikiyor. Unutmayalim ki; bakkal Mustafanin kendisi somut. Ya bir de; kendisi somut olmayan, bir olgunun; mesala demokrasinin iki kisi arasindaki ifadelenisini.

 

SOMUT, SOYUT YANSIR, SOMUT ALGILANIR, SOYUT YANSITILIR.

SOYUT, SOMUT YANSIR, SOYUT ALGILANIR, SOMUT YANSITILIR.

 

Yansi ile algi arasindaki karsitlik ve yansiyan ile, yansitilan arasindaki ikilem ve somut veya soyut, seyin tekligi.