Gönderi tarihi: 26 Eylül , 2012 12 yıl kıymalımı bunca emeğe hadi şimdi başardın diyelim karşı kıyının solgun ışıkları batan güneş başkasınındır o düş yorgunu kızıllar yarın sabah yeni bir sabah uyandığında şimdi yaptığın planlar çocukça kalacak parmaklarım dolanırken birbirine hangi yalan avutacak bizi hangisine daha çok inanıp mutluymuş gibi yapacağız hangi vaat yetecek bize hangisine bağışlayacağız çocukluk hayallerimizi ben istemedim oysa büyümeyi ben istemedim telli arabamdan ayrılıp vitesi gerçek gaz pedalı gerçek bir arabaya binmeyi hangisi daha çok canımı yakıyor karar veremedim camdan misketlerimi kaybetmekmi alkolik gecelerin verdiği huzurmu şimdilerde şaşırmıyorum ne çok kazandım ben apoletlerimde rütbeler adam olmuşsun diyorlar ya gelde bana sor ay bazında hedeflenen cirolar kalbimin sıkışması normalmi göğsümün kafesine sığmayan soluklar kastım yoktu oysa oyunlar oynamak için insan hayatları üzerine en büyük kumarı kendime sakladım ben en büyük yalanı kendime söyledim şimdi bedelini karşılıyorum hala sakin hala derin gri bulutlarda fırtına koptu kopacak ben bir sığınak arıyorum büyük adam olarak ölücem belki de bunu hiç bilmeden sorulanlar iyi bilirdik diyecekler içimde kopan fırtınalardan habersiz hak verecekler yorgunluğuma bunun için mi yaşadım ben? takdir edilmek için mi? bu yüzdenmi tatminsizliğim bu yüzden mi? her gece uyumak için şarap dolu kadehlere esirliğim...
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.