Kızılderililer ve aşk nasıl benzerler

[Φ yarçekimi]

Kızılderililer ve aşk nasıl benzerler

 

Kötü imkânlarda yaşayıp her şeye rağmen kültürlerini korumaya çalışan Kızılderililer7! aşkın kendisiyle özdeşleştirmem bundan işte...

Kızılderililer'i ben de sizin gibi çizgi romanlardan tanıdım. Bir tek Kızılderili eline dokunmuş değilim. Hayata duruşları, sarsılmaz inançlarına hayranlığım yüzünden, onlara her silah doğrultulduğunda "onlardan taraf" savunmaya geçerdi yüreğim. Kovboylar düşmanım oluverirdi. Aşka hürmet etmeyenlere her koşulda karşı çıktığım gibi...

 

Kötü imkânlarda yaşayıp her şeye rağmen kültürlerini korumaya devam etmeye çalışan Kızılderililer'i, aşkın bizzat kendiyle özdeşleştirmem bundan işte...

 

Sadece kendilerinin hissettikleri bir duyguyu herkese kanıtlama gibi bir zorunlulukları yoktu. Evren bunu öyle istemiş ve ateş düşmüştü o kadar. Deşmeye ne gerek var ki?

 

Aşkın da kanıt göstermeye ihtiyacı yoktur. Gözbebeği çiçek açar, dokunuş hissettirir o kadar. Yanında eşantiyon olarak zenginlik ve yakışıklılık olmasına gerek yoktur ki? Aşk bir dairedir. Çiçek açar, çiçek döker, kurur, tomurcuk verir, çiçek açar ve yine yaprak döker... Kutsal Siyu Adamın 1860'da dediği gibi: Bakın Kızılderililer'de her iş daire şeklindedir. Çünkü evrende güç hep daire içinde devinir... Ve her şey yuvarlak dönüş üzerinde yapılanıyor. Gökyüzü yuvarlak, yerküre yuvarlak... Rüzgâr saf gücüyle yuvarlandığında güç yaratıyor. Kuşlar yuvalarını yuvarlak yapıyor çünkü bizimle

aynı inançtalar. Mevsimler bile bir daire gibi değişip yine başladıkları yere geliyor... insanoğlunun da hayatı bir daire gibidir. Çocukluktan başlar ve çocuklukla daire tamamlanır. Bu devinimle beraber güç de döner ve geri gelir. Aşk da biter... Acır, öldürür, geçer... Birgün yüreğe bir yerden geri gelir.

 

Çeroki kabilesinden bir söz de der ki: Kehanet, muhtemel bir olayı kesin bir bakış ile görmekten başka şey değildir. Hava ya bulutlu olacaktır ya da güneş açacaktır. Aşkta muhtemel olayı da iki seçenekle görürsünüz. Ya ayrılık gelir, ya da ayrılmazsınız hiç... Ayrılmazsanız, büyük ihtimalle aşk kendi içinde kendini eritip ölür ve aldatıcı bir farkına varmamanın koluna girer, aşık olduğunuz günleri bile hatırlamayacak kadar gaddar ve ölü olabilirsiniz. Mohikan şefi Aupumut 1725 te der ki: ölüm saati geldiğinde kalpleri ölüm korkusuya dolu olanlardan, yaşamın onlara geri verilmesi için dua edip ağlayanlardan, hatta azıcık yaşam daha verilirse aynı hatalarla yaşayacak olanlardan olmayın. Kendi ölüm şarkınızı söyleyebilin ve evine giden bir kahraman gibi ölmeyi bilin. Aşk zamansız bittiğinde ve bir şekilde telafi edecek bir şey kalmadığında, belki böylesi dünya deviniminin bir ayrılmaz parçası olduğunu kabul etmek gerek galiba. Kızılderililer, saf herşeyin bir

dönüşümü olduğunu tüm dünyaya kabul ettirmiş iken... Acının tadını çıkarmanın ve kabullenmenin de bir şarkısı olmalı. Kızılderili şefi Wovoka, "Bütün ölü Kızılderililer geri gelecek ve yeniden yaşayacaklar" diyor... Doğru! Tüm öldürülmüş aşklar evrene gelip, bir başka çiftin yüreğinde yeniden yaşayacak, işin en avutucu tarafı bu zaten. Kaybolan aşkınızın, bir gün bir başka yalnıza gidip huzur ve çiçek açtıracağını düşünmek, yalnızlık gözyaşı dökenler için iyi bir düşünce. Devinimde kaybolan bir sevgi yok. Sırasını bekleyenlerin de hakkı olmalı...

Çemberden çıkmamalı. Dönüp dolaşıp, yüreğinize bir aşk düşmeli bir yerlerden. Yoksa bunca umut ve dua göklerde sahipsiz salınıp duracak değil ya! Kızılderililer ne diyor: "Ölüler güç ve bilgilerini beraberinde götürmez, yaşayanlara ilave eder." Ben de aşk adına öğrendiklerimi ölürken sevdiğime ilave ediyorum. Yaşarken en güzelini bir daha bulabilsin diye... Neden söz ettiğimi anlamayanlar olabilir. Normal. Yaşamadıysanız anlayamazsınız! Başınıza gelmesi gerek. Bunu da söylemiş Siyu Şefi: "Biri hakkında hüküm vermeden önce, onun ayakkabılarıyla iki ay yürümeniz gerekir" demiş. Ha, bir de unutmamanız gereken en güzel söz: "Savaştığımı cesur ve kuvvetli yap, çünkü onu yenersem utanç duymamalıyım."