14-15 yaşına gelen çocuğunuz her dediğinizi yapıyor, hiç bir şeye itiraz etmiyorsa şapkanızı önünüze alın ve nerde yanlış yapıyorum diye düşünün. Üzülerek söylemek zorundayım ki çocuğunuzda kişilik bozukluğu başlamış ve muhtemelen bunun nedeni de sizsiniz.

 

Ergenlerin en önemli gereksinimi 'bir şeylere karşı çıkmak' tır. Kendi ergenliğinizi düşünün. Belki etek boyunuzu iki parmak daha kısa giymek için, belki de saçınızı uzatmak ya da boyanmak için ailenizle tartıştınız. Bu tartışmalar farkında olmadan kişilik geliştirmenize yardımcı oldu aslında.

 

Bu şansı kendi çocuğunuza da vermelisiniz. Bir şeylere karşı durmasını öğretmelisiniz ona. Bu size karşı bile olsa, olmalı. Çocuğunuzun pısırık, eşlek , her denileni yapan , 'vur ensesine al lokmasını' tanımına uyan ; ya da bunun tam tersi , aşırı baskı sonucu saldırgan bir hale dönüşmesini istemiyorsanız , onu algılamaya başladığı andan itibaren birey olarak kabul etmeli, onunla ilgilenmeli, söylediklerini dinlemeli ve anlamaya çalışmalısınız.

 

Aile içinde huzura önem vermelisiniz. Bu ona da yansıyacak ve sosyal ilişkilerinde başarılı olmasını sağlayacaktır. Aşırıya kaçan isteklerini ısrarlı bir yasakçılıkla değil de tatlı tatlı (çaktırmadan) bunun olumsuzluklarını görmesini sağlayarak engelleme yolunu seçmelisiniz. Bir müddet sonra kendiliğinden vazgeçtiğini göreceksiniz.

 

Siz ona hoşgörülü davranacaksınız ki o da çevresinde sizden gördüğü davranışları sergileyecek.

Şunu unutmamalısınız: İyi ana baba olmak aslında iyi model olmaktan geçiyor.

Bu çocuklarında çektiği...

iyi olsa suç kötü olsa suç

hep bi psikolojik **** muamelesi

yap çocuğum sen korkma uyma bunlara

Teşekkürler sevgili NİCLENO...

Bu aralar ergenlikle ilgili her yazıyı okumaya çalışıyorum

Ergenlikten yumuşak geçiş yapmak için anne babanın rolü büyük.Ama okul ve öğretmenlerin rolüde bir o kadar önemli...Ne yazık ki devlet okullarında ki yoğunluktan öğretmen ve öğrenci ilişkilerinin bu döneme yardımcı düzeyde olduğunu düşünmüyorum.