Ilk once dusunce vardi da maddeyi mi yaratti yoksa madde hep ordaydi da dusunceyi mi yaratti. Yani eger ben dusunce maddeyi yaratti dersem idealist mi oluyorum aksini savunursam materyalist mi?

Biri soyut biri somut, bir birlerini yaratma güçleri olduğunu düşünmüyorum.

İlk önce düşünce vardı maddeyi yarattı zaten madde ile düşünce aynı parçacıklardan oluşuyor.

Varliksal bakis acisi olarak ilk once insanoglu gelir. Insanoglu maddesel ve dusunsel yetisini kullanarak kavrami yaratti ve bu kavram temelinde de bilgiyi olusturdu.

 

Dolayisi ile en basta insanoglu varligi gereklidir, sonar da onun kavramsal bilgisi.

 

Yani varliksal olarak bir uclem vardir ve biribirini tamamlar; madde, dusunce ve kavram bunlarin toplami da bilgiyi verir.

Ikiside bir birini yaratmadi zaten bu mantiginda alacagi bir durum degil.Dusuncenin var olabilmesi icin ona mutlak bir mekan getekli Mekan sa bir tasarim sonucudur.Madde dusunceyi sadece tetikler ama var olan bir seyi tetikler yoktan var edemez.Yani ikisi ancak ayni anda vardi..

Tasarim yada yaratma sozcugu uzerine dusunuyordum da..

 

Tasarim kelimesi pek dogru degil.

Tasarlanabilmesi icin bir zekaya ihtiyac vardir.

Yani seni kimse tasarlamadi.

 

Tasarim,

Tasarimci,

Yaratmak,

Kurgulamak...

 

Bunlarin hepsi insani nitelik ve durumlardir.

yani,

Maddesi olmayan bir zihin soz konusu degil.

 

Tanrinin birsey yaratmasi da mumkun degil.

cunku,

Zaten tanri kavram ve olgu olarak yaratilmistir.

Yaratan da suanda bilindigi kadariyla sadece insan turudur.