Φ bursercan Gönderi tarihi: 27 Şubat , 2008 Gönderi tarihi: 27 Şubat , 2008 Öğrencilerimden biri olan Marion J. Douglas, başından geçen olayı bize şöyle nakletti. Bize, felaketin başına bir defa değil, iki defa nasıl gelmiş olduğuğunu anlattı. İlk defasında çok sevdiği evladını, beş yaşındaki kızını kaybetmişti. O ve karısı bu ilk kayba tahammül edemeyeceklerini düşünmüşlerdi, fakat onun dediği şekilde: " On ay sonra Allah bizebir küçük kız daha verdi. Ve o da beş günlükken öldü" Bu çifte kayıp hemen hemen tahammül edilmeycek kadar fazlaydı. Bu baba bize: "Buna dayanamadım. Uyuyamıyor, bir lokma yiyemiyordum. Sinirlerim son derece bozulmuş ve kendime olan güvenim kaybolmuştu." diye anlattı. Nihayet doktorlara gitmişti. Biri uyku hapı, diğeride bir seyahat tavsiye etmişti. İkisinde de dinlenmiş, fakat hiçbirinin bir faydası olmamıştı. Vücudum sanki zımbayla sıkıştırılmış gibi bir his duyuyordum ve zımbanın dişleri beni gitikçe daha, daha fazla sıkıştırıyordu. Ama Allah'a şükür, geriye bir evladım kalmıştı. Dört yaşında bir oğlum kalmıştı. O benim vaziyetime bir hal çaresi buldu. Bir gün öğleden sonra kendimi üzüntülü hisederek bir kenara oturduğum esnada, Oğlum "Babacığım, benim için bir kayak yapar mısın ? diye sordu. Hiç de kayık yapacak halde değildim. Ama oğlum inatçı bir küçüktür. Kabul etmeliydim. O oyuncak kayığı yapmak üç saat kadar vaktimi aldı. Bittiği zaman, birden, o kayığı yaparak geçirmiş olduğum üç saatin aylardan beri ilk zihni huzur ve sükun saatlerin olduğunu farkettim. not:alıntıdır Alıntı
Φ sedat sencan Gönderi tarihi: 26 Mart , 2008 Gönderi tarihi: 26 Mart , 2008 Aslında üzüntünün gitgide hafiflemesi zamanın geçmesi ile orantılı oluyor.Sanırım beynimizin bize sağladığı çok yararlı işlevlerinden birisi de bu.Üzüntünün azalması,unutma olgusu içinde gibi.Eğer hiçbirşeyi unutmasaydık bu kadar baskıya nasıl dayanırdık? Alıntı
Φ bursercan Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2009 Yazar Gönderi tarihi: 12 Şubat , 2009 sevıncler- guzel olaylar cogunlukla unutulur kısı tarafından.yalnız derın ızler bırakan hosnut olmadıgımız olaylar ıse kalıcıdır. ugraslar gercekten cok önemli.bırseylerle ugrasmak o dusuncenın yogunlastıgı noktayı dagıtmak ıcın en önemlı sılahtır. tabi oyle ugraslar olacak kı o uzuntunun neden oldugu olayla hıc ama hıc bır alakası olmaması lazım.kucuk bır nokta benzerlıgı gercekten hatırlatıyor.beynımız o olayı tam bır fotokopo makınesınden cıkarmıs gıbı hatırlıyor.bır benzerlık buldugunda ıse hemen uyarılıyor beyın tarafından. Bız ınsanlar basımıza bırsey gelmedıgı surece harekete gecmeyız takı o olay bızde nuksettıgı zamana kadar. Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.