Medya sektöründe yer almak...

[Φ soltin]

Tüm dünyada olduğu gibi medya sektörü içerisinde yer alan meslekler ülkemizde de gözde bir hal aldı. Fakat yine küreselleşmenin etkisiyle bu sektörde tekelleşmenin egemenliği altında. Bu sebeple zaten içinde bir çok zorluğu barındaran bu alanın meslekleri daha da zorlaşmaya başladı.

 

Bu alanda eğitim gören ve meslekte yeni yeni yol çizmeye başlayan biri olarak bu alanda çalışmak isteyenlere küçük tavsiyelerim olacak. Elbette bu meslekleri yıllarca yapan ve benden daha tecrübeli olanlar var ama, benim kaygım bu alanda seçimini yapacak olanlara biraz da olsa da şimdiye kadar edindiğim tecrübelerimi paylaşıp tercihlerinde daha aydınlatıcı olabilmek. Tüm sektörü kapsayan bir yazı da olsa ben daha çok gazetecilik üzerinden ipuçları vereceğim.

 

Eğer arkadaşlar içinizde bu mesleği yapmak isteyen varsa illa ki iletişim fakültelerinden mezun olmanıza gerek yok. İletişimde okuyan birinden bunu duymak belki size ilginç gelecek ve diğer iletişimde okuyan arkadaşlarım bana kızacak ama, fakülte sadece bir etiket. Size sağladığı avantaj yıllar geçtikçe meslekte daha kolay yer edinmeniz ve biraz daha söz sahibi olabilmeniz

 

İşin temeli her işte olduğu gibi mesleğinizi çok sevmek. Gazetecilik zor bir iş. Ve oldukça da zevkli. Değişik ortamlardan bir çok kişiyle ya da olayla muhatap olabiliyorsunuz. Bi da sizin geniş bir çevreye sahip olmanızı sağlıyor. Zannedersem mesleği çekici kılan en büyük özelliklerden biri bu. Fakat hiç bir şey dışarıdan göründüğü gibi değil.

 

Bir kere mesleğin ilk dönemlerinde inanılmaz derecede eziliyorsunuz. Her türlü işi yapmak zorunda kalıyorsunuz. Ve inanılmaz derecede yıpranıyorsunuz. Hatta kimi zaman kişiliğiniz zarar görebiliyor. Siz her türlü işi görürken (ayak işleri ağırlıkta olmak üzere) bedavaya çalışıyorsunuz. Ve açıkcası bu meslekten çok da fazla para kazanmayı beklemeyin.

 

Bir diğer olumsuz tarafı iş sahibiyim derken her an işsiz kalabilirsiniz. Bu sektör oldukça kaygan bir zemin. Sabah haberinizi hazırlarsınız, editöre verirsiniz ve akşam işten kovulmuş olarak eve dönebilirsiniz. Ertesi gün haberinizi okurken artık siz o gazetenin çalışanı olmayabilirsiniz.

 

Her şey bu kadar da karanlık değil tabii ki. İşsiz de kalsanız sonuçta araştırmayı seviyorsanız, insan ilişkilerinde iyiyseniz bir şekilde piyasada isminizi duyurur (illa ki şöhret olmaya gerek yok gazeteciler birbirini tanır) ve başka yerlerde mesleğinizi devam ettirebilirsiniz.

Sonuçta hazırladığınız bir haberi gazete de görmek, televizyonda izlemek kadar zevkli bir şey olamaz. Hatta haberin altında isminiz yazılmasa bile.

 

Yalnız bu mesleği seçmek isteyen arkadaşlar varsa eğer, uzun lafın kısası yaptığınız işi gerçekten çok sevmek dışında sabırlı olmanız gerekiyor. Anlatması o kadar uzun ki sadece diyebileceğim para kazanmak için yapılabilecek bir meslek değil. Bu arada zamanın da sizi esir aldığını unutmayın.

[Φ cengizhan]

Bir gazetecilik öğrencisi olarak arkadaşa katılıyorum. Özellikle deneme bahanesiyle alınıp aylarca STAJYER MUHABİR olarak çalıştırıldıktan sonra tek para almadan işten çıkartılan çok sayıda arkadaşımız var. Tabi alanıyla ilgili güzel yerlere gelen arkadaşlarımız da yok değil. Gazeteciler MEKTEPLİ ve ALAYLI olarak ikiye ayrılır. Biz iletişim öğrencileri (daha doğrusu mezun olduktan sonra) mektepli olarak anılıyoruz. Ben şu zamana kadar mektepli veya alaylı olmanın gazete patronları için pek önemli olduğunu görmedim. Yani orman fakültesi mezunu muhabir arkadaşlarım da oluyor staj dönemlerimde. Eğer amacınız bu meslekte kariyer yapmaksa kuvvetli bir iletişim yeteneği, olaylar arasındaki neden - sonuç bağlarını görebilme ve BİRKAÇ yabancı dil bilmek sizi süzgecin üzerinde bırakacaktır. (TABİ BİRAZCIK DA PEYGAMBER SABRI GEREKİYOR)