Yoksul Büyüyen İnsanlar Genellikle Bu Gizli Alışkanlıkları Yetişkinlik Hayatlarına Taşır

Yoksul Büyüyen İnsanlar Genellikle Bu Gizli Alışkanlıkları Yetişkinlik Hayatlarına Taşır

Yoksulluk içinde büyüyen insanlar, herhangi bir satın alma işlemi yapmadan önce fiyatları karşılaştırma ve maliyetleri hesaplama alışkanlığı geliştirirler. Bu davranış, yıllarca her kuruşu harcamaya ve yalnızca temel ihtiyaçlara öncelik vermeye zorlanmalarından kaynaklanır. Finansal durumları iyileşse bile, fiyat etiketini tekrar kontrol etme içgüdüsü nadiren kaybolur. Psikologlar bunu, beynin sürekli finansal baskıya uyum sağladığı ve tüm satın alımlara temkinli yaklaştığı bir kıtlık koşullanması biçimi olarak açıklar. Daha iyisini karşılayabilecekleri halde markalı ürünler almaktan veya ikinci el ürünlere yönelmekten çekinebilirler. Bu alışkanlık sadece para biriktirmekle ilgili değildir, aynı zamanda çocuklukta eksik olan bir güvenlik duygusunu korumakla da ilgilidir.

Kendilerine Harcama Yaptıkları İçin Suçluluk Duymak

Sınırlı kaynaklarla büyümek, genellikle kişisel arzuları bastırmayı öğrenmek anlamına gelir. Düşük gelirli hanelerdeki çocuklar, ailenin geçinebilmesi için ebeveynlerinin ihtiyaçtan mahrum kaldığını görebilir ve bu da kendilerine harcama yapmanın bencilce veya israf olduğu yönünde derin bir inanç oluşturabilir. Yetişkinler olarak, kahve veya yeni bir gömlek gibi küçük bir şey bile olsa, gereksiz bir şeye düşkün olduklarında suçluluk duygusuyla mücadele edebilirler. Finansal terapist Amanda Clayman, paraya karşı duygusal tepkilerin genellikle erken deneyimlerden kaynaklandığını ve yoksulluk içinde büyüyen kişilerin konfor veya lükse layık olmadıklarını hissedebileceklerini belirtiyor. Bu suçluluk duygusu, koşullar değişse bile devam edebilir.

Ne Olursa Olsun Eşya Biriktirme

Yoksulluk içinde büyüyen insanlar genellikle başkalarının atacağı eşyaları doğal olarak biriktirirler. Eski kavanozları, kumaş parçalarını, bozuk cihazları ve artık yiyecekleri saklayabilirler. Bu davranış, kaynakları koruma zihniyetiyle bağlantılıdır. Bir güvenlik ağı olmadan yaşadığınızda hiçbir şey tek kullanımlık gibi hissettirir. Yeterince fazlasına sahip olsalar bile, bir şeyi tüketme veya israf etme fikri kaygıyı tetikleyebilir. Büyük Buhran dönemi nesli bu alışkanlığıyla bilinir, ancak ekonomik sıkıntı yaşayan genç insanlarda da bu alışkanlık hala görülmektedir. Biriktirme eğilimi dağınık olmakla ilgili değildir, para veya kaynaklar tekrar kıtlaşırsa hazırlıklı hissetmekle ilgilidir.

Korkudan İşlere veya Fırsatlara Evet Demek

Yoksulluk içinde büyüyen yetişkinler, kendilerini tüketse bile, genellikle her iş teklifine, işe veya iyiliğe evet derler. Bu alışkanlık, gelecekte kıtlık korkusunu yansıtır. Hayır demek riskli hissettirir, çünkü ne kadar küçük veya tatsız olursa olsun, herhangi bir fırsatın hiç olmamasından daha iyi olduğuna inanarak yetiştirilmişlerdir. Bir sonraki teklifin asla gelmeyeceğinden endişe duydukları için işlerinde aşırı sorumluluk alabilir veya düşük ücretli görevleri kabul edebilirler. Yoksullukla ilgili travma üzerine yapılan çalışmalar, düşük gelirli hanelerdeki çocukların, dengeleri bozmamak için aşırı sorumluluk ve insanları memnun etme eğilimleri geliştirebileceğini göstermektedir. Yetişkinlikte bu genellikle tükenmişliğe ve sınır koymada zorluğa dönüşür.

Zengin İnsanların Yanında Rahatsızlık Hissetmek

Bir kişi maddi olarak yükselse bile, yoksul büyümek, parası olan insanların yanında kalıcı bir rahatsızlık yaratabilir. Zengin çevrelerde sahtekâr gibi hissedebilir veya başkalarının geçmişlerini yargıladığını düşünebilirler. Bu aidiyetsizlik hissi, sosyal sınıf ve kimlikle derinden bağlantılıdır. Sosyologlar buna "sınıf göçü kaygısı" adını veriyor; toplumsal cinsiyette yükselmek rahatlık yerine gerginlik yaratıyor. Yoksul büyüyen yetişkinler parayla ilgili konuşmalardan kaçınabilir, dikkat çekmemek için sade giyinebilir veya geçmişleri hakkında savunmacı hissedebilirler. Çocukluk deneyimleri ile mevcut yaşamları arasındaki uçurumu, maddi olarak istikrarlı olsalar bile duygusal olarak uzlaştırmak zor olabilir.

Acil Durumlara Aşırı Hazırlık

Yoksul büyüyen birçok insan, en kötü senaryolara hazırlıklı olmaya yoğun bir şekilde odaklanır. Dayanıklı yiyecekleri stoklayabilir, fazladan parayı saklayabilir veya birikimlerini sürekli kontrol edebilirler. Bu davranış, çocuklukta oluşan bir hayatta kalma zihniyetini yansıtır. Buzdolabının boş olduğu veya kiranın ödenmediği bir dönem yaşadıysanız, krizleri beklemeyi öğrenirsiniz. Finansal güvenlik her zaman bu korkuyu ortadan kaldırmaz. Aksine, beyin felaketi öngörmeye programlanmıştır. Bu yorucu olabilir, ancak çoğu kişi için güvende kalmanın tek yolu gibi gelir. Acil durum planlaması, yalnızca bir önlem değil, bir yaşam tarzı haline gelir.

Her Ne Pahasına Olursa Olsun Borçtan Kaçınmak

Çocukken yoksulluk yaşamış yetişkinler, genellikle borca yoğun bir korku veya utançla yaklaşırlar. Eğitim veya konut gibi makul şeyler için bile kredi kartı kullanmaktan veya borç almaktan kaçınabilirler. Bu zihniyet, borcun ailelerinde yarattığı strese tanık olmaktan veya başkalarının geri ödeme döngülerine hapsolmuş olmasından kaynaklanır. Modern finansal danışmanlık, borcun stratejik kullanımını kabul etse de, yoksul hanelerde büyüyenler genellikle borcu tehlikeyle eş tutar. Bu korku nedeniyle nakit olarak fazla ödeme yapabilir veya fırsatları kaçırabilirler. Finansal açıdan dikkatli olmak akıllıca olsa da, bu durumda dikkate alınmazsa kısıtlayıcı hale gelebilir.

Tabaklarındaki Her Şeyi Yemek

Yoksulluk içinde büyüyen insanlara genellikle hiçbir koşulda yiyecekleri israf etmemeleri öğretilir. Bu mesaj, bol miktarda yiyecekleri olsa bile yetişkinlik döneminde de akılda kalır. Son kullanma tarihi geçmiş artıkları yiyebilir veya sadece yiyecekleri çöpe atmamak için tok olduklarında yemeklerini bitirebilirler. Bu alışkanlık fiziksel sağlıklarını ve duygusal refahlarını etkileyebilir. Beslenme uzmanları, suçluluk duygusu açlık belirtilerinin önüne geçtiğinde sezgisel beslenmenin zorlaştığını belirtiyor. Yeterli yiyecek olmadan büyüyenler için tabaklarındaki her şeyi yemek açlıkla ilgili değil, kaynaklara saygı ve gelecekte kıtlık korkusuyla ilgilidir. Bu zihniyeti unutmak zordur.

Basit veya Bildik Yiyecekleri Tercih Etmek

Yiyecek tercihleri, erken ekonomik deneyimleri yansıtabilir. Yoksulluk içinde büyüyen yetişkinler, artık daha geniş bir seçenek yelpazesine erişebilseler bile, tost, ramen veya konserve fasulye gibi ucuz ve basit yemekleri tercih edebilirler. Bu sadece lezzetle ilgili değil, aynı zamanda duygusal rahatlık ile de ilgilidir. Bu yiyecekler güvenliği ve güvenilirliği temsil eder. Bilmediğiniz bir mutfağı denemek, erken deneyimleriniz size öngörülebilirliği ve tutumluluğu değerli kıldığından riskli gelebilir. Psikologlar, yemek nostaljisinin güçlü olduğunu ve düşük gelirli hanelerde büyüyenlerin, kontrol duygusu getirdiği için bildikleri şeye bağlı kalabileceklerini söylüyor.

Yardım İstemekte Zorlanmak

Yoksulluk içinde büyümek, çocuklara genellikle öz güven ve dayanıklılık kazandırır. Kardeşlerine bakmak, ev işlerini yönetmek veya aile gelirine katkıda bulunmak zorunda kalmış olabilirler. Yetişkinler olarak, zor zamanlar geçirseler bile yardım istemekte zorlanabilirler. Bu isteksizlik gurur değil, koruma duygusudur. Savunmasızlığı tehlikeyle ilişkilendirebilir veya başkalarına güvenmeyi karşılayamayacakları bir lüks olarak görebilirler. Bu, özellikle yüksek stresli ortamlarda izolasyona ve tükenmişliğe yol açabilir. Terapi ve destek ağları yardımcı olabilir, ancak önce başkalarına ulaşabilecek kadar güvende hissetmeleri gerekir.

Finansal Başarılarını Gizlemek

Yoksulluk içinde büyüyen bazı insanlar, finansal iyileşme belirtileri göstermekten rahatsız olurlar. Bir terfiyi küçümseyebilir, evlerini yenilemekten kaçınabilir veya yeni aldıkları şeyleri ailelerinden saklayabilirler. Bu, suçluluk duygusundan veya yargılanma korkusundan kaynaklanır. Gösterişçi veya köklerinden vazgeçmiş olarak görülmekten endişe duyabilirler. Bazı toplumlarda, özellikle de başkaları hâlâ mücadele ediyorsa, başarıya şüpheyle yaklaşılır. Psikologlar buna hayatta kalma suçluluğu derler. Bu, kendini sabote etmeye veya sevdikleriyle gerginliğe yol açabilir. Büyümeyle gurur duymakla geçmişine bağlılığı dengelemek yaygın bir duygusal zorluktur.

Dinlenmenin veya Boş Zamanın Tadını Çıkarmakta Zorlanmak

Yoksulluk içinde büyüyenler için dinlenme, şımartıcı hatta güvensiz gelebilir. Birçoğu, ebeveynlerinin hiç izin almadan birden fazla işte çalıştığını görerek büyümüştür. Bu imaj içselleştirilir ve suçluluk duymadan rahatlamayı zorlaştırır. Tatile gitmekte tembellik edebilir veya gelir getirmeyen bir hobiden keyif almakta zorlanabilirler. Bu zihniyete, değerin doğrudan çıktıya bağlı olduğu üretkenlik travması denir. Zamanla bu, stres kaynaklı hastalıklara ve duygusal tükenmişliğe neden olabilir. Haksız yere dinlenmeyi öğrenmek, kıtlık temelli bir yetiştirme tarzından kurtulmanın genellikle önemli bir parçasıdır.

Kupon veya Fırsatlara Takıntılı Olmak

Artık gerekli olmasa bile, kupon kesme veya en iyi fırsatı kovalama alışkanlığı devam edebilir. Bu davranış bir kontrol veya güvenlik biçimine dönüşebilir. Bir zamanlar kendilerini güçsüz hissettikleri bir alanda güç duygusu yaratır. Tutumlu alışveriş yapmak bir stratejiden daha fazlası, bir kimlik haline gelir. Yoksul büyüyen insanlar, mümkün olan en iyi fırsatı yakalamadan bir şey satın aldıklarında endişe duyabilirler. Davranışsal ekonomistler buna kayıp kaçınma adını verir; fazla ödeme yapmanın acısı, edinmenin sevincinden daha büyük hissedilir. Bu, her kuruşu harcamanın uzun bir geçmişini yansıtır.

Geçmişi Silemezsiniz

Yoksul büyüyen insanlar genellikle, yaşamları boyunca süren, incelikli ama çocukluklarından kalma köklü alışkanlıklara sahiptir. Bu davranışlar, harcama, yeme, biriktirme ve başkalarıyla etkileşim kurma biçimlerinde ortaya çıkabilir. Bu alışkanlıklardan bazıları faydalı olsa da, diğerleri refahlarını sınırlayabilir veya finansal istikrarın tadını tam olarak çıkarmalarını engelleyebilir. Bu alışkanlıkların nereden geldiğini anlamak, iyileşme yolunda güçlü bir adım olabilir. Önemli olan geçmişi silmek değil, onunla barışmak ve para, öz değer ve rahatlıkla yeni bir ilişki kurmaktır.

Kaynak: TAT