askıda ekmek

[Φ jeune]

İtalya'da Venedik‘in kenar mahallelerinden birinde, bir Cafe-Barda, espressolarımızı içiyorduk. İçeri giren müşterilerden biri, barmene "due caffee, uno sospeso" (iki kahve, biri askıda) dedi, iki kahve parası verdi, bir kahve içip gitti. Barmen de duvar üzerinde asılı duran çiviye bir küçük kağıt astı. Biraz sonra içeri iki kişi girdi. Onlar da “trio caffee, uno sospeso"(üç kahve, biri askıda) dediler, üç kahve parası verdiler ve iki kahve içtikten sonra gittiler. Barmen "askı“ ya yine bir küçük kağıt astı. Bunun gün boyu böyle sürdüğü anlaşılıyordu.

 

Bir süre sonra kahveye, üstü başı biraz eski-püskü, belli ki yoksul bir kişi girdi ve barmen’e "uno caffee sospeso "(askıdan bir kahve) dedi. Barmen hemen bir kahve hazırladı ve yeni müşterinin önüne koydu. Yoksul kişi kahvesini içtikten sonra para ödemeden çıktı, gitti. Barmen ise duvardaki askıya taktığı kağıtlardan birini kopardı, parçalayıp çöp kutusuna attı.

Bu gözlemimizin sonunda, gözlerimizi yaşartan, fakat kesinlikle örnek almamız gereken bir “İtalyan toplumsal terbiyesi" öğrendik:

 

Bir Venedikli için, yaşamsal olmasa da kahve, günlük yaşamda önemli bir yer tutmaktadır. Kahve içebilecek kadar parası olmayan kişilere yardım edebilecek düzeydeki kişiler, kendileri bir kahve parası daha ödüyorlar. Yardım ettiği kişiyi görmedikleri için bu kişiler de daha mutlu oluyorlar, kimden geldiğini bilmedikleri bu ikramı kabul eden kişiler ise huzurlu oluyor. Yardım eden ile alan arasında, bu caffe-bar'daki garson gibi, köprü görevi yapan kişilerin ise güler yüzlü ve sevgi dolu olmaları gerekiyor. İçeri giren yoksul bir kişinin "Bana askıda kahve var mı?" diye sormasına gerek bırakmamak için "askıda kahve olduğunu" belirten kağıt parçalarını kolaylıkla görünebilen bir yere asmak ise bu olgunun çok zarif bir bölümünü oluşturmaktadır. (alıntıdır)

 

bu uygulamanın bı benzerıde bızım ulkemızde var askıda ekmek adı altında.bazı sehırlerde cok azda olsa bazı fırınlarda bu uygulama hala mevcut.ama yaygın degıl malesef.bunu bır kampanyaya donusturerek yaygınlastırabılırız.ben bunu bugun bı komsumuzla konustum cok hosuna gıttı ve yarında mahallemızın fırıncısıyla konusacam.tek basıma ne kadar basarılı olabılırım bunu bılmıyorum.sızlerden de yardım ıstıyorum.bu forumda herkes farkı kentlerden katılıyor.el ılanlarıyla bu ıse baslayabılırz ınsanları bılgılendırmek ıcın.veya herkes kendı sehrındekı gazetelere ılan verebılır ve bu sekılde bır kampanya baslatıp bunu yaygınlastırabılırz.kendı sehrımızdekı kendı mahallemızdekı fırıncılarla gıdıp konusabılırız.sızlerın bu konudakı dusuncelerınızı ogrenmek ısterım

[Φ zeyynepp]

bu yazıyı yani italyada geçen bu olayı okuduğum zaman keşke bizim ülkemizdede buna benzer bişey olsa demiştim. ama böyle bir fikir hiç aklıma gelmemişti ve ülkemizdeki bu askıda ekmek olayındanda haberim yoktu ne yazık ki ilk önce böyle bir fikri paylaştığın için teşekkür edrim jön kendi adıma.bunun için artık eskişehirde olcağım için ordan bi çalışma yürütmeyi düşünüyorum.fırıncımızla konuşucam umarım bu fikre olumlu bakar.

[Φ muki]

Ben ne yazık ki Türkiye'de değilim, lakin sevgili jön'ün yazısını Türkiye'de yaşayan her arkadaşıma her tanıdığıma göndereceğim.

[Φ muki]

Hali vakti yerinde bir adam kalkar bulunduğu mahallesinden tanımadığı fakiri bol bir mahalleye ve o mahallenin bakkalına gider. Bakkala 'çıkar bakalım zimem (veresiye) defterini' der. Adam mahalle sakinlerinden kimseyi tanımadığı için defteri herhangi bir yerinden açar ve rastgele sayfaları yırtar ve sonra yırttığı sayfaları bakkala verir ve hesaplatır. Çıkan borcu öder ve o sayfaları alır gider.

 

Bu hali vakti yerinde olan kişi kime yardım ettiğini bilmediği için büyüklenip başa kakma durumu olmaz. Borcu ödenen de kendine kimin yardım ettiğini bilmediği için en ufak bir eziklik yaşamaz.

 

Biz bir zamanlar böyle bir milletmişiz. Şimdilerde ise yardım etmek reklam, yardım edilenler de bu reklamda figüran oldu frozen arkadaşımızın da dediği gibi.

[Φ Asarlık i.ö.o]

İtalya'da Venedik‘in kenar mahallelerinden birinde, bir Cafe-Barda, espressolarımızı içiyorduk. İçeri giren müşterilerden biri, barmene "due caffee, uno sospeso" (iki kahve, biri askıda) dedi, iki kahve parası verdi, bir kahve içip gitti. Barmen de duvar üzerinde asılı duran çiviye bir küçük kağıt astı. Biraz sonra içeri iki kişi girdi. Onlar da “trio caffee, uno sospeso"(üç kahve, biri askıda) dediler, üç kahve parası verdiler ve iki kahve içtikten sonra gittiler. Barmen "askı“ ya yine bir küçük kağıt astı. Bunun gün boyu böyle sürdüğü anlaşılıyordu.

 

Bir süre sonra kahveye, üstü başı biraz eski-püskü, belli ki yoksul bir kişi girdi ve barmen’e "uno caffee sospeso "(askıdan bir kahve) dedi. Barmen hemen bir kahve hazırladı ve yeni müşterinin önüne koydu. Yoksul kişi kahvesini içtikten sonra para ödemeden çıktı, gitti. Barmen ise duvardaki askıya taktığı kağıtlardan birini kopardı, parçalayıp çöp kutusuna attı.

Bu gözlemimizin sonunda, gözlerimizi yaşartan, fakat kesinlikle örnek almamız gereken bir “İtalyan toplumsal terbiyesi" öğrendik:

 

Bir Venedikli için, yaşamsal olmasa da kahve, günlük yaşamda önemli bir yer tutmaktadır. Kahve içebilecek kadar parası olmayan kişilere yardım edebilecek düzeydeki kişiler, kendileri bir kahve parası daha ödüyorlar. Yardım ettiği kişiyi görmedikleri için bu kişiler de daha mutlu oluyorlar, kimden geldiğini bilmedikleri bu ikramı kabul eden kişiler ise huzurlu oluyor. Yardım eden ile alan arasında, bu caffe-bar'daki garson gibi, köprü görevi yapan kişilerin ise güler yüzlü ve sevgi dolu olmaları gerekiyor. İçeri giren yoksul bir kişinin "Bana askıda kahve var mı?" diye sormasına gerek bırakmamak için "askıda kahve olduğunu" belirten kağıt parçalarını kolaylıkla görünebilen bir yere asmak ise bu olgunun çok zarif bir bölümünü oluşturmaktadır. (alıntıdır)

 

bu uygulamanın bı benzerıde bızım ulkemızde var askıda ekmek adı altında.bazı sehırlerde cok azda olsa bazı fırınlarda bu uygulama hala mevcut.ama yaygın degıl malesef.bunu bır kampanyaya donusturerek yaygınlastırabılırız.ben bunu bugun bı komsumuzla konustum cok hosuna gıttı ve yarında mahallemızın fırıncısıyla konusacam.tek basıma ne kadar basarılı olabılırım bunu bılmıyorum.sızlerden de yardım ıstıyorum.bu forumda herkes farkı kentlerden katılıyor.el ılanlarıyla bu ıse baslayabılırz ınsanları bılgılendırmek ıcın.veya herkes kendı sehrındekı gazetelere ılan verebılır ve bu sekılde bır kampanya baslatıp bunu yaygınlastırabılırz.kendı sehrımızdekı kendı mahallemızdekı fırıncılarla gıdıp konusabılırız.sızlerın bu konudakı dusuncelerınızı ogrenmek ısterım

[Φ dove of peace]

çok güzel bir fikir yaygınlaşması güzel olurdu. fakat karamsarlık yaratmak istemem her türlü dolandırıcılığın yaşandığı ülkemizde hali vakti yerinde olan kişiler gidip o ekmekleri alır. hepsi için sölemek zor ama fırıncı yada başkası bu işten rant çıkarır payına 1 askıya 2 cebe....... acı ama gerçek olan da budur. fırıncı arkadaşları bulduk diyelim ama o ekmeğe gerçekten ihtiyacı olan arkadaşları nasıl anlayacak fırıncılar... fırsatçıların çok olduğu ülkemizde malesef.........