Her Bir Sözüne Özlem İle!

HER BİR SÖZÜNE ÖZLEM İLE!

Çiçek açar o senin bahçende

Yeşil yosunlar biter denizin dibinde

Nasıl ötmez ki, gül açan o dalında

Evet, sonu geldi kötü günlerimizinde

Çiçek açan bahçelerimizde

Yeşil yosunlar biten deniz dibimizde

Evet, sonu geldi kötüler bitti ve başladı iyi günlerde!

Tabiî ki sen beni çok, bende seni çok severim

Tabiî ki sen benim için bende senin için ölürüm

Tabiî ki sen benim, bende senin için veririm

Ya ben sensiz nasıl yalnız yaşayabilirim!

Her nefesimde senin kokun var içimde

Her göz açıp kapamamda seni görüyorum karşımda

İlk ve son defaya kadar sen beni, bende seni göreceğim zamanda

Sana gelmem son bir defa olmayacak, çünkü sonu yok bununda!

Tabiî ki sen beni çok, bende seni çok severim

Tabiî ki sen benim için bende senin için ölürüm

Tabiî ki sen benim, bende senin için veririm

Ya ben sensiz nasıl yalnız yaşayabilirim!

Ben seni sevmekle sevgi nedir bildim

Seni sevmekle bildim ve yürek edindim

Âlem-i Dünyada ancak seni sevebildim

Âlem-i Dünyamızı bir eyledik ‘’Âlem-i Dünya’’

Yıkan ben değilim, ölümü son olan bu ‘’Âlem-i Dünya’’

Görünen o yıldızlardır, seni gözleyen ben

Aslında ben sana, sen de bana kucak açacağız

Buna kucaktaki aşk derler, biz kucak kucağayız!

Görünen de yalnızlık, gönülde ise kucaktayız

Evet, yapıştık gönlümüze yapıştık yapışacağız

Dedik ya, yürekten sevdik yürekteyiz

Sende ki o yürek ile bende ki bu yürekteyiz

Yüreklerde bir, gönüllerde birlikteyiz!

Alem-i Sır

Şairden, buda bir sevgi şiiri sizlere sunulur!