ceviz

insanların inanma ihtiyacı gerçekten vardır. evet gerçekten birçok insan ailesinin ve çevresinin etkisiyle tanrıya inanır ve onu kabullenir. ama bunların birçoğuda daha sonradan nedenini anlar. ailenin etkisiyle olsun başkalarının baskılarıyla olsun allaha doğru atılan her adımda gerçekler dahada netleriş ve kolaylaşır. ataist olan insanlara mutlaka işretler gösterilir. ama onlar bundan korkar. görmezlikten gelir. sorumluğundan korkarlar. kendilerini kandırırlar. bilmezlerki gerçekte inanmanın daha kolay olduğunu, daha güzel olduğunu. onların içlerinde herzaman manevi bir eksiklik olacaktır. ama onlar bunu normal zannederler. yazıktır onlara gerçeği gördüklerinde çok tövbe edecekler. bunca kusursuz düzen nasl olurda kendiliğinden oluşur. bir gaz bulutunun patlamasıylamı. peki o gaz bulutu neden patladı? o gaz bulutu nerden geldi? o gaz niye vardı ? ne zamandan beri o gaz bulutu orda duruyordu.. ebediyetten berimi. o gaz bulutunu başka bişeymi oluşturdu ? peki o gaz bulutunu oluşturan şey ne zamandan beri oradaydı ebediyettten berimi? allahı doğa üstü birşey olarak görüpte böyle şeylere inanmayanlar ebediyete nasıl inanabiliyorlar. ebediyet denilen şeyi mantıkları alabiliyorsa allahı nasıl kavrayamıyorlar. allahın neden olmadığını araştırıp düşünene kadar neden olduğunu düşünün. bu sizin için daha kolay ve hayırı olacaktır. neden öğle düşünecekmişim demeyin. kendinize bir sorun "ya allah gerçekten varsa".... ben tanrıya inanıyorum çünkü bunu biliyorum, ailem öle istedi diye değil, ben bunu yaşıyorum, hissediyorum. bunu sevdiğiniz bir insana dokunduğunuz zaman hissetiniz net duygular kadar net hissediyorum.

"Var mı dünyada günah işlemeyen söyle: Yaşanır mı hiç günah işlemeden söyle; Bana kötü deyip kötülük edeceksen, Yüce Tanrı, ne farkın kalır benden, söyle. insanların günah işlemesi normaldir. nasılki bize göre bir insanın hata yapması normal birşeyse allaha görede insanların günah işlemesi normaldir. oda bunu biliyor ve bize sürekli olarak (taaaki ölene kadar) şans veriyor. gerçeği görmemizi bekliyor bizden. gerçeği görmemiz için bize şans tanıyor. olaylar yaratıyor. fırsatlar veriyor. ama biz bunları görmemezlikten geliyoruz. ( zamanın varken vazgeç ) herkimki gerçekten görürse o zaman isyan etmez, inkar etmez ve hep mutlu olur, bilirki yaşadıkları normal şeylerdir, bilirki yaşadıkları acı verici gibi görülsede gerçekte ona verilmiş bir mükafattır. göremeyen insan anlayamaz ve yaşadıklarını acı olarak algılar, isyan eder, allahı inkar eder. Beni özene bezene yaratan kim? Sen! Ne yapacağımı da yazmışın önceden. Demek günah işleten de sensin bana: Öyleyse nedir o cennet cehennem?" allah insanlara özgür irade vermiştir. insanlar tercihlerini kendileri yapar ve bunların sonuçlarından dolayı kendileri sorumludur.o yüzden allah sana kötü deyip kötülük etti diye suçlayamazsın..neden bu kadar dar bir bakış açısına sahibiz. neden gözümüzün önündekini yorumlayamıyoruz. aşık olduğumuz insan bizim sevgimizi göremediği zaman bile nasıl benim sevgimi göremiyorsun diye isyan etmiyormuyuz. bunun sonucunda bizde ona sinirlenmiyormuyuz, onu suçlamıyormuyuz. allah bizi cezalandırdığı zaman nasıl oluyorda bu yüzden onu şuçlayabiliyoruz. bu nasl bir mantıktır. allah neden kendisine tapınmamızı istiyor? allahın buna ihtiyacı olup olmamasından önce. Ki bunu asla cevaplayamayız. çünkü ona bunu borçluyuz. ve yapmamız gerekiyo.gerçekten allaha yakınlaşabilen bir insan zaten bunu isteyerek yapar. Bu kaçınılmazdır. Sonuçta bizim allaha yakınlaşmaya çalışmamız gerekiyor. Dinin gerekçelerine uyduğumuz sürece zaten bu kendiliğinden oluşur ve oluştukça yavaş yavaş yapmamız gereken birçok şey bizim için zorunluluk olmaktan çıkar. Herkesin bildiği gibi islamın ilk emri OKU dur. Neden çünkü önce öğrenmemizi istiyor. Öğrenip anlamamızı. Anlayıp kabullenmemizi, kabullenip hissetmemizi. bu olması gereken ve doğru olan. Allah şüphesiz iyiyi, adaleti ve doğru olanı emreder.

para vererek ancak rock müziği konserine giderim yaşım 26 aldatma olayını pek hoş karşılamam açıkcası. sadakat benim için önemlidir. aldatabileceğin birisiyle evlenmemen gerekir. evlendiysen yeterince itinalı bir seçim yapmadığın için sen suçlusundur. suçun yüzünden başkalarını aldatamazsın. dinimi severim (sevilmeyecek bir din değilki kardeşim) ve elimden geldiğince gerekliliklerini yerine getirmeye çalışıyorum.

bazı cinsel sorunlarım vardı utandığımdan sana sana söğleyemedim ve senden habersiz bi psikoloğa gittim oda bana bunu tavsiye etti. yoksa istediğimden değil.

şirinin dediği çok doğru ama gerçektten seni terkettiyse. yani daha önceden neden ayrıldığınız çok önemli. şiddetli derecede önemli hemde. ayrıyetten asterix de çok haklı. askerdeyken sakın onu bırakma gibi birşey yapma bencede.. çok acımasızca olur açıkcası. ama ipe sapa gelmeyen birisiyle bi evlilik pek yürümez açıkcası. evlilikte sadece sevgi ve karizma yeterli olmuyo malesef. ben pek tavsiye etmem açıkcası.

sizce evli kadınlar paraya ne kadar önem veriyor ve ne kadar önem vermelidir. genellikle evlilik hayatında kadınlar her ne kadar eşinin yanında olduklarını söyleselerde, erkek eve para getiremediği zaman birden işler değişiyor ve tartışmalar ve sorunlar başlıyor, erkeğe ne kadar yetersiz olduğunu hissettirip onları beğenmemeye başlıyorlar. bu söylediklerimi birçok tecrübeli arkadaşımdan duydum. kadınlar gerçekten böylemidir, eğer böylelerse bu konuda haklımıdırlar. biz erkeklermi acaba çok duygusalız yoksa kadınlarmı çok maddeci. olması gereken ne? tabiyki parada evlilikte önemli bir faktör ama bu bir sorun olmalımı? bahsettiğim konu evine sürekli olarak para getirmeyen bir erkek ve eşi hakkında değil. evine para getirirken iyi olupta getiremediği zaman kötü olan bir erkek hakkında. çevremdeki evli erkeklerden gelende duyduğum laf bu "evine para getirdiğin sürece sen iyi bir kocasındır" belkide bu bi nebze doğrudur. ama bilemiyorum bana öğle gelmiyor.

pizzalardan birini birisi diğerinide birini yedi diyorsun.. iki kişi pizza yedi diyorsun. sonrada uçakta restorana gidemezler diyorsun. çok saçma. yalanmı söyledin yani