bozan

sevgili kralx duygusal davranıyorsun. bu mantık hatası yaptırıyor sana. Allah araplara Allah olarak seslenmiştir bunun tersi imkansızdır, çünkü araplar onu Allah olarak biliyordu. onlara Tanrı olarak seslenmesi tuhaf olmazmıydı. araplar sami kökenlidir dilleri de öyle onlara hitapta kendi dillerindeki uluhiyet isminde olmuştur. ben bunu anlatmak istedim, kelimelerin kökeninin ne olduğunu değil.bu arada arapların dilindeki bir çok kelimenin sami kökenli olduğunu da bilmiyorsun. bahse var mısın ?

Arkadaşların hissi yorumlarını okuyunca kimi kelimeler hakkında da birşeyler yazmak istedim. Evvela Allah kelimesi sami kökenli bir kelime olarak samilerin yaşadığı coğrafyada zaman içinde oluşmuş bir kelimedir. Bu kelimenin oluşumu esnasında yaşamış olduğu değişim, başkalaşım ve edindiği anlamlarla kendine ait bir tarihi vardır. Allah EL İLAH ELEHA ELEHOM.... hal böyle olunca bu kelimeyi başka bir dilden başka bir kelime ile karşılamak aslında teknik olarak imkansızdır. Yalnızca içi dolu kelimeler için değil bu ; sıradan bir kelime olan yumurta YUMRU bir biçimde olduğu için Türkler şekilden yola çıkarak ona yumurta adını vermişken ARAplar beyaz yani ak renkli ( önlü ) olduğu için yumurtaya beyz demişlerdir. demek yumurta yumurtadır beyzun da beyz. içi karmaşık metafizik düşünce ve telakkilerle dolu olan ALLAH kelimesi ile TANRI kelimesi ise daha da uzak ihtimellerde birbirinden ayrılır. lakin kendi uluhiyetlerini TAnrı kelimesi ile karşılayan Türkler ( TÜRKÜT ) inançsız olmadığı gibi ARAPLAR da süper inançlı değildir. burada mühim olan bir kelime söylendiğinde insanın içinde oluşan anlam yumağıdır.

bazen çok komik olabiliyoruz eklemek isterim konu pek ilgimi çekmedi ama TABGAÇLAR bir türk boyu değil ÇİNLİLERDİR ikincisi ise BULGARLAR şaman iken hristiyan olmamıştır BULGARLAR toplu olarak islamiyeti ilk kabul eden türk boyudur yani önce müslüman olmuşlar sonra yok olmuşlardır. bir tez öe sürerken adımlarımızı daha dikketli atmak gerekmez mi?

bu oturumun tartışma konusunu başından takip edemedim. mamafih buradad bir yöntem sorunu ile karşı karlşıyayız. öncelikle kodu canagur mu ( tam doğru olmayabilir ) sorularına karşı mantıklı açıklamalar istemekte haklı. bir dereceye kadar sorularına yanıt alamadığı da ortada. diğer taraf ise hızla geliştirdikleri savunma mekanizmaları ile aslında hiç de yanıt olmayacak bir takım cevaplar üretmekte. bir defa ortada bir metodoloji geliştirmek icap etmekte zira bu yapılmazsa ortada bir kör döğüşü meydana geliyor. soru Allahın varlığının ispatı ise ve soruyu yönelten arkadaş buna bilimli bir yanıt arıyorsa evvela bu soruun ve istenen yanıtın mümkin olup olmayacağı sorgulanmalı. sail şayet bize Tanrının varlığını ya da yokluğunu bilimli delillerle ispat edin diyorsa bu imkansızdır zira bilim değişkendir. eğer tanrı kitabını bir din kitabı değil de bilim kitabı ( mekanik, elektronik, fizik gibi ) yada teknik bir kitap demek daha doğru olarak bizlere ulaştırsaydı bu durumda değişen ve gelişen bilimle birlikte kitap da sürekli bir şekilde kendini yenilemek zoruda kalacaktı. dolayısı ile Allahın varlığı herşeyden önce bir inançtır. mamafih burada şu hususu belirtmeden geçemeyeceğim bilim hiçbir zaman sanattan daha üstün değildir. yani bilimli açıklamalara müsait olmayan zemin devamlılığı olan kalıcı sanat zemininden elbetteki üstün değildir. bir şeyin bilimli olması onun ölümlü olası ile şedeğerdir. uluhiyet ise zaman ötesi değişmeyen bazı doğruları içerir zaten doğruluğu açısından doğru olan da budur. bahusus islam dininin yaygın olduğu coğrafyalar da batının teknolojik moral ahlaki vesaire alanlardaki üstünlüğükarşısında aslında bunların hepsi bizim kültürümüzde kitabımızda var demek komik bir savunmadır. bunların hiçbiri kutsal kitaplarda olmaz zaten olmamalıdırda. Allah seni hem yaratmış bir de sana bilimi teknolojiyi anlatsın sen ne yapacaksın? bu müslümanlar için böyle olduğu gibi yahudiler için de böyledir. yahudi mutaassıpları ( müslümanların en tutucusundan en az on kat daha radikaldirler ) da kutsal kitaplarını defalarca okur ama içinde teknoloji bilim yada tanrının bilim açısından ispatınını değil inancı arar. bilimi teknolojiyi ise mutlak bir çalışma ile didinerek elde ederler. neticede toparlarsak Allahın varlığı bir inanç, bir kabuldür, doğru olanı da budur. bilimin ispatladığı tüm tanrılar zamanı gelince kaybolup giderler baki olan ise Allahtır.

enver deneyimsiz biri değildi elbette. italyanları trablusgarpta durduran, edirneyi bulgarlardan alan enverdi. idealistti sıradan biri değildi. enver paşa genel de muhalifler sarıkamışta 90 bin kutsal şehidimizi hatıra getirir. hepsinin ruhu şad olsun. mamafih bu genel de savaşmayı bilmeyen ya da en azından savaşmamış arkadaşlarımızdır ( uslubum sert olduysa lütfen affedin ) ama evvela savaş savaştır ve savaşta öyle yada böyle kayıp muhtemel değil mutlaktır. biz çanakkalede 500 bine yakın evlat verdik. yani delikanlılar orada kaldı. biz ise oturup bunları yazıyoruz. bir de buna sarıkamış ve diğer cephalarda kırılan türk nüfusu eklersek niçin bukadar geri bir toplum olduğumuz sorusu biraz da nüfus açısından tetkik edilebilir. nüfus önemlidir 1 milyona yakın erkek genç ve dinamik nüfus kaybı çok ciddi bir sorundur. gelelim envere ve savaşa . bir savaşta hiçbir zaman tek bir kara verici olmaz benim yazımın başında dediğim gibi tabiki italyanları tek başına durduran da enver değildi. ama sarıkamış mağlubiyeti de yalnız ca envere teşmil edilemez. enver büyük bir düş gördü. orta asya. ardılları bu düşü ancak sovyetler yıkılınca 1990 larda gördü ve yeni devletler kurulup bu bölge dünyaya açıldığında orta asya ile ilgili kütüphanelerimiz de yalnızca iki ciddi kitap bulunuyordu. demek enver ardıllarından 100 yıl önce bazı mühim stratejiler geliştirebilmişti. bu da önemlidir. benim şimdilerde geliştirdiğim bir düşünce ise şöyle : eğer enverin gördüğü ama gerçekleştiremediği düş rafa kaldırılmayıp gerçekleştirilseydi biz bugün doğu anadoluda 30 bin türkü şehit vermeyecektik bence bunuda enverin hanesine artı olarak yazmamamız icap eder. önemli olam bence burada şahsiyetten ziyade siyaseti irdelemek zaten önceleri enverin yanında çırak olanlar sonraları ölse de şu adam kurtulsak dediyse bu enveri değil politikasını sevmedikleri içindi. enver bir kişi değil bir idealdir. ne zaman türkiye bu dar coğrafyaya sıkışmayı reddederse o zaman daha az şehit vermeye başlayabiliriz.

sanırım bu husuta da bazı değerlendirmeler yaparak tartışmayı düzeyli bir hale getirebiliriz evvela bir kabul yapmamız icap etmekte bu soruya yanıtımız dini açıdan mı olmalı yoksa tarihi açıdan mı ? öncelikle daha tarafsız olmak maksadına müteallik tarihi açıdan bir sorgulama yapalım. birincis alevilerin kahiri ekserisi türktür. ( türkçülük anlamın da değil sosyal tespit olarak) hem de aleviler türklerin ( genel anlamd aslın da oğuzların ) fiziki özelliklerini taşır. çünkü alevi dostlarımız ananevi olarak dışa açık bir toplum olmamışlardır. kapanık toplum şekline uymaktadırlar ( son zamanlar da büyük şehirlere göçle ( 50 / 60 yıldır ) tipoloji dış evliliklerle kısmen bozulmaktadır ) alevi dostlarıız bu topraklar da egemen olmuş bütün hakim güçlere direnen örneğin osmanlı döneminde hakim dini görüşü benimsemeyen bir geleneğin devamıdırlar. anadolunun pek çok yerinde tahtacı, alevi vs adlarla anıla gelmiş güzel insanlardır.mamafih otoriteye boyun eğmemeleri onların hakim güçle aralarını daima bozmuştur. hakim güçte ( genelde osmanlıyı kastediyorum ) bu insanlar hakkında olur olmaz rivayetler düzmüşlerdir. oysa ilginç olanı tabiki kayı aşireti tamamen islami inancı mutlaklaştırmış süzme müslümanlar değildi. kınadıkları aleviler ( kızılbaş ya da rafizi olrak da isimlendirildiler tabi olumsuz propogan da amacı ile )gibi karmaşık bir inaçla donanmış idiler. sonradan onlar bir devlet kurdu bir din benimsen di ve bu dinin kuralları ile belli bir otorite inşa edildi. ve aleviler bu dairenin hep dışında kaldı. bana göre tarih metinlerini çokça okuyanlar bana hak vereceklerdir ortalığı asıl kjarıştıran irana şiiliği sokan ve yayan anadoluyuda kendi lehine çevirmek için türlü yollara başvuran şah ismaildir ( ortalığı karıştıran deyimini kötüleyici anlamda değil tarihi anlamak anlamında kullanıyorum ) şimdi şah ismail bu tohumu ekip bu ağacı yeşertmeseydi bugün türkiyenin sınırı pekala şiraza kadar uzanacaktı. bugün bütün bir iranın kuzeyi ve batısı türklerden oluşmasına rağmen ve bu türklerin iran rejimi ile arası iyi olmamasına rağmen maalesef anadoluyla hiçbir bağlantısı yoktur. ( bunda bugün bizim basınımızın da suçu çok büyüktür çünkü türkiyedeki basına göre iran çok tehlikelidir. oysa iranda yöneten zümre dışında hemen herkes türkiye ve mustafa kemal aşığıdır ve bide hakkını yemeyelim ibrahim tatlıses ve tarkan ) gelelim aleviliğin hak mezhepliğine bu hükmü veren eğer sünni ulema ise tabiki hak mezhep değildir. çünkü sünni ulema sürekli alevilerle uğraşagelmiştir. ama artık devlet merkezli bir sünni ulemanın zaten olmadığını kabul edersek sorun kendiliğinden ortadan kalkıyor. bir mezhebin haklılığı muhakkaki allahın katındadır. ama sünni kriterlere uygun bir yaşam ya da inanç noktasından bakarsak zaten o zaman kim müslüman kim değil ayırt etmek imkansızlaşır. bu noktada bence hiçbir meseleyi kardak krizine dönüştürmeye gerek yok. aleviler eğer kendilerini hak kabul ediyorlar sa haktır. yalnız bu nokta da benim kriz olarak kabul edeceğim tek husus aleviliğin ateizmle özdeşleştirilmesi.en yanlış tespit bu olur. aleviler belki sünni bir inanca sahip değildir ama bir inanca sahiptir bu unutulmamalı.

hz. muhammed türk müdür ? o halde evvela türk kimdir ? oğuzların kırgızların kıpçkların ve diğer türk adlı boyların aslında ana türk unsuruna bağlı birer ayrı boy olduğunu artık kesin surette bilmekteyiz. resmi tarih yazıcılığı bunu bir güzelleme yaparak bize böyle sunmasa da hemyazıtlar bilhassa tunyukuk ve hem de ahir kaynaklar bilhassa kaşgarlı bunun böyle olduğunu tanıklar. bir an için halen türklerin yaşadığını kabul edelim o zaman da bir türkün hem de bir aile ve bir kabile olarak arabistan da ne arayabileceğine bakalım. eğer düyanın her hangi bir bölgesinde bir yahudi yaşadığına dair bir rivayet dolaşsa herhalde buna herkes inanır, bu bugün böyle olduğu gibi dünde böyleydi. çünki yahudiler müteakip defalar maruz kaldıkları tehcirlerle ve ticari münasebetleri sayesinde dünyanın umum havalisinde yerleşme fırsatı bulmuşlardır, bu doğrudur. oysa türkler zaten orta asyada tükenmiş, bunlara bağlı boylar da miladi en iyimser tahminlerle 700 lere kadar ne arabistanda ne de kuzeyde biladuşşamın ucunda görülmemişlerdir. bu işin bir yanı diğer yönden anladığımız kadarı ile hz muhammed bir araptır. ve bu o zaman için türkler için bir sorun teşkil etmemiştir. türkler nasyonalizmin damarlarına akmasına kadar ki döem için de muhammed peygamberi bir arap olarak sevmiş ve tüm araplara da dini derin duygularla necip millet diyegelmiştir. hz muhammedin arap olmayıp türk olduğu çok ama çok geç kalmış bir türkçü haykırıştır. dil incelemesi olarak da bildiğimiz kadarı ile ne hz muhammed ne de bir yakını türkçe bir ibare bırakmamıştır. bir zamanlar cumhuriyet türkçesi çalışmalarında bütün bir arap dilinin türkçeden türediğine dair ciltlerle kitap yazanlar da olmuştu. netice ise malumdur. hz muhammed dini yönden de anladığımız kadarı ile belli bir nesepten gelmedir ve nesebi bir müddet sonra yani ismaille birlikte araplara bağlanır. bu tarih açısındanda tamamen imkansız bir şey değildir. çünkü bunlar bir şekilde ve bir tarih te ibranilerden ayrılmıştır. bu huruç güneyde niçin arapları kendi hususiyetleri ile oluşturmuş olmasın dil de bunu destekler çünki ibranice daha eski bir dil olmasına karşın arap dili ortak dilin hususiyetlerini daha iyi taşımaktadır. kapalı bir havzada neşet etmesinden olabilir mi ? netice de dünün gerçekleri bugünün sorunlarını çözemediğinde ( necip arap nasıl hain arap olduysa ) dünün gerçeklerini bugün artık değiştiremeyiz o araptı biz onu böyle çok seviyoruz.