jasinta

aslında hepsi birden vardır, belkide hiçbirşey yoktur. sadece yedi duyusu olan insanoğlu mars a gidip nasıl hayat olmadığına karar verebiliyorsa, beş duyusu olan bir varlık ta dünyada hayat yok sanabilir. belkide herşey sanal, şimdi burada olduğu gibi. size göre bir şeklim olmasa da algılamanıza yetecek kadar varım... ıhgg arkadaşıma soruyorum. acaba kendisi gerçekte var mı? aynı havayı mı soluyoruz? benim yeşil gördüğümü benim yeşilim gibi mi görüyor? yoksa onunki benim mavi dediğim mi? yani görüyoruz ki herşey bireysel olarak sanal. belki de tüm evrenin tolu bir yansımasıdır dünyada hayat dediğimiz şey. bunları kim biliyor? bu olağanüstü bilgisayar kimin komutasında? tabii ki olağanüstü bir gücün, ona TANRI diyoruz. sadece anlamaya çalışabiliriz. düşünürüz, felsefe yaparız, tartışırız özgürüz ama işte o kadar........

şiiriniz hayatın akışı gibi... sürüklüyor. tutkularımız yüreğimizden, gözlerimizden, bazen sesimiz bazen yazılarımızdan sızarak karışıyor hayatın akışına. tutkusuz biz, bizsiz hayat olmuyor. hayatınız rengarek, tutkularınız sonsuz olsun. ruhunuzu sevdim. buralarda çok yeniyim, bugün geldim. sizi izleyeceğim.

ben jasinta. henüz hissedemiyorum ama galiba artık aranızdayım. yeni bir soluk yeni bir bahar gibi geldiniz. birlikte yepyeni ufuklar açabiliriz, yepyeni dünyalara dalabiliriz. istersek biraz nostalji yapabiliriz. olmayacak şeylere gülüp olmayacak şeylere ağlayabiliriz. paylaşabiliriz...herşeyi... artık hiçbirimiz yalnız değiliz. burada sanal gibiyiz, ama hiçbir zaman olmadığımız kadar gerçeğiz aslında... kendimizi sınırsız yansıtma şansını yakaladık. herkesin yolu , bilinci ve kalbi açık olsun diliyorum. dünyama hoşgeldiniz.