zeyynepp

kalvyen düzeldi mi leylam

çaba

Sığınacak başka kimim var Gecemde gündüzümde sen Senin için atan yüreğimin Yangınını bi bilsen Neler neler neler neler Neler yaşatıyorum Neler neler neler neler Neler ne savaşlar veriyorum Neler neler neler neler Neler gözümde büyütüyorum Neler neler neler neler Neler ne hayaller kuruyorum Allahım yardım et Yardım et ölüyorum Bu benimki yol değil Kendimi biliyorum Mışıl mışıl uyuyor Duygu nedir bilmiyor Bense böyle her gece Kendimi yiyiyorum Neler neler neler neler Neler neler neler neler...

Sığınacak başka kimim var Gecemde gündüzümde sen Senin için atan yüreğimin Yangınını bi bilsen Neler neler neler neler Neler yaşatıyorum Neler neler neler neler Neler ne savaşlar veriyorum Neler neler neler neler Neler gözümde büyütüyorum Neler neler neler neler Neler ne hayaller kuruyorum Allahım yardım et Yardım et ölüyorum Bu benimki yol değil Kendimi biliyorum Mışıl mışıl uyuyor Duygu nedir bilmiyor Bense böyle her gece Kendimi yiyiyorum Neler neler neler neler Neler neler neler neler...

anne

ablacım ne şeker bebiş dimi ne kadarda acıkmış dolaba saldırmış

zeynep kamil

teşekkür ederim ErdalAktas

ablacım bisde seni çok seviyoz dileğin için saol inş. bi gün olur senin yazında çok güsel

kuş uçmaz kervan geçmez yerden çıkmaya

karşıyaka

az sonra okula gidicem.kurbağanın ön beynini çıkarıp beyni olmadan reflekslerını yapıp yapmadığını öğrencez zavallı kurbağa 1 saat sonra ölceğinden haberi yok masum masum bana bakıyooo :w00t:

nerelerdesin gloria

ödev teslıme daha çok var bi kere

ablacım yeni bir yazıyla geldim Günün birinde bir çölde iki kum tanesi karşılaşmış ve birbirlerini çok sevmişler uzun bir süre çok yakın olmuşlar. Birbirlerini yanlarında, canlarında olarak sevmeyi öğrenmişler. Derken bir rüzgar çıkmış kum tanelerinden biri yerinde kalırken diğeri biraz uzağa savrulmuş. Çok uzak değillermiş ama yinede göremiyorlarmış birbirlerini. Sevgileri hiç azalmamış yine sevmeye devam etmişler. Birbirlerine ulaştırabildikleri sesleriyle, haberleriyle yaşıyorlarmış ve artık görmeden seslerinde sevmeyi öğrenmişler. Bir gün biri diğerine "sevdamız sonsuza erişmesi için aynı anda bir dilek dileyelim" demiş. Ikisi de aynı anda bir dilekte bulunmuşlar ve tam o sırada bir fırtına çıkmış. Bu kavuşmamız, sevdamızın sonsuza dek sürmesi olabilir diye ikisi de kendilerini fırtınaya bırakmışlar. Gözlerini kapayıp fırtına dindiğinde sevdalarının yanı başında olmuş olmayı arzulamışlar. Fırtına o kadar kuvvetliymiş ki o güne kadar yıllarca yerlerinden kıpırdamayan kumlar bile başka yerlere savruluyorlarmış. Fırtına günlerce sürmüş kum taneleri de oradan oraya savrulup durmuşlar. Ikisini de bir sabırsızlık sarmış. Fırtına durmuyor aksine artıyormuş. Fırtına dinmek bilmedikçe onlarda sabırla sevmeği öğrenmişler. Günler geçmiş sonunda fırtına durmuş gözlerini açtıklarında ikisi de başka alemlerde bulmuşlar kendilerini. Bu fırtınanın onları birleştireceğine o kadar inanmışlar ki birbirlerini yanlarında bulamayınca yüreklerinde derin bir acı hissetmişler ve acıyla sevmeği öğrenmişler. Kendilerine birazcık geldiklerinde ikisi de bu fırtınayla başka başka yerlere savrulduklarını anlamışlar. Biran ölmek istemişler ama sonra birbirlerini hiç görmeden,mesafelere, engellere rağmen sevmeği öğrenmişler. "Eskisi gibi bağırsakta sesimiz ulaşmaz ki birbirimize" demişler. Ikisi de yeni yerlerinde kimseyle konuşmamışlar ve yıllarca hep susmuşlar. Hep yeni bir fırtına ümidiyle birbirlerine ihanet etmeden beklemişler. Böylece umutla sevmeyi öğrenmişler. Yıllar geçmiş ama sevgileri hiç geçmemiş. Birbirlerinden hep umutlu olarak yaşamışlar. Bir gün ikisi de birbirlerinden habersiz aynı anda gözlerini kapamışlar ve kavuşmak için yeniden fırtına çıkmasını dilemişler. Beklemişler beklemişler ama fırtına bir türlü çıkmamış. Kendilerini tüm benlikleriyle fırtınaya bırakmak için oldukları yerde dönmüş durmuşlar ama hepsi nafile küçük bir rüzgar bile çıkmamış. Sonunda durmuşlar ve gözlerini açmışlar. Sevdiklerinin, sevdalarının, yıllarca beklediklerinin tam karşısında durduklarını görmüşler ve hemen ikisi de yıllar önce diledikleri dileği anımsamışlar. Dilek şöyleymiş "Allah'ım bizi birbirimize her şeyiyle sevmeği öğrendiğimizde kavuştur. Öğle kavuştur ki sevdamız sonsuza erişsin." Sonunda anlamışlar ki birbirlerinden çok uzaklarda geçirdiklerini sandıkları yılları aslında birbir yanı başlarında geçirmişler. Dileklerinin kabul olması için yılların geçmesi gerektiğini öğrenmişler çünkü onlar sevmeği her şeyiyle öğrenmeği dilemişler. Dilekleri kabul olmuş umutla, sabırla, acıyla, yakında, uzakta...her şeyiyle sevmeği öğrenip birbirlerine kavuşmuşlar. Sevmeği bildikten sonra mesafeler, acılar, yıllar, aylar...asla sevdayı söndürmez ama sevmeği bilmedikten sonra yanı başında ki sevdiğini bile yıllarca göremeyebilir insan... (alıntıdır)

Yaşıyorum Demek Çok merak ediyorum kendimi Başıma birşey mi geldi Öldüm mü kaldım mı Hiçbir haber yok kendimden Bu sabah kapımı çaldım Kapıyı açan kendim Bir süre kendime baktım Bu güleç yüz bendim Oh ne güzel bir sabah Bugün de yaşıyorum demek Benden başka yok kimsem Beni merak edecek Aziz Nesin

Ağlayan Çocuklar Kafesli evlerde ağlar çocuklar, Odalarda akşam olurken henüz. O zaman gözümün önünde parlar, Buruşuk buruşuk, ağlayan bir yüz. Ne vakit karanlık kaplasa yeri, Başlar çocukların büyük kederi; Bakınır, korkuyla dolu gözleri: Ya artık bir daha olmazsa gündüz? Gittikçe kesilir derken sedalar, Gece; bir siyah el gözümü bağlar; Duyarım, içime sığınmış, ağlar, Bir ufacık çocuk, bir küçük öksüz... Necip Fazıl Kısakürek

avatarını değiştirirdim....

buhrandan çıkmaya

bi uğrıyım dedım

aaaaa geçmiş olsun minecim senin kendıne dıkkat etmen lazım kendıne suyun tozu hoşgeldın aramıza

hidrojen

günayyyydddıııınnnn forum ahalisi