zeyynepp

ablacım nasıl yer??ben diyorum ki forum bayanları olarak burada bi kaç gün dinlenelım tatil yapalım ama erkekler olmasın sen ben o biz siz onlar

bi kelebek daha tuttum senın için

Eski zamanların birinde bir adam hayatın anlamının ne olduğuna takmış kafayı .. Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş... Ama aldığı cevaplarda ona yetmemiş. Fakat mutlaka bir cevabı olmalı diyormuş... Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş..Köy,kasaba,ülke dolaşmış bu arada zaman da durmuyor tabiiki... Tam umudunu yitirmişken bir köyde konustuğu insanlar ona "Şu karşı ki dağları görüyormusun,orada yaşlı bir bilge yaşar, istersen ona git belki o sana aradığın cevabı verebilir" demişler. Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yaşadığı eve ulaşmış adam. Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye Hayatın Anlamının ne olduğunu sormuş ... Bilge, "sana bunun cevabını söylerim ama, önce bir sınavdan geçmengerekiyor" demiş ... Adam kabul etmiş... Bilge bir çay kaşığı vermis adamın eline ve içine de silme zeytinyağ doldurmuş. Şimdi çık ve bahçede kaşıkla birlikte bir tur at ve tekrar buraya gel... Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytinyağ hiç eksilmesin eğer bir damla eksilirse kaybedersin. Adam gözü çay kaşığında bahçeyi turlayıp gelmiş .Bilge bakmış, "evet" demiş" kaşıkta yağ eksilmemiş , peki bahçe nasildi(!)". Adam şaşkın... "Ama" demiş"ben kasiktan baska bir yere bakmadim ki"... "Şimdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel" demiş Bilge... Adam tekrar bahçeye çıkmış gördüğü güzellikler büyülemiş muhteşem bir bahçedeymis çünkü, Geri geldiğinde bilge adama bahçe nasıldı diye sormuş... Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış.. Bilge gülümsemiş ,ama kaşıkta hiç yağ kalmamış demiş ve eklemiş "Hayat senin bakışınla anlam kazanır, ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider sen farkına varmazsın ..Ya da görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın akıp giden zamanın anlam kazanır ...

Bir Lokma Ekmek Karlar henüz erimeye başlamıştı. Çukur olan yerler de su birikmişti. Sokaklar çamur içindeydi. Ayağında ki ayakkabının büyük olması yetmiyormuş gibi bir de su geçiriyordu. Üşüyordu ayağı. Morarmıştı bekli de soğuktan. Üzerinde sadece bir kazak vardı. İçin de yırtık eski bir atlet.. Pantolonu da inceydi. Bacakları hep üşüyordu zaten. Yüzü kir içindeydi. Kirli yüz de o mavi gözler o kadar belli oluyordu ki. Bir çift mavi göz. Karanlıkta bile seçiliyordu. Ümitsiz bakan, soğuk bakan, aç bakan, halsiz bir çift mavi göz… Karnı çok açtı. 2 gün önce komşuları çorba getirmişti. Biraz suluydu ama olsun doyurmuştu karnını… Yolun kenarından yürümeye çalışıyordu. Ayakları sırılsıklamdı. İyice ıslanmasınlar diye dikkat ediyordu. Fırının önünden geçiyordu. İçeriden mis gibi ekmek kokusu geliyordu. Kokuyu burnundan ciğerlerine kadar çekti. Çöp kovası gözüne ilişti. Kapağını açıp içini eşelemeye başladı. Kovanın yanında ki kediler nasiplerini çoktan almışlardı. Kova da çok fazla bir şey kalmamıştı. Ekmek kokusu ne kadar güzel diye düşündü. İçeride kimseler görünmüyordu. Gecenin bir yarısı kimse görmez nasıl olsa. Hırsızlık çok kötü biliyordu ama… Hem sadece bir ekmek ne olacak ki. Çok fazla pahalı da değildi nasıl olsa. Hırsızlık ucuz pahalı diye ayrılmıyordu ki. Biliyordu ama. Kapı açıktı içeride mutlaka birileri vardı ama hiç ses duyulmuyordu. Sessiz davransa belki kimbilir. İçeri süzüldü sessizce raftaki ekmeğin birisini aldı. Sıcacıktı. Isınmayı düşündü yemeden önce. Ekmeği eline alıp göğsüne bastırdı iki eliyle. Şimdiden ısınmıştı bile yüzüne tebessüm yayılmıştı… Hemen kaçmalı uzaklaşmalıydı. Arkasını döndü. Adımını attı. Tam koşmaya karar vermişti ki Hışımla bir el tarafından silkelendi. Ne olduğunu anlamadan sırtının ortasına bir yumruk yedi. Ekmeği bırakmadı yine. Her tarafı hamur içinde iri bir adam yumruklarını indirmeye başlamıştı bile. “Şu ekmeği yiyebilseydim” Sadece bunu düşünüyordu. Adam sadece kafasına değil her tarafına vuruyordu. Yerde yuvarlanırken tek düşüncesi ekmeğini korumaktı. Çamur olmamalıyı. Sıcacıktı hala. İnen bir darbe ile elindeki ekmek çamura düştü. Adam bir tekme daha savurdu ve gitti. Mavi gözlü çocuk yerde çamura batmış ekmekten bir tane ısırdı. Çamur du ama olsun hala sıcacıktı. Bir kere daha ısırdı. Kan akıyordu burnundan kaşından kafasından kanlar akıyordu. Eline çamurdan görünmeyen ekmeğini aldı. Yüzündeki kanları kazağına silmeye başladı. Sırılsıklam olmuştu. Üşüyordu. Ekmekte soğumuştu. Kalkıp yürümeye çalıştı. Bir iki adım attı yürüyemedi. Yıkık bir duvar vardı ileride onun yanına gitmeye çalıştı. Dizlerinin üstünde süründü. Duvarın dibine geldi sırtını duvara yasladı. . Gökyüzüne baktı. Gece sessizdi. Yıldızlar pırıl pırıldı. Ekmeği bırakıp elini açmak istedi. Yalvarır gibi. Dua eder gibi. Yapmadı tekrar ekmeği eline aldı Elindeki ekmekten bir kere daha ısırdı. Çiğneyemedi. Yutkunamadı. Sıkıca sarıldı ekmeğe. Sıcacıktı hala. Bütün vücudunu sıcaklık kapladı. Isınmıştı. Ekmeği tekrar çiğnemeye çalıştı. Çiğneyemedi, yutkunamadı… Ertesi gün buldular onu. Mavi gözleri hala pırılpırıldı. Gülümsemiyordu. Gözlerini kapadılar. Ama… Elinden ekmeği alamadılar ….. alıntı birazcık uzun bir yazı...umarım beğenirsin

canım ablacım bu kez bi sözle geldım ziyarete Dünyayı şairler yada çocuklar yönetse, o zaman dirlik düzenlik olur; çünkü ikisinin de yüreği sevgi doludur, ikisi de açık yüreklilikle yaklaşır hem beyninin hem yüreğinin sorunlarına.... sözü kimin dediğini bilmiyorum ama hak vermemek elde değil....

git güle güle yolun açık olsun hata kimde sende bılıyorsun aşk mı tövbe tövbe bu son olsun.......

tuttu tutmadı arası bişey tembelsin

süpürgeye

baklava

aman sigaran kusur kalsın egzo az sonra okula gidicem fizyoloji labaratuarında yine kurbağa kesicez bu kez beynını çıkartıp kalp mekanizmasını inceliycez bu 3 sene boyunca kestiğim kurbağalardan birini öpseydim acaba prensimi bulurmuydum

uyumaya

kanuni sultan süleyman

ablacım öncelikle hayırlı olsun diyim alp için iyi olur baklava önemli değil sonunda pasta var yaşasınnn çikolatalı vişneli olsun ablacım pastam ayrıca çiçek içinde teşekkür ederim

günaydın

sabahları uyumayı özledim....saat çalmadan uyanmayı.....

leylam ablam çok güsel geçti ama çabucak bitti ne yazıkki

canım ablam teşekkür ederim

neler oluyoo

az sonra uyucam

düğün

bişey değil

bişey değil

hayatın kendisi bu herşey varmış içinde yollar ayrılıyormuş deeli gibi sevsen bile