cici05

Gururlu ,herşeyi bildiğini zanneden ***** insanlar için bu hikayeyi ekledim.Bu tür insanların sayısı o kadar fazla ki hemen hemen her yerde.böyle olmalarını gerektiren psikolojik etkenlerde yok değil tabi.ama kişi kendini bilmeli ve gelişimi için ne bilip ne bilmediğinin farkında olmalı.Aslında öz eleştirilerle kendini yoklayan insan, çok şey bilmediğini farkeder.Dünya daki bilgiler o kadar çeşitli ve sonsuz ki ,biz onun ne kadarına sahip olabiliriz.Dünya bilgileri bir okyanussa biz göl olabilirmiyiz acaba? Bu söylediklerim hiç okul görmemiş insanlar için değil .belkide onların hiçbir sıkıntıları olmadı bu konuda.zaten ben ne bilirimcilerdir gelişmeyede pek açık değillerdir zaten.ben okumuş ******** diyorum.onlar toplumun en üst mevkilerinde bile maalesef var.Birazda bilmiyorum deyin n'olur sanki...birbirimizden o zaman çok şeyler öğreneceğiz. Sadi'nin şu sözünüde iyi benimseyelim. "Meyvelerle yüklü dal başını yere eğer" Not: ben hiçbir insandan daha çok şey bilmiyorum böylece öğreniyorum.

yılan kendi eyriliğini bilmez deve boynun eğri der.sizler önce kendinize bakın ve düzeltin kendinizi.benim fetullah hoca efendi için size tavsiyem onu iyi tanıyın ve cümlelerini kafanızdaki dar kalıplara yeleştirmeye çalışmayın zira başarılı da olamazsınız.ufku geniş bi insandır o.tavsiyem ön yargılarınızdan kurtulun artık....

Allah kahretsin !!!! el frenide tutmuyordu.yol hem yokuş aşağı hemde keskin virajlarla doluydu.arabanın hakimiyeti oldukça güçleşmişti.artık ikisininde ortak bi düşüncesi vardı.hayatta kalmak.....

adam arabayı öyle hızlı sürüyordu ki sanki uçuyordu.benziklikte yaklaşmışken kadın isteğini yineledi.ama umursamaz tavırlı adam oralı bile olmadı.benzillik geride kalmıştı artık.

çığlık çığlığa araba binmemek için tepki gösteren bir kadın nasıl oluyorda razı oluyo.biraz dallandırıp budaklandırın arkadaşlar.bende ne yazacağınızı merak ediyom

Şimdi mozart dinliyorum ve içimi pozitif düşüncelerle dolduruyorum.sizinde dinlemenizi tavsiye ederim.olusuz düşünceleri kafanızdan silip atmanıza yardımcı olur.

BENCİLLERİN MAHRUMLUĞU Adamın biri biraz nücum biliyordu.Fakat gururla başı dönmüştü.Bir gün,gönlü istekle,kafası gururla dolu olduğu halde kalktı,uzak yollardan Guşyar'ın yanına gitti. Lakin Guşyar ona pek bakmadı ve bir tek harf bile öğretmedi. Adamcağız hiçbir fayda görmeden tekrar yola çıkmaya karar verdi.O zaman yüce bilgin dedi ki: "Sen kendine bilgiyle dolu sanmışsın. Dolu bir kaba başka şey konurmu?İddia ile dolu olduğun için şimdi boş dönüyorsun.Boş gelmelisin ki bilgilerle dolu dönesin." Ufuklara Sadi gibi varlıksız açıl ve marifetlerle dolduktan sonra dön.

aynı havayı tenefüs etmek bile yetiyor zaten.

Nalıncı Baba Nalıncı Baba’nın asıl adı, Muhammed Mimi Efendi’dir. Bergamalıdır. 1592’de vefat etti. Cenaze hizmetlerini bizzat padişah gördü ve onu evine defnetti. Kabri üzerine bir kubbe, önüne bir çeşme koydurdu. Bir tekke ile adını yaşattı. Türbesi Unkapanı’nda, eski Cibali Tütün Fabrikası’nın arkasında, Haraçzade Camii karşısındadır. Ruhlarına el-fatiha. slm yukaridada anlatildigi gibi kimin ne oldugunu yuce ALLAH,tan baska kimse bilemez hoca görünür zalimdir deli görünür alimdir derler dilerim ALLAH,tan bizleride kendi rizasina uygun yasayan ve razi oldugu kullarindan eylesin. bu hikayeyi bizlerle paylaştığın için monalisa ya çok teşekkürler.

kişinin ne olduğu değil ne yapacağı önemlidir.elbette vatandaş olan herkesin aday olma özgürlüğü vardır ama yasal bir suç işlememişse tabi.önemli olan ülkemizin menfaati...

Yar,senin hediyen Bir gönül ağrısı Ah, ölüm olmalı Yok, aşk değil adı Aşk bizi terk etti Ah, ne gelir elden? Dertli bağrımda camdan bir kalp var. Artık dönsen de Geçmez ki bu kırıklar Sen gittin, Yastığımda kokun misafir kaldı. Gözlerimden haylaz yağmurlar yağdı. Ayrılık mı, sen mi, yoksa sevda mı, Hangisi sebebim olur?

Bir bilimadamının tıp konusunda yeni ve çok önemli buluşları olmuştu. Bir gazete muhabiri röportaj yaparken kendisine, ortalama bir insandan nasıl olup da daha farklı ve yaratıcı bir insan olduğunu sormuş. Kendisini diğerlerinden ayıran özellik neymiş? Bilimadamı bu soruyu "iki yaşındayken annesinin yaşadığı bir deneyim nedeniyle" diye yanıtlamış. Bilimadamı buzdolabından süt şişesini çıkartmaya çalışırken, şişe elinden kayıp yere düşmüş ve ortalık süt gölüne dönmüş. Annesi mutfağa geldiğinde, ona bağırmak, söylenmek ya da cezalandırmak yerine, "Robert, ne kadar güzel bir hata yaptın! Daha önce bu kadar büyük bir süt gölü görmemiştim. Evet, olan olmuş. Şimdi birlikte burayı temizlemeden önce biraz yerdeki sütle oynamak ister misin?" demiş. O da eğilip, oynamış yere dökülen sütle. Birkaç dakika sonra annesi, "Robert, bu tür bir şey yaptığında, bunu senin temizlemen ve herşeyi eski haline getirmen gerektiğini biliyor musun? Bunu nasıl yapmak istersin? Bir sünger mi kullanalım, bir havlu ya da bir bez mi? Hangisini istersin?" demiş. Robert süngeri seçmiş ve birlikte yere dökülen sütü temizlemişler. Daha sonra annesi, "Biliyor musun, burada yaşadığımız olay, senin iki minik elinle bir süt şişesini taşıyamadığın kötü bir deneyimdi. Şimdi arka bahçeye çıkalım ve şişeyi suyla doldurup, senin dolu bir şişeyi düşürmeden taşımanı sağlayalım" demiş. Küçük çocuk şişeyi boğazından iki eliyle tutarsa, düşürmeden taşıyabileceğini öğrenmiş. Ne güzel bir ders! Bu ünlü bilimadamı daha sonra, o anda bir hata yaptığı zaman bundan korkmaması gerektiğini öğrenmiş. Yapılan hataların yeni bir şeyler öğrenmek için çok güzel fırsatlar olduğunu anlamış. İşte bilimsel araştırmalardaki deneyler de bu temele dayanır zaten. Bir deney başarısız olsa bile, o deneyden çok değerli bilgiler elde edilir. Bütün annebabalar çocuklarına, annesinin Robert'a davrandığı gibi davransalar çok daha iyi olmaz mı?

Nereye baksam "gel beni bul" diye haykırıyor AŞK. Takılıp gidiyorum ardından aşkın sesinin. Ulaşmaya çalışırken o sese, yakalamaya çalışırken; tökezliyorum her defasında ona giden yolda Düşüyorum... Her düşüşten sonra, yamalı bir sevda daha bırakıyorum ardımda. Ve anlıyorum her defasında neden hep kaçtığımı sevdalarımı yaşamaktan... Ve anlıyorum her defasında neden hep yarım bıraktığımı aşklarımı.. Ve anlıyorum her defasında, kendime yasakladığım sevdalarım ve sevdayı yaşamamışlıklarım, bitişleri görme cesareti yoksunluğundan başka birşey değil... "Sonsuz ve ölümsüz aşk yoktur" Ama o ses... Ahh o aşkın beni çağıran sesi yok mu? Tıkayamıyorum kulaklarımı artık. "Bulduğumda yaşayacağım bu sefer" kararlılığı ile koşuyorum hep. Düşüyorum.... En ufak bir sendelemede hemen yeni bir arayışa itiliyor yüreğim, sonra bir yeni arayışa daha, sonra bir yenisine daha..... Bu öyle bir kısırdöngü ki, aynı anda çoğul sevdalar esiyor yüreğime; eşzamanlı aşklar yaşıyorum.. Fırtınayı bekleyen ben, yetinmeye çalışıyorum rüzgârlarla.. Üselik çoğu rüzgâr bile değil ve aslında ben çoğunu en baştan anlıyorum, kendimi kandırıyorum.. Ama gene de atıyorum aşkın ılık esen rüzgârlarına kendimi. Sonu başından belli yarım yamalak sevdalar yaşıyorum. Her yamalı aşktan sonra daha fazla artıyor açlığım, daha fazla artıyor kana kana içme ihtiyacım.. Her biri için "acaba bu kez doğru kişi mi" diyerek eş zamanlı aşklar yaşıyorum. Ve ben, her defasında; daha da üşüyen bir yürekle başbaşa kalıyorum, daha da yalnız bir yürekle.. Ahh! Ama suç bende, salaklık bende.. Çok şey istiyorum ben!!!! İnsan olmalı ruh ikizim olmalı, erkek olmadan önce... Ruhumu soyabilmeli giysilerimden önce.. Zihinsel uyum "olmazsa olmaz" larımın başında geliyor.. Elleri bedenimden önce saçlarımda gezinebilmeli... Ruhum ile sevişebilecek bir yüreğe sahip beden olmalı yatağımdaki.. Ve eğer mümkün ise.. Lütfen.. Birlikte uyuyup birlikte uyanabileceğim biri olsun bu sefer... Görüyorsunuz ya; ne çok şey istiyorum. Üstelik bu kadar da değil, liste daha uzuyor... Tekrar aşkı yaşamayı yasaklasam kendime, eskisi gibi yarım bırakıp gitmeye karar versem???... mi acaba? Ama hayır, ben artık gerekirse boğulmak istiyorum sevda denizinde. Sonları da yaşamak istiyorum artık.. Şimdilerdekilerde değil ama, öncekiler, önceki sevdalarımda hep ışıl ışıl gözler vardı... sürekli düşünüldüğüm ve düşündüğüm, arandığım ve aradığım, çılgınca özlediğim ve özlendiğim, bulutların üzerinde yaşıyormuşcasına yaşanan sevdalardı benimkiler. Hep öyle kalsınlar istediğim için yarım bırakıldılar zaten. İstemedim o ışıl ışıl gözlerin donuklaşmasını.. İstemedim telefonumun nadiren çalmasını.. İstemedim paranoyalarımla başbaşa kalmayı.. Korktum hep bitişlerin acımasızlığından.. Sanırım aşk benden intikam alıyor. Dolu dolu, dopdolu aşkları yaşamadım, yarım bıraktım. "Madem öyle gel böye" diyor şimdi bana... "Gel beni bul" diye haykırırken bir yandan, diğer yandan da "ohh canıma değsin, sana sunduğum fırsatları geri teptin zamanında, kendi düşen ağlamaz" diyor sanki.. Ey Aşk ! Af diliyorum senden işte... Çıksana artık karşıma, savursana beni fırtınalarınla....

eğer öylese çokkkkkk vahim bi durum ah ulan ah!!!!

Hasretine dayanamıyacağımız sevgilinin cefasına katlanmalıyız.57 değil 1500 olsun. o isterse olacak başka çaremi var.

hepimizin her an başına gelebilecek bu rahatsızlık hakkında vermiş olduğun bilgi için teşekkürler.

ben bir ilahiyatçı değilim ama ''tanrı'' kelimesinin doğru olmadığını düşünüyorum.Allah'ın 99 isminde tanrı diye bişey yok.peki insanlar neden bu kelimeyi tercih ederler...?tanrı denildiğinde sormam gerekir, hangi tanrı ? ateş tanrısı, su tanrısı, gök tanrı v.s birçok uyduruk tanrı var.yani bu uyduruk şeyleri ifade eden o büyük gerçeğin ismi olamaz....

wala bana seyislik çıktı.işim at bakıcılığı peki arkadaşımınki cadı avcısı o ne oluyoki öle bi meslek mi varmış alala????

sevdiğinizi öyle yaşamlısınız ki sevdiğiniz sevildildiğini yaşamınızla anlamalı.elbette denilmeli,fakat sürekli söyleyip sulandırılmamalı.anlamı her zaman ilk söyleyişteki etkiyi uyandırmalı. hep seni yaşıyorum çünkü seni çok seviyorum.

Aslında zamanına göre değerlendirildiğine darwin'in yanlış olmadığını düşünebiliriz.günümüz teknolojisi herşeyi daha açık ve net bir şekilde gerçekleri ortaya koyuyor.o zaman şartlarında bir hücrenin varlığı biliniyordu ama tanımlarken içi jöle dolu baloncuk diye adlandırılıyordu.şimdiki bilgiler ışığında değerlendirdiğimizde darwin yanlıştır deriz.eğer bugün darwin olsaydı böyle bir teori ortaya koymazdı.bunu bu şekilde değerlendiriyoum.ama hala darwin'in teorisinin doğru olduğunu söyleyenler var.maymunlar bizim atamızdı diyen bilim adamı sıfatında kişiler var.onlara soruyorum biz maymundan türeyip insan olduk tav peki bu maymunlar neden hala maymun?

güzel olan bütün müziklerin alkışlayıcısıyım. belirtmek istediğim birşey var.bir insan karşılaştığı yeni, farklı duruma anlam verebilmesi için kendisinde daha önce mevcut olan bilgiler ışığında herhangi bir kılıf giydirir yani özümser.gence bay'ın müziğide bu şekilde adlandırıldı.Gencebay bu ismin yalnış olduğunu her fırsatta dile getirmesine rağmen hala katılmayan birçok kişi var.Müziği iyi analiz edildiğinde arabesk kelimesiyle ifade edilemiyeceği anlaşılır. bağlamasında bir taksim var birde bakmışsınız bozlak açış yapıyor olmaz dediğiniz zamanda da jazz yapıyor. müziğini anlamak için t.h.m.,t.s.m ,jazz,rock gibi müziklerin kurallarını iyi bilmek gerekir.arabesk denilmesi; öğrenme çağında olan bir çocuğun bütün 4 ayaklı hayvanlara bir tek isim vermesi gibi birşey.bu yanlıştır.herkez kendi yaratısına bir isim verir. gencebay serbest çalışmalar diyor bende sonuna kadar katılıyorum. saygılarımla...