frozen

elinin köründeyim yane

“ah bu akşam yine efkarımdan öldüm, aldığım her yudumla ben kendimden kalanları gömdüm... ” buda çok güzelmiş ....hah şöyle sardunum ...tanıdıkça beni bilirsin zevkimi nirdesin şiir dostum şiirin şahane teşekkür ederim canem benim en kısa zamanda yazıyom adına şiirler şiir dostum benim akrostij neki bacım ....teşekkür ederim şiirine özellikle son iki cümle çok güzel.....ruhu kararmış insanların elinde karartamadığımız için bu asi ruhlarımızı...bunca acıyı sırdaş eylemedikmi gönlümüze....

teşekkür ederim güzel sözlerin için ...ve evet anlarım halinden mızıkçıyım demi... sen sus bakiyim anlatırım bak diloşa onu kötülediğini bana şaka bir yana bencede biz burda herşeye rağmen sahtelikten uzak sevmeyi öğreniyoruz.... sende benim için çok değerlisin tamam bende itiraf ediyom şu yukardaki gıcıkta çok değerli.... yalnız bana bir şeyhler oldu bugün...kendimde değilim...ben sevmem insanları bu kader...gıcığım hepinize işte o kader... ohhh bbeeeeeaaaa

ne gülüyon beeaaa senin için zor olabiler ..bak ben bulmuşum işte...karıştırmasa olmaz sankim...katletti şirimi

geçmişimizi unutursak karşılaşıcağımız manzara aynı gözüküyor....... ''Atatürk milliyetçiliği, Anadolu toprağını vatan belleyen ve "Türküm" diyen her ferdi, hangi ırk veya etnik kökenden olursa olsun bir çatı altında birleştirmiştir. Milliyetçilik, temelde, birlik ve beraberlik ortamının tam manasıyla sağlanmasını amaçlayan kilit bir Atatürkçülük ilkesidir.'' yorumsuz sözü ATATÜRK'e bırakıyorum..... ''Şurada acıklı bir hakikat olmak üzere arz edeyim ki, memleketimizde külliyetli ecnebi parası ve birçok propagandalar dolaşıyor. Bundaki gaye pek aşikârdır ki, millî hareketi neticesiz bırakmak, millî emelleri felce uğratmak, Yunan, Ermeni emellerini ve vatanın bazı mühim parçalarını işgal gayelerini kolaylaştırmaktır. Bununla beraber her devirde, her memlekette ve her zaman görüldüğü gibi bizde de kalp ve âsabı zayıf, kavrayışsız insanlarla beraber vatansız ve aynı zamanda refah ve şahsî menfaatini vatan ve milletinin zararında arayan adî kimseler de vardır. Doğu işlerini çevirmede ve zayıf noktaları arayıp bulmakta pek usta olan düşmanlarımız, memleketimizde buna âdeta bir teşkilât haline getirmişlerdir. Fakat mukaddesatını kurtarma gayesiyle çırpınan bütün millet, işbu azim ve mücadele yolunda her türlü güçlükleri muhakkak ve mutlaka kırıp süpürecektir. 1919 (Nutuk III, s. 930)'' ''Bir millet, varlığı ve hukuku için bütün kuvvetiyle, bütün fikrî ve maddî güçleriyle alâkadar olmazsa, bir millet kendi kuvvetine dayanarak varlığını ve bağımsızlığını temin etmezse şunun, bunun oyuncağı olmaktan kurtulamaz. Millî hayatımız, tarihimiz ve son devirde idare tarzımız, buna pek güzel delildir. Bu sebeple teşkilâtımızda millî güçlerin etken ve millî iradenin hâkim olması esası kabul edilmiştir. Bugün, bütün cihanın milletleri yalnız bir egemenlik tanırlar: Millî egemenlik! 1920 (Nutuk III, s. 1185)'' ................................................................ c) Yine Atatürk, kendi el yazısı ile yazdığı “MEDENİ BİLGİLER” adlı kitabında şöyle diyor: (Din birliğinin de bir millet teşkilinde etkili olduğunu söyleyenler vardır. Fakat biz, bizim gözümüz önündeki Türk milleti tablosunda bunun aksini görmekteyiz. Türkler İslamiyeti kabul etmeden evvel de büyük bir millet idi. İslamiyeti kabul ettikten sonra, bu din, ne arapların, ne aynı dinde bulunan acemlerin ve ne de mısırlıların vesairenin Türklerle birleşip bir millet teşkil etmelerine hiçbir etki yapmadı. Bilakis Türk milletinin milli bağlarını gevşetti; milli hislerini, milli heyecanını uyuşturdu. Bu pek tabii idi. Çünkü İslam dininin gayesi, bütün milliyetlerin üstünde, kapsayıcı bir arap milliyeti siyasetine indirgeniyordu. Bu arap fikri, Ümmet kelimesi ile ifade olundu. Bu dini kabul edenler, kendilerini unutmaya, hayatlarını Allah kelimesinin her yerde yükseltilmesine hasr etmeye mecburdurlar. Bununla beraber, Allah'a kendi milli dilinde değil, Allah'ın Arap kavmine gönderdiği Arapça kitapla ibadet ve yakarmada bulunacaktı. Arapça öğrenmedikçe Allah'ın ne dediğini bilmeyecekti. Bu vaziyet karşısında Türk milleti bir çok asırlar, ne yaptığını ne yapacağını bilmeksizin, adeta, bir kelimesinin manasını bilmediği halde, Kuran'ı ezberlemekten beyni sulanmış hafızlara döndüler. Başlarına geçebilmiş olan haris serdarlar, Türk milletince, karışık cahil hocalar ağzıyla, ateş ve azap ile müthiş bir muamma halinde kalan, dini, hırs ve siyasetlerine alet ittihaz ettiler. ...Milli duyguyu boğan, fani dünyaya kıymet verdirmeyen, sefaletler, zaruretler, felaketler his olunmaya başlayınca, asıl hakiki saadete o öldükten sonra ahirette kavuşacağını vaat ve temin eden dini akide ve dini his, millet uyandığı zaman onun şu acı hakikati görmesine mani olamadı. Bu feci manzara karşısında kalanlara, kendilerinden evvel ölenlerin ahiretteki saadetlerini düşünerek veya bir an evvel ölüm dileyerek ahiret hayatına kavuşmak telkin eden din hissi; dünyanın acısı dünyanın tokatıyla, derhal, Türk milletinin vicdanındaki çadırını yıktı, davetlileri Türk düşmanları olan Arap çöllerine gitti. Türk vicdanı umumisi, derhal, yüzlerce asırlık kudret ve ferahlığıyla, büyük heyecanlarla çarpıyordu. Ne oldu? Türkün milli hissi, artık ocağında ateşlenmişti: artık Türk cenneti değil, eski, hakiki büyük Türk atalarının mukaddes miraslarının son Türk ellerinin müdafaa ve muhafazasını düşünüyordu. İşte dinin, din hissinin Türk milliyetinde bıraktığı hatıra. Türk milleti, milli hissi; dini hisle değil, fakat insani hisle yan yana düşünmekten zevk alır. Vicdanında, milli hissin yanında, insani hissin şerefli yerini daima muhafaza etmekte iftihar eder. - Medeni Bilgiler, s.21. 364 ve devamı-)

canem kankam....yaratıcı kankam.....seni seviyorum kankam benim..... tehlike geçtimi canem halledelim kankaların gücü adına sadunum sorma kankam bizi şair eyledi....

sözün bittiği yerdeyim....

nenelerin bidenesi.. sana yazmadan olmaz....seni çok seviyom leylecım.... Lal rengiydi gece........ Ellerinde tuttuğuysa gerçekleriydi...... Yarım kalmak böyle olsa gerek diye düşündü....... Leylekler bile her mevsim dönerken evlerine....... Acısı geride bıraktıklarının,daha bi sindi derine........ Mutluydu bu hayatta ne kadar mutlu olunabilirse.... ama....... canem biliyorum uzaktasın sevdiklerinden ...kalbin ikiye bölünmüş...yarısı geride bıraktıklarında yarısı yanında.... fazla tanımak nasip olmadı ama kalbime yerleşiverdin nenecimmmmm benim

aramızda yaşanan bu sessiz direnme yada zamana bırakılan kırkınlığımız...ne dersen de adına...bunca niye direniyoruz bilmiyorum ama seni seviyorum arkadaşım ....sana gıcık olsamda bu gerçek değişmiyor....ben arada uğrarım böyle şaşırma.... sanada yazdım bi tane...şair olcem ya neyse..... Dillendiremediklerin içinde suskunluğun olmuş... İncinmelerin büyütmüş seni zamanından önce... Limanlarına her uğrayan yükünü boşaltıp kullanıp gitmiş... Onca ağırlığı taşımaktan yorulmuş çocuk kalbin... Şarkına her başladığında umutla, biri gelip susturmuş... ................................................................. ve sen kaybolmuşsun kendi içinde......

canem benim ben geldim dağdaki misafirleri gördüm ve heç birine kıyamadım şimdi hepsi sadece benim bildiğim bir yerde benim misafirim olaraktan bulunmaktalar sizi seviyom canem geri dönün evinize ....beni sorarsanız çok iyiyim

S iyah beyaz akar kanı İ lişeni tutar ahı Y aratıcılıkta yoktur dengi A dı güzel kendi çirkin kankam benim H ayatı sen ez o seni ezmeden X anının Q zamanına varabilecek gibi yaşayıver.. canem kankama ne işler açtın başımıza kankaaaa bu saatten sonra şair olucaz sayende...

bana yazmışsın bende yazayım bari...nenecim kadar güzel olmasada idare ediver gari (ah kankam yaktın bizi) Sessizliğinin sesi değdi önce kulaklarıma... Acının sınırsızlığıyla tanıştım... Rastladığım her dönemeçte... Duvarların arasında sıkışıp kalmış.... Ufak bir kız çocuğuydu elini uzatan bana.... Nefessiz,ışıksız,sevgisiz itilmiş .... Yalnızlığın o dayanılmaz boşluğuna.... Arayıpta bulamadığı kendi aydınlığında.... Medcezirdir artık yaşadığı, hayatın tam ortasında... seni bildim seni anladım seni gördüm sana kızdım sana imrendim sana yoruldum sana baktım sardunyam...ve seni çok sevdim....yüreğindeki sevgisinin büyüklüğüyle her gelene kapısını sonuna kadar açıp sevgisinden karşılıksız veren sen ...kendi kalbine susmuş,kendi ruhuna yabancılaşmış,kendi kendine hiç önem vermemiş sen.... sen gibi sana sarılacak yaralarını saracak bir limana sığınamamışsın....işte bu yüzden tanıdım seni sardunyam ...farkındalığın dayanılmaz acısıyla yaşama tutunmaya çalışan özgür bir yüreksin bu öğütücü kalabalıklar arasında.... birbirimizi her fırsatta acıtmamız,birbirimize toleransımız boşuna değil DOSTUM.... çok edebi yazdım bea benim gibi bir edepsize uymadı ama

geniş zamanları bende izliyorum rastlarsam....zuhal olcayın şarkılarıda ne güzeldir değilmi gıcıkcığım

onlar anlamaz zati cevher var sende kıskanıyolar zahar..

nenecim sen nerelerdesinki sudaki kuşlar gibi bi görünüp bi kayboluyosun seni bidenecik torunun çok seviyor.... nidense nenecim..bugün sevgi doluyum minik kelebeğim gelmiş hoşgelmiş seni mutlu edebiliyorsa sözcüklere hapsolmuş temennilerim ne mutlu bana.. saflığıyla koşulsuz dağıttığı sevgisiyle beni insanlığın duygusuz gidişatına karşı umutlandıran minik kelebeğim... teşekkür ederim....çok güzelmiş ve ben ilk defa okudum...

canem cimcimem ben seni daha çookkk seviyom bikerem ve bu şiir çok severim be...şarkısıda başka bi güzeldir....ESKİDENDİ ÇOK ESKİDEN Geçen geçti, Geçen geçti, Geceyi söndür kalbim Geceler de gençlik gibi eskidendi Şimdi uykusuzluk vakti. Kankam benim dimek zen getirdi bizi bu hale ben biliyodum zati bi tuhaflık olduğunu canem benim diloş bir yerlere yazmıştı benimde hoşuma gitmişti.ama tam hatırlamıyom...eee bende uyduruyom ...niçin mi havalıyım bu kader ekmeğim var suyum var abe fevkaladenin fevkinde doğuştan gelen bir avam var... yalnız uydurma kapasitene hayran kaldım kankam benim..gel bi sarılayım canem benim... bu arada shakira harikaydı...hemcinslerine ne güzel davranıyodu değilmi kankam..

allah bağışlasın etek

bu çocuğu ben ben yerim ipek... çırak

bıyıklı

kahve

çayhane