LeylaM

çikolata sosu

yakaladım seni.. künefe ha..yok canım,cin biberi gibi acıyım ben,apacıyım..ya

yok yok anladım ben..size mutluluklar dilerim.. benim için sadece lezzetli ve faydalı bir sebze,rahat olabilirsin

aa tersine ne zaman döndük,kıs beni tongaya düşürmekte üstüne yok ben tevazu göstermiştim,herkes elma şekeri pardon yok yok,profiterol gibi tatlı olduğumu söyler..

saat kulesi

sendeki kereviz aşkının bu boyutta olduğunu tahmin etmiyordum.. bir kereviz tarlası edinebilirsin kanımca..

italyano pizza

titanik

efet kendi ellerimle yaptım.. yuk sen yemeklerini ye.. ben ekşi bile değil,acımtırak olabilirim..

evet..tıpkı lahanadan ve kabaktan da olduğu gibi..

sıcak

fön makinesi

elektrik

bak fışr fışır,ekşidir bunlar bir de.. bilmem anlatabildim mi acep..

Obenimdünyam

Bahardalıkuşu

Dilşeker

torunangel

sonra damlalar buluşuyor yumuşak akan akarsu oluyor ben de siz olmasanız napardım,yokken napıyordum bilmiyorum.. sizinle gülmeyi bırak ağlamak bile güzel..

icecream

alevzen

evet bana çok hitabediyor iyi sayılırım Diloşum sen nasılsın..ben de seni çok özlediim,çok az görüyorum,iyisin değil mi..

hadi oynayalım çocuklar gibi,kırmayalım birbirimizi.. bir yerlerde yolculuk başlamasın mavi renkten siyahlığa.. başını ve sonunu henüz okumadığım halde,bu kadarı bana yetti Diloşum...

senin sevgine mazhar olmak..ben de seni Ayşegül ablacığım.. ayrıca en yakınım iki kişi senin ismini taşıyor, bu yüzden daha hiç tanımazken bile ısınmıştım sana,tanıdıkça daha çok seviyorum..

Senin için çok mutlu oldum Diloşum.. Benim de uçurtmasız,fakat o duyguyu tatmayı hep arzulamış bir çocuk olduğumu söylememe gerek yok sanırım.. Dedelerinizi gördünüz mü,neler paylaştınız,hayatınızda nasıl bir yerleri var ve hala varlar mi bilmiyorum..bu yazıyı ben yazmadım ama benim dedemi ve ardından yaşadıklarımı öylesine birebir ifade ediyor ki..çok özlediğim dedeciğim için yazmak istedim..: “Evlatlarını sevmeyen babalar olabilir; ama, torununu çıldırasıya sevmeyen dede olamaz!” Victor Hugo Bir dede gittiğinde, ardında yarım bir masal kalır. Başın dizinde anlattıklarından çok daha uzun, çok daha masum, çok daha mutlu bir masal yarım kalır.... Bu, mağlubu belli dev bir kuşatmadır ve ardındaki kale yıkılır... Sanki çocukluğuna bir hançer saplanır... Büyümek soğuktur ya hani; belki de bu, büyümenin en çok sızlattığı andır... Külahtaki dondurma süzülerek intihar eder ve artık parktaki salıncaklar boşa sallanır... Bir dede gittiğinde, sabah karanlığında çalan kurmalı saat susar! Sahipsiz kalmıştır elleriyle aşıladığı fidanlar... Bir ömür sesiyle çınlamış duvarlarda yalnızlık yankılanır... Artık kendini bile taşıyamayan bastonu sessizdir, portmantoda asılı yeleği de kimsesiz.... Bir dede gittiğinde, hep canı acır torunların. “Gel öpsün dedesi” diyen olmaz!.. Değerini anlamaz kimse kitap aralarında saklı sararmış takvim yapraklarının... Ajans artık bi başınadır... Babaya bile çatılmışken sana asla eğilmemiş kaşlar, cepten çıkıveren çikolatalar, boşluğa bakan yakın gözlüğü, pembe minik haplar, iftarda ilk tuza banan parmaklar, övgüler, nasihatler, dualar yetim kalır... Bir masal yarım kalır dede gittiğinde, sen de yarım kalırsın...