"bilirsin çok gülebilecek kadar eksiğim hayatta.. "
ne güzel bir ifade bu böyle... şiiri çok sevdim...öyle ki dönüp dönüp okudum birkaç kez..nedendir bilinmez özellikle yukardaki mısraya bayıldım..kimbilir belkide içinde aşina birşey bulduğumdan...
esasında tamamen şahsa yönelik bir şiir olduğundan belki de sadece İnterlock'un yorumu, ortamın büyüsünün bozulmaması adına daha şık olurdu ama..neylersin..olması gerektiği gibi olmuyor çoğu şey zaten..bende ucuna ekleniverdim işte...
bir insanın diğer yarısını bulmasından daha güzel ne olabilir şu garip dünyada..?