sedelina

brad piti özledım ne güzel günlerımız olmuşdu

Böylesine yürek parçalayıcı bir acıyı bir şehıdın yakını olarak yaşamak daha acı.Okuldan bir arkadaşın komşusunun oğlu şehıd oldu bu son olayda,arkadaşın anlattıklarını duymak daha bir zordu.Yarın şehıdın evıne zıyarete gıdıcek öğretmen arkadaşlar,ben buna dayanabılır mıyım bilmıyorum Bu insanlar kendi din kardeşini vurabiliyorsa ben müslümanım dememeli Bu şehid gencin ayaklarına kadar saygıyla eğiliyorum

muikum mavamişkun si guşkuni

muppare

yakaladım seni hani işin vardı

Her şey... Her şey tersineydi. Ve her şey... Her şey durmuştu o an. Hiçbir şey... Hiçbir şey kıpırdamıyordu o sıra; inanılmaz hızla çarpan kalbi ve ebeden başka... Her şey... Her şey duruyorken kıpırtısız ve her şey, her şey tersineyken; tersine bir şaplak yapıştı... Çığlık çığlığa bir gün doğdu! Çırılçıplak, bakakaldım... İçimde acılar dinince... Çarçabuk temizlenince ve anneme verilince, sustu çığlıklar... Bazı şeyler kıpırdıyordu artık, takip edemesem de. Ve artık her şey tersine de değildi. Ama ben, bir gün doğumunda yoruldum; İlk günümün doğumunda... Uykuya daldım. Seni gördüm, dersem yalan olur... Ama; “görülecek rüyam bile yoktu” dersem de... Yalan olur olmasına da belki... Yalan olabilirse bir şeyler, yalan olmayan pek çok şeyler de olabiliyor! Öğrendim ki; bir “dünüm” bile yokken henüz... Tecrübem, hatıram yokken... Görülecek bir rüyam bile yokken, “görülecek rüyalarım” vardı... Bir dünüm yoktu ama, yarınlarım vardı. Yaşanmış dünüm yoktu ama, yaşanacak yarınlarım vardı. Görülecek rüyalarım bile yokken henüz görülecek rüyalarım vardı. Ve yarınlarımda bir rüyam vardı; benim rüyamı gören... Sen vardın! Gün doğarken bana çığlık çığlığa... Yahut ben güne doğarken; çığlığın bile ne olduğunu bilmeden. Solumayı, bakmayı ve görmeyi bilmeden... Her şey ters olduğu halde, neden her şeyin ters olduğunu bilmeden... Görülecek bir rüyam bile yokken, hatta rüyaların bile ne olduğunu bilmeden... Biliyordum! Biliyordum ki; bilmediğim bir şeyler vardı... Yarınlar vardı... Rüyalar vardı... Sen vardın.

Yetti bi-kesliğim ol gayete kim çevremde Kimse yok çizgine gird-âb-ı belâdan gayrı Bozma ey mevc gözüm yaşı habâbın ki bu seyl Komadı hiç imâret bu binadan gayrı Bezm-i aşk içre Fuzûli nice âh eylemeyem Ne temettu' bulunur neyde sadâdab gayrı

tatil yaklaşıyo anla garii buaralar iyi değilim

sardunyam bu sana bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet sen say ki ben hiç ağlamadım hiç ateşe tutmadım yüreğimi geceleri, koynuma almadım ihaneti ve say ki bütün şiirler gözlerini bütün şarkılar saçlarını söylemedi hele nihavent hele buselik hiç geçmedi fikrimden ve hiç gitmedi bir topak kan gibi adın içimin nehirlerinden evet yangın evet salaş yalvarmanın korkusunda talan evet kaybetmenin o zehirli buğusu evet nisyan evet kahrolmuş sayfaların arasında adın sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı bu sevda biraz nadan biraz da hıçkırık tadı pencere önü menekşelerinde her akşam dağlar sonra oynadı yerinden ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam ve ben seni sevdiğim zaman bu şehre yağmurlar yağdı yani ben seni sevdiğim zaman ayrılık kurşun kadar ağır gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın yine de bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet beni affet Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç

bu harika bir şiirdir dikkatli oku,eminim çok şey bulacaksın kendınden bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet sen say ki ben hiç ağlamadım hiç ateşe tutmadım yüreğimi geceleri, koynuma almadım ihaneti ve say ki bütün şiirler gözlerini bütün şarkılar saçlarını söylemedi hele nihavent hele buselik hiç geçmedi fikrimden ve hiç gitmedi bir topak kan gibi adın içimin nehirlerinden evet yangın evet salaş yalvarmanın korkusunda talan evet kaybetmenin o zehirli buğusu evet nisyan evet kahrolmuş sayfaların arasında adın sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı bu sevda biraz nadan biraz da hıçkırık tadı pencere önü menekşelerinde her akşam dağlar sonra oynadı yerinden ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam ve ben seni sevdiğim zaman bu şehre yağmurlar yağdı yani ben seni sevdiğim zaman ayrılık kurşun kadar ağır gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın yine de bir adın kalmalı geriye bütün kırılmış şeylerin nihayetinde aynaların ardında sır yalnızlığın peşinde kuvvet evet nihayet bir adın kalmalı geriye bir de o kahreden gurbet beni affet Kaybetmek için erken, sevmek için çok geç

Sen bana bakma, Ben senin baktığın yönde olurum.

Bir türkü yak... Yanık bir türkü yak Hüznünden kainat ağlasın Beni anlatsın Sen ol nağmelerde Yankılansın dağ doruklarında Saçlarının teli ile Ellerimi bağlasın Bir türkü yak Yalnızlığıma yoldaş edeyim Herkes ağlasın yanıklığına Bir türkü yak Geçmişim görüntülensin içinde Geleceğime ayna tutayım Sevgilileri unuttursun Mısralarda tek seni yutayım Bir türkü yak Sonsuzluğa uzanan bir ses Gönlümü serinleten nefes Desinler ki 'harika, çok enfes' Bir türkü yak Dudaklarım titresin O türkü dillerde gönüllerde Unutulmasın söylensin Bir türkü yak

bunu çok sevdım ve sen aklıma geldin güzelyazım Bir türkü yak... Yanık bir türkü yak Hüznünden kainat ağlasın Beni anlatsın Sen ol nağmelerde Yankılansın dağ doruklarında Saçlarının teli ile Ellerimi bağlasın Bir türkü yak Yalnızlığıma yoldaş edeyim Herkes ağlasın yanıklığına Bir türkü yak Geçmişim görüntülensin içinde Geleceğime ayna tutayım Sevgilileri unuttursun Mısralarda tek seni yutayım Bir türkü yak Sonsuzluğa uzanan bir ses Gönlümü serinleten nefes Desinler ki 'harika, çok enfes' Bir türkü yak Dudaklarım titresin O türkü dillerde gönüllerde Unutulmasın söylensin Bir türkü yak

saol

bı yandan üzülüyorum bı yandan asena açtım oynuyrum biri bana gerçekleri söylesın ben delimiyim yav

gel sardunyam sen olsan başkasına ıhtıyaç kalmaz çatlak kiremıt diloş haklısın da arkadaşlarımdan ayrılmak tuhaf gelıyo,artık aile gıbıydık.malum okulun çevre şartları çok kötü ondan değiştırdım

asena darbuka solo- oturmaya mı geldınız kalkın oynayın ya pc başında çok hareketsızlık hastalıklar ortaya çıkarıyor malesef

cano cano

Bu son aldanışım son yıkılışım olacak Gelsen de boş artık,gelmesen de Ben yokum!

okulum değişiyo,arkadaşlarımdan ayrılıyorum çok üzülüyorum ,yeni bi hayat yeni bi çevre beni korkutuyo.tanımadığım insanların arasına gırıcem pazartesi ve bı tuhafımm yaa

yaw bı durun adamda kendıyle hemen evlenmek istediğimi sanacak,resıl oldumm

evet kendımden bıukaç tane klonluyorum bıyandan onlarda temızlıyo