sedelina

işte yaşamak dıyorum cıddıyım çikolata bende bır tutkudur

şuan izlıyorum tam komedı dilber hala:ben namusun kıtabını yazdım duvara astım,arada da ımza günü yapıyorum

istediğin şiiri yazabılırsın,ben buraya yazdığımda kendımı ıyı hıssedıyorum..ama şiirler bana ait değil

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik, Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden. Martılar konuyor omuzlarıma, Gözlerin İstanbul oluyor birden. Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen Durgun sular gibi azalacağım Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen. Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince Yalnız gözlerime bak diyeceksin. Ellerim usulca ellerine değince Kaybolup gideceksin Bir elim seni çizecek bütün pencerelere Bir elim seni silecek. Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere Senin için yeni baştan can kesilecek. Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde Sonra seni kaybetmek hemen her yerde Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak Yapayalnız kalmak iskelelerde. Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik, Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden. Martılar konuyor omuzlarıma, Gözlerin İstanbul oluyor birden.

Aşkların YetimRengi Yalnızlığımda seni büyüttükçe kalabalıklaşacağım; Sen kendi kalabalığında hep yalnız olacaksın… I Kapattım ucu kıvrılı yerinden bir defteri Bir defter adınla hükümlü şimdi... Sen kendinin pası, kilidi. Gençliğin kendine savurur seni, Esmersin, cehennemin dibinde doğmuşsun, baban iki karılı; evlerde, erkenlerde bekler seni. Sen feodalizmin kara dilberi, gündüzlerin gölgesindeydi sevgi. Gölgesinden gündüzlerin iklimler geçti… Sesin şimdi kanayan bir gül gibi: Kangren... II Sen orda kendi manastırının huysuz müridi. Sen orda bir korkuda, bir şarkıda, ölüm susan uğultuda… Sen orda düşlerine leş kargası tüneyen! Elleri ayazlarda sen orda, esmerliğine rehin feodal şatolarda.. Uyurken sen hasretin avlusunda, gündüzlerin gölgesinde oturuyordum. Sonra boşuna çizdim karanlığa resmini. Boşuna... Ezberleyip hasreti… Oysa nasıl istersen öyle gebertebilirdin beni. Nasıl istersen! Artık sulara k(atalım) aşkların yetim rengini...

Bunca yıkılmış dağlar üstüne Kalbimin kanını buharlaştırdı gözlerin Oysa kaç güvercin havalanmıştı içimden Konarak pervazlarına gülüşlerinin Kaç mermi sıyırmıştı ruhumu Acımasız yürüyüşlerinin mevzilerinde Dayanmıştım Ağlamıştım saatlerce parçalanan düşlerime Ta ki sevgilim Kızaran bir gök bulutu Ölümü Bir yıldırımla düşürdüğün ana değin Kalbimin haritasına Artık ilgilenmiyorum seninle Demiştin barut kokan kelimelerle Demiştin de hayat ölü bir bıldırcın gibi Tutuşup yanmıştı yanan bir tahta içinde Tarla küllerle dolu, ortasında yumurta Çatladıkça yeniden doğuruyor kanımdan Fışkıran harflerle kalbim olan cümleyi: Ben ancak bir tarih kitabı kadar İlgileniyorum seninle...

İkimiz yıllardır Hep ayrı tellerden çaldık Senin makamın başka Benim ki başka Ve mevsimler boşuna geçti bak Büyümedik daha Çünkü Sen kendine inanıyorsun Ben hala aşka

Sadece 1 tane var oda öğretmeenlerın döküman paylaştığı bır forum onun dışına yok..aslında daha çok vakıt geçırmelıyım nette boşa adsl ucretı ödüyorum:))

bıraz kül bıraz duman

bu güzeldi

bence buara herkes doğalgaz fatursını düşünuyor

ha bıde şu var..eskı sevgılı ile dost kalırsan yeni sevgili buna ne der hatta yenı sevgili ve eskı sevgili de tanıştırılır beraber mangal partısı yapılır da..modernleşiyik

zamanında hayrı olmamış adamın neyıyle dost olacaksın ya bırak boşver etrafta dost olacak ınsanmı yok

devam edemedım ciddi ciddi sinirbozucu

burda ınsan kahramanlaştırılmış ama mutlaka bu tıpde bır ınsan da vardır;ama emınım başkabişesi eksıktır

bırleşmıcek ayırmaya çalışacaksın emrecım

ıkıde bır bır şekılde karşına çıkan özel uyuzluk verici ve kaşıntı yapan bır asalaktır

işteeee

iyi erkek fazlası ile var...benımle uyumlu erkek dıycekdın bacımmm

temız bayan yaz 3300 a gönder cebine gelsin

Sen İstanbul gibisin İstanbul gibi uzak Ve yaşamaya tuzak gibisin… Sen İstanbul gibisin Ellerin soğuk mu soğuk Marmara’dan çıkmış gibi Bakınca gözlerine anlıyor insan Gözlerin hüzün mavisi…. Sen İstanbul gibisin, Korkak ve ürkek duruşum ondan; Sana karşı. Ve yakınlaştıkça bana Uzaklaştığını düşünmem de bundan; Bana karşı…. Sen İstanbul gibisin Yedi tepeden bakıyorsun aşka Hem yüreğin sevda dolu Hem de hüküm yemiş mahkûm gibi Ondan uzak Düşündüğün yok aslında Kendinden başka… Sen İstanbul gibisin, Bazen toprağı kadar fedakar Bazen insanı gibi bencilsin. Sen İstanbul gibisin Onun gibi uzak Onun gibi karışıksın, Bir o kadar güzel Bir o kadar albenili Ve bir o kadar da şıksın…

BU aralar diziler kalktı sankı..hep tekrar var.krızden mı acaba

Derinden sesler geliyor Durduramaz beni aşkın Bekle geçinceye kadar Yayı daha germe Kıracaksın. Karanlıkta kımıldayan düşünceyi Göremez sendeki göz Örtülere büründüğüm şu anda Düşmüş senden kumaşlar Çıplaksın. Eser serin bir rüzgâr Sen çok sıcaksın Koptu senden ellerim, köprü yıkıldı Seni benim tarafa nasıl alabilirim Uzaksın.

günaydın forum günaydın hayat,günaydın dünya. .günaydın 57 öğrenci bırden yaşam enerjım mı söndü ne