Yaa arkadaşlar benim bi kedim var.adı çiii onu çok seviyorum,yumuşacık ve sıcacık.Ama şu aralar bana nasıl bağlandı anlatamam...kucağımdan inmiyor.gitsene kızım diyorum küsüyo..yahu ben senin annen deyilim git başkasına yok illa bana gelecek.sabah onun mii mii sesleriyle uyanıyorum,bununla kalsa iyi sabahın 6 sında aç kapıyı mii seslerinden sonra açıncada hemen benim yanıma..ben kolumu açıyorum oda kafasını koyuyo 2 saat kadar öyle uyuyoruz..otururken boynumdan inmez.allahım yarabbim bu ne yaaa..
ama nasıl tatlı anlatamam ki.
ama havalar ısındı ısınalı bu yakınlık sorun olmaya başladı..evde durmaz,bahçede akşama kadar sonra sen gel kucağıma.hergünde yıkanmıyoki kedi..kendimden soğutmayı deniyorum.elimi vurcakmış gibi kaldırınca küsüyo ama kedi nede olsa 5 dk. sonra gene al beni diye bağırıyo.ne yapsam ki.dışarı atsam sokak kedisi olsa öyle güzelki ,uzun tüyleri,mükemmel renkler ve sevgi dolu kıyamam ki.eee dışarı çıkarmasam güneşi görünce zaptetmek çok zor.şaştım kaldım.acaba hergün yıkasam ölür mü?sonra hoca gibi sıkarken öldü yıkarken deyil diyomuşum.bunca sıkıntının,işin arasında bi sen çıktın be çii..