"çoğu ailede öteden beri kötü bir alışkanlık var; çocuklarını söyletmez ve dinlemezler. onlar sözlerine karışınca "sen büyüklerin sözlerine karışma" der, onları sustururlar. ne kadar yanlış, hatta zararlı bir hareket. halbuki tam tersine çocukları serbestçe konuşmaya, düşündüklerini, duygularını olduğu gibi ifade etmeye teşvik etmelidir. böylece hem hataları düzeltmeye imkan bulunur hem de ileride yalancı ve riyakar olmalarının önüne geçilmiş olur. kısacası çocuklarımızı artık düşüncelerini hiç çekinmeden açıkça söylemeye, içten inandıklarını savunmaya, buna karşılık da başkalarının samimi düşüncelerine saygı göstermeye alıştırmalıyız.... MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
çocuk yetiştirmek ve çocuğa yetişmek çok zor ama bir sanat değil, zira her anne baba sanatçı değil. çocuk yetiştirmeden kasıt bence onların iyi beslenmelerinin, giyim kuşamlarını teminin yanında onlara fikri hür, irfanı hür olacakları bir hayat vermekte vazifelerin büyüğüdür. hiç kimse kendisini çocuğunun sahibi ve maliki sanmasın, onların bedenleri geçici süre bize emanet ama ruhları özgür. onlara iyi olmayı, dürüst olmayı, paylaşmayı, öğrenmeyi sevmeyi, kendisini ifade etmeyi öğretmemiz için tek koşul sadece ve sadece iyi örnek olabilmektir. çünkü çocuklar birer fotokopi makinesi gibi gördüklerini uyguluyor ama söyledikleri nasihatler kişilerin kendi hayatlarında uygulamadıkları davranışlara dönüyorsa çocuk o sözleri duymuyor ama görüntüyü (yani anne babanın ya da yakınıdaki kişilerin davranışlarını) ezberliyor ve uyguluyor. o yüzden herkes anne baba olabilir ama herkes iyi bir örnek olamaz, herkes eğitmen olamaz... her çocuk kendi hayatını bir şekilde yönlendirme özgürlüğüne sahip ve çocuklarda tıpkı yetişkinler gibi birbirinden çok farklı davranışlar sergiliyorlar...
bir kitapta okumuştum şimdi adını hatırlamıyorum bir çocuk eğitmeni şunu söylüyordu: bir zamanlar çocuk gelişimi kitapları okurdum ve bana danışmaya gelenlere bu kitapları tavsiye ederdim. sonra bir gün anne oldum, sonra bir daha anne oldum ve her iki çocuğumunda o kitaplardaki uygulanması gerektiği söylenen sözlere uymadıklarını ve hatta her ikisinin de çok farklı birer birey olduğunu gördüm. şimdi dostlarıma ve bana gelen insanlara şunu tavsiye ediyorum. "çocuklarınızı iyi tanıyın ve kendinizi iyi eğitin çünkü hiç bir çocuk kitapla eğitilmez ancak onlar iyi örneklerle yetiştirilir"
çocuğunuzun kitap okumasını istiyorsanız, önce siz okumalısınız ve onun nasıl davranmasını istiyorsanız sizde öyle davranmalısınız...
selamlar