sardunyam

muhasebe şefiydim bir otomotiv şirketinde hesap kitap anlıycan suudi arabistanda ne yapıyon leylacım ne zamandır ordasın

alemsiniz yahu neyse masa hazırlanmış ve şık olmuş çiçekte bir sebze olduğuna göre yemeyi deneyelim bence

işi bırakalı 7 yıl oldu ama şimdi çalışmak istiyorum yeniden çalışmak iyidir yaww leylacım sen Türkiye'de değilsin sanırım desem? neredesin?

ne varmış forumun halinde derim inşallah sizde anne ve baba olursunuz birgün derim ve inşallah güzel bir dünya bırakabiliriz o çocuklara

Leviathan, ipek, lilac bende aldım çiçeklerinizden ve lilacım sofraya kuruldum ben hemen

geçmiş olsun sıcak tut kendini ve bir çorba iç fırsat bulursan çocuksuz dünya çekilmez olur doğru söylüyorsun ama çocuklara bırakacak dünya kalmıyor desem?

Köt'avradın Kötüsü Kötü olur köt’avradın kötüsü, İnsanı ilminden, feninden eder. Dost kabrinden uzak olsun ölüsü Hortlatır mevtayı sininden eder. Kaynana, görümce, kaynata saymaz. Anane tanımaz, örfe hiç uymaz. Malını-mülkünü sattırır doymaz Kıçındaki yırtık donundan eder. Dırdıla, vırvırla geçer her günün, Başına kakılır geçmişin, dünün. Rezillik çıkarır, eder toy düğün El alem içinde ününden eder. Şeytana uydurup yoldan saptırır, Ateşe taptırır, suya taptırır. Küfür mektebinde mastır yaptırır İmanından eder dininden eder. Planlı, kaprisli çekilir naza, Oynar gururunla getirir gaza... Mendel kanunuyla alıp çapraza Neslini mutluluk geninden eder. GÜHERİ’yim, dostlar, halim hal değil. Yediğim, içtiğim zehir, bal değil. Avradın huysuzu iyi mal değil Bezdirir insanı, canından eder. Adana-2005 İsmet Güher

Sen Gülünce İçimde çiçekler açar Huzur treni yanaşır istasyonuma Yüreğim saatin akrebine ayarlı Zamanla yarışır,mutluluğu yakalar Yelkovanında, Zamanın bir anında Sen gülünce... Karlar erir kış gününde Ruhumun soğuk kutuplarına Meltem rüzgârları eser, Patika yollarda kara çalılar Dolanırken ayağıma,güneşin kızıllığı Aydınlatır yolumu, Sen gülünce... Gecenin karanlığında Yıldızlar göz kırpar, Ay ışığı yakamozlarda Gönülleri aydınlatır Mehtapla kucaklaşır Sıkıntılardan soyunurum Durur o an zaman Sen gülünce... Yalnızlık yavan bir aş gibi Gözyaşlarıma inen Acı bir yaş gibi Limanını ararken Ummanda savrulan Yalnız bir gemi gibi Bulutların arasından Işığını süzen Bir güneş gibi yüzün İçimi aydınlatır Sen gülünce... Sahte dostluklar kurulurken Riya her yerde hükümran olurken Sevgisizlik yol boyu Aramızda dolanırken, Mertlik arkadan hançerlenirken Dünya nın tescilli yamukluğu İnsanlığa gölge gibi düşerken Umutlarımın kırıldığı zamanlarda Senin yakamozlarına sığınırım Sessizce, Sen gülünce... Ahmet TIĞLI

insanların büyük çoğunluğu savaşa karşı olsada dünyayı yönetenler savaştan para kazandıkça pek düzeleceğini sanmıyorum işte o yüzden bazen bu kirli dünyaya çocuk getirmeseydim diyorum yanlış mı düşünüyorum ki desem?

Artık Susuyorum! Hep konuşmaya çalıştım sana Hep anlatmak istedim İçimde bir nehirdi sevda durmaksızın çağlayan Bir çocuk telaşıyla konuşuyordum Yıllarca susmuştum sanki Sanki ilk kez konuşuyordum Aslında ilkti Ben ilk kez bu kadar seviyordum! Senin tepkisizliğine aldırmadan Aynı şevkle aynı merakla Anlattım anlattım anlattım... Bıkmadan Vazgeçmeden Ve aldırmadan Aldırmaz gözlerine Aşkın büyüsüne kapılan yüreğim Yılların susuşunu dillendiriyordu karşında Sonra bir gün Boşa konuştuğumu anladım Yine de susmadım Yapılabilecek birşeyler olabilirdi Ya da yoktu Ben olsun istedim Şimdi vazgeçiyorum kendimi kandırmaktan Artık susuyorum Ben bile duymuyorum kalbimin çığlıklarını Sayende kendi yüreğime sağırlaştım Ben gönlüme haddi seninle aştım! Şimdi duyarsızım tüm duyarlılıklarına sevdanın Sayende yürekten nasırlaştım! Susmaya alıştırıyorum Çığlık çığlığa sevdamı 'Değmez' diyorum 'Değmez! ' Değmiyor biliyorum Yine de acıyor bir yerlerim Olsun Bu da geçer Biliyorum Taş duvarlara çevirdin yüreğimi Herşeyi öğrendim de Ben artık sevmeyi bilmiyorum! Birsen Tunç

bencede derim insanlara ne kadar güvenirsin desem?

öyle oluyor tanıdıkça şaşırtan insanlar vardır ya işte o hep sürprizlerle dolu daha ne kadar şaşırtacak beni heçç bilemiyorum.

evvel zaman içinde kalbur saman içinde zaman zaman içinde uğra buralara arkadaşım midenin durumu nasıl umarım daha iyisindir.

teşekkür ederim canım kulağımıza küpe yapalım. murticim denk gelemiyoruz hakkatten neyse gönüller bir olsun arkadaşım sende kendine iyi bak...

Madde nedir? Evrende gördüğümüz duyularımızla hissettiğimiz herşey maddedir değil mi? Taş, toprak, altın, gümüş, yıldızlar, gezegenler, canlılar maddeden oluşmuşlar böyle kabul ediyoruz değil mi? Ama canlıyı taştan, topraktan, gezegenden farklı yapan özellikleri var. Bir yıldız enerjisi bittiğinde söner, soğur ve gökcismi olur ancak madde olarak şekil değiştirmiştir. İnsan yaşamı bittiğinde ölür ve bir ceset olur oda madden şekil değiştirmiştir. Ancak insanın yaşarken gösterdiği bütün etkiler/tepkiler biter ve ceset çürümeye başlar ve toprağa karışır. Peki o ana kadar yaşamasına sebeb olan şey nedir? Bir taştan farkı nedir? İnsanlar neden duyulara sahiptir neden bir taş duyuya sahip değildir varoluşun özü maddeye dayanıyorsa bilinç denilen şey madde insana nasıl yerleşmiştir? Karın beyaz olduğunu bilen duyularımız nasıl meydana gelmiştir? Doğayı, evreni ve içindekileri koklayan, dokunan, gören, sıcağı/soğuğu bilen, işiten duyular bir madde için fazla özellikli yetenekler değil mi? Selamlar

Benim söylemek istediğim kendi hayaımın değerli olduğunu başka hayatların değersiz olduğunu iddia etmek değil ki, bana/bize verilen hayatın anlamsızlıktan ibaret olduğuna inanmadığımı vurguluyorum. Söylediğiniz gibi ortalama 70 yıllık yaşantımızda pek çok şey yaşıyoruz, pek çok şey öğreniyoruz, dünyayı değiştiriyoruz, kendimizi değiştiriyoruz... Peki bütün bunları yapmak için maddeden fazlası olmak gerekmiyor mu? Bir anlamı ve bir amacı olması gerekmiyor mu? En azından benim mantığım böyle olması gerektiğini söylüyor zaten inanç denilen kavramda insanların kendi mantıkları ile verdikleri karardır. Size göre dünya hayatı bir hiç uğruna değilse ne için yaşıyorsunuz? Biz inananlar bir sebeb üzerine yaratıldığımızı düşünüyoruz bize verilen yaşamın bir anlamı olduğuna inanıyoruz siz neye inanıyorsunuz? Size bu hayatı kim verdi? Ahiret hayatını düşünmenin nesi yanlış size göre orası bir hayal dünyası olabilir bende böyle düşünmek zorunda değilim. Siz inanmadığınız bir hayatı kendi varsayımınızla "kesin" olmayan bir hayatı reddeyorsunuz ben/biz olasılıkları gözardı etmiyorum ve işimi şansa bırakmıyorum bumu yanlış olan?

o estikçe forum titriyor erencim o bir melek o bir bebek o bir şeker o bir benim kızım o bir ki üç dört sen estikçe ben titrerim

leylacım frozeni tanımak inan hiç kolay değil ben tam tanıdım derken birden tanımadığımı anlıyorum resmen beyin fırtınası yaşatıyor bu cadı bana. Ama onu tanımak ve onu sevmek şanstır diye düşünüyorum. Beni sevdiğinden ise eminim o yüzden evde hergün 10 takla atıyorum... frozeni tanırken bazı şoklar yaşayabilirsin haberin olsun ama sonuçta güzel bir kalbi tanımış olacaksın umarım

Sevgili Slapper nickim için söylediğiniz güzel sözlere teşekkür ederim eğer içinizden şiir yazmak geçiyorsa kendinizi tutmayın. Ne güzel işte ilham geliyor demektir. Hz.İbrahim hakkında söylediğiniz sözler tamamen ateist bakış açısından kaynaklanan içindeki manayı ve sebebi görmemenizin sonucudur. Zaten ben sizden bunu anlamanızı beklemiyorum eğer böyle bir duyguya sahip olmuş olsaydınız Hz. İbrahim'e şisofren demezdiniz. Hz. İbrahim'in dini diye bir tabir kullanır Kuran o Hz. Musa'dan ve İsa'dan da önce yaşamış ve bulunduğu dönemde çok yaygın olan putperestliği benimsememiştir. Aklını kullanan insanlardan biridir. Yaratıcı gücü tamamen aklının gösterdiği yolla bulmuştur. Böyle bir adama siz şizofren diyorsunuz dolayısıyla benim için anlamsız oluyor bu sözleriniz. Hz. İbrahim'in eşi çok ilerlemiş yaşında Hz.İsmail'e hamile kaldı ve İbrahim a.s. Allah'a benim bu kocamış yaşımda nasıl çocuğum olur diye sordu ve Allah'a olan sadakatinin göstergesi olarak doğacak oğlunu kurban edeceğini söyledi bir insan için verilmesi zor bir karardır bu. Yani sizin söylediğiniz gibi Allah kulum ben seni sınayacağım oğlunu bana kurban et demedi. İbrahim a.s gibi bir şahsiyet için verilen söz şerefin göstergesidir heleki bu söz Allah'a verilmişse bundan cayması söz konusu olamaz. Sizde bilirsiniz ki eski çağlarda tapınılan tanrılara kurbanlar vermek gibi adetler vardı insan kurban edilirdi. Ama ilahi dinlerde insan kurban edilmesi gibi bir kural asla söz konusu olmamıştır. Hz. İbrahim sadakatini ispatlamıştır ve oğlu Allah tarafından bağışlanmıştır. Verdiğiniz linkte bulunan şizofrenlerle Hz. İbrahim'i benim kıyaslamam söz konusu olamaz. Sizin reddetmeniz ne kadar doğalsa benim bu konuyu anlamam o kadar doğal. Yaratıcı hepimizi bir şekilde sınıyor hayatımın pek çok döneminde dünyasal pek çok şeyden fedakarlık etmek zorunda kaldım ama karşılığında başka güzellikler yaşadım ben kaybettiğim şeyleri bir kurban olarak gördüm yani bir sınav veriyorum. Hepimiz gibi... Sizin için hayatın ve getirdiklerinin bir anlamı olmayabilir ama benim için herşeyin bir anlamı var. Ben bir tesadüfle meydana geldim yaşadığım her duyguyu şans eseri yaşadım, çektiğim sıkıntıları öylesine geçiştirdim ve birgün öylesine öleceğim diye düşünmüyorum. Zeka sahibi ve duygu sahibi canlılar olarak kendi içsel gelişimimizde edindiğimiz kazanımları düşündüğümde bütün bunların bir hiç uğruna olduğuna inanmıyorum. Hz. İbrahim'de bütün bunları bir hiç uğruna yaşamadı. Ve o şizofren olmak bir kenara çok zeki, dürüst ve alçakgönüllü bir insandır bana göre... Sonuçta oğlu İsmail kurban edilmemiştir ve İbrahim a.s. kendi sınavını vermiştir. Ne mutlu ona... Selamlar

kalabalığın ortasında avazın çıktığı kadar bağırdığın halde sesini duyan, duyupta gelen kimse olmuyor önümüzde kalın duvarlar var üstelik tel örgülerle çevrili... ne sana gelebilmenin yolu var, ne o duvarı yıkabilmenin... şimdi isyanımı kime söyleyim adına töre dediğiniz acizliğinizde sizemi acıyayım? kutsal kitaplar gibi tavizsiz kabullendiğiniz tabularınızın birgün tam tepenize yıkılacağını haykırıyorum duyuyor musunuz? yoksa kulaklarınızı mı tıkıyor sunuz? aynada kendi yüzünüze bakmaya var mısınız? amca çocuklarını bir yastıkta koyun koyuna yatıranlar siz buna töre diyorsunuz ya... biz sadece kardeşi kardeşe kırdırmak diyoruz... bir insan için en kötü şey çaresizliktir, böyle bir durumda karşınıza dikilip töreden, sevgiden, aile bağından sözedenler asla ne kendi iç seslerini duyarlar ne sizin çaresizliğinizi görürler... Töre varya o töre işte o herşeyin üzerindedir. Bir kere karar verilmiştir aile meclisi bütün köprüleri yıkmıştır ve kalem kırılmıştır... Yazıklar olsun...

teşekkür ederim figgaro şiirin gelmeden mutlu ettin beni... beğenmene çok sevindim... çiçekler için teşekkür ederim beyaz karanfilleri aldım arkadaşım sağol...

iyi geceler prusias Allah rahatlık versin arkadaşım

Bir zamanlar benim sevgilimdin Yanımdayken bile hasretimdin Şimdi başka bir aşk buldun Mutluluk senin olsun dertler benim,çile benim hayat benım senin olsun Ben daha ne çile, dertlere yolcuyum Ben alnına dert yazılan kader mahkumuyum Farketmez yaşamam, sen mesut ol yeter Dertler bana gönül vermiş Ben aşk sarhoşuyum Dilerim her arzun gercek olsun Hayat bu, şansın hep açık olsun Hatıralar, hasret benim Ömrüm senin senin olsun Dertler benim, çile benim Hayat senin senin olsun Bir gün daha geçti yine sensiz Aşkım ağlıyor bak, sessiz sessiz Çare bensiz, ben çaresiz Ümidim senin olsun Sana gelen dertler benim Mutluluk senin olsun İsterdim ömrümüz Geçseydi beraber İstermiydim ayrılıgı gülseydi şu kader Ben çile dert dolu Sen ümitler yolu Şimdi sensiz bak seninle Geçiyor mevsimler

HEH NİHAYET ANLAŞABİLDİNİZ Mİ İYİ BARİ GÖZÜME UYKU GİRMEYECEKTİ YAW

ARAP SAÇINA DÖNDÜĞÜN DOĞRU DEMEKKİ NE ZAMAN ÇÖZÜLECEK BU KAFANIN KARIŞIĞI BİLMİYOM Kİ BİR ARA GLORİA BEN FROZEN ÜÇÜMÜZ ALALIM SENİN KAFAYI ÇÖZELİM ŞU KARIŞIKLIĞI DİYORUM NASIL OLUR?