kriptex1000

He hatırladım şimdi örnek verdiğiniz cevabı pardon o zaman Evlilik olsun,sevgili olsun bence bir şans verilmesi doğru olan.. Bu başlığı açarken bazı tereddütlerim vardı benimde zaten laf olsun diye bir başlık açmadım açmamda..Ama yazılanlardan ve diğer başlıklardan da okuduklarımdan sonra fikirlerim daha da netleşdi açıkçası.. Herkes hata yapabilir, herkese ikinci bir şans verilmelidir... Şimdi kendimi düşünüyorumda bende çok hatalar yapmışım..Eğer bu hatalarım ve yanlışlarımla gömüleceksem diye düşündüğümde bu bana çok ağır geldi.. Biz insanlar genelde hep kendimize yontuyoruz, ben hata yaptıysam karşımdaki affetmeli ama bana hata yapıldığında ben asla affetmem..Bu böyle kabul edelim artık...Veya kendi hatalarımızı genelde görmeyiz ama kendimizi karşımızdakinin yerine koyabilmeliyiz bazen..Neler hissediyor, o insanı hayatı boyunca hatalarıyla müebbet hapis etmek yerine onu kazanmalı derim..Evet sonunda hatalarında ısrar ediyorsa yapacak bişey kalmamış demektir ama en azından denemeli...

Teşekkür ederim taş yürekli ama bunları takdir edilmek için yazmadım kesinlikle.. Deli akıllı konusuna gelince mutlaka insanların kendilerince sebepleri vardır, ben kimseyi kınamıyorum ve burada konuşulanlara kesinlikle saygım var..Sadece insanlar kendilerininde hata yaptıklarını hatırlamaları lazım diye düşünüyorum..Hangi birimiz herşeyi doğru yaptığını söyleyebilirki.. Belki bazen bu kadar hoşgörü bizi sonuçta felaketlede karşılaştırabilir ama iyi niyetle yapılan hiçbişeyin sonuçları kötü olsada bizden bişey eksiltmeyeceğine inanıyorum..Kendi şahsi görüşüm bu..

Ben bu forumlara çok aktif bir şekilde katılmıyorum ve zaten daha çok yeniyim.. Ancak ben şunu anlamaya başladım ki, insanlar inanın çok katılaşmaya başlamış..He bu şu demek değil tabiki, salak yerine konulup sömürülmeyecek kadar hepimizin aklı var mutlaka..Ama bu kadar katılaşmak niye, bu kadar hoşgörüsüzlük kalıplaşmış bir tabirle şu üç günlük dünyada niye? diye sormadan edemiyorum.. İnanın sizin gibi düşünüyorum...eğer kalbinden daha atamamışsan..neden olmasın.. Bu forumları okurken aslında sevgi,aşk,ilişki kavramlarını geçtimde neden insanlar bu kadar taşlaşmış ona takılmaya başladım inanın bana..Bu beni inanın üzdü.. Hatalar insanlara mahsustur ama şans verilmedikçe belki bizim için çok değerli birini sırf inadımız için, sırf bazılarının söyledikleri kalıplaşmış cümlelere inanarak kaybedebiliriz.. Hoşgörü en güzel şey bence..

Sezar pardon ama evlilik yaşadığımı da nerden çıkardın..Yada bunu başka birine cevap olarak yazdında benmi anlamadım..Ama cevapların gidişatına bakılırsa kimse böyle bişey dememiş..Konuyu açan olarak bana cevap verdiğine göre nerden bu sonuca vardığını anlamadım..Yok öyle şey yaaa..Zaten farkındaysan başlıkta "eski sevgiliye" diyor.. Neyse bir yanlış anlaşılma oldu sanırım..

Bence zaten "eğer" ve "çünkü" diye bir sevgi türü yok.. Herşeye rağmen sevebiliyorsa insan işte o sevgidir..Yaşayanlar bilirler...

Süper başarılar dilerim..

Haklıysanız eğer hiçbir durumda he dememelisiniz..Eğer he diyebiliyosanız haklı olduğunuza sizde pek inanmıyorsunuz demektir... Susmak bir erdemdir ama he demedende susulabilir..

Denir ve çıkılır işin içinden, gayet basit bir şekilde..

Hiç anlam veremedim ve veremiycemde.. Eski sevgilim beni elde edene kadar aylarca peşimde koştu..Çıkmaya başladıktan 3 ay sonra evlenme teklifini yaptı kabul etmedim..Bu tekliften yaklaşık 4-5 ay sonra bende ona aşık olmaya başladım.. Maddi durumu benden ve ailemden çok aşağıda olduğu halde 1 sene sonra evlenme teklifini kabul ettim..(Servet düşkünlüğü) Dedikodu yapmayı sevmem, işyerinde bile üst kademede çalışmama rağmen yalakalar bile bana dedikodu yapamaz..(Dedikodu) Hafta sonları barlarda gezmesine hiçbir zaman bişey demedim..Çünkü bu onun kendi bileceği işti..Ama her insan gibi bende kıskandım, dozunda..(Kıskançlık) Sürekli benimle beraber olmak istemesine karşı bir müddet sonra bende onsuz bir iş yapamaz oldum..(beraberlik) Tabiki beğenmediğim olayları eleştiririm her insan gibi, paylaşmak isterim onunla..(Dırdır) Evlenmiş boşanmış olmasına rağmen ne bu konuda nede eski beraberliklerim konusunda onunla konuşmadım..(Eski aşklardan konuşmak) Zaman zaman sıkıntılarımdan bahsetsemde, genelde zaten bunlardan konuşmayı sevmeyen bir kişiliğim vardır..(Kronik sızlanmalar) Hepimiz bazen saçmalarız ama onunda çok saçmaladığı olmuştur..(Saçmalamak) Arkadaşlarım dahil hiçbir zaman kimseyi bekletmedim, çok iddialıyım..(Bekletmek) Sevdim hemde çok..İlk kez evlenmeye karar verdim..Ama 1,5 sene sonra beni terketti..Hemde tam evlenmeye karar verdiğim anda..İçimizden geldiği gibi sevdiğimiz insanın yanında olmak,içimizden geldiği gibi onunla dertleşmek, içimizden geldiği gibi onun yanında saçmalamak,içimizden geldiği için sevdiğimiz insanı kıskanmak ve yine içimizden geldiği gibi onun yanında doğal, kendimiz gibi olmak neden suç olsunki.. Eğer sevdiğiniz insanın yanında rol yapacaksanız bırakın size tahammül etmesin.. Güzel yaz sana katılıyorum bütün bunlar erkeklerin bahanesi.. En son bana ayrılırken, kendi özgürlüğünü sebep olarak sundu..Ve benimse kalıplarım varmış..Nasıl kalıpsa bu, her gece istediği gibi dolaşmasına izin veren ben,maddi durumu çok iyi olmasada kabul eden ben, alevi olduğu halde (ki bu benim için önemli değil) ama aileme kabul ettirecek ben...Hangi kalıplarsa.. Şimdi de kalkmış, erkeklerin bunaldıkları noktalardan bahsediyoruz..Ya onların bizi bunaltmalarına ne demeli.. ERKEKLER KENDİLERİNCE HERŞEYDEN BUNALACAK BİR YAN BULUP BİZİM TAHAMMÜL SINIRLARIMIZI ÇOK ZORLUYORLAR ARTIK...

İnsanlar hata yapabilir..Neden insanlara bir şans vermek yerine onları hatalarıyla birlikte diri diri gömmek yoluna gidiyoruz anlamıyorum.. Herkesin düşüncesine saygım sonsuz.. Bence toplum olarak çok katılaşmış görünüyoruz..Buda beni açıkçası üzüyor.. Çok arkadaşım da sizler gibi geri dönersen şöyle olur, böyle olur diyor..Belki..Belki iyi olmaz ama belkide kötüde olmaz.. Peki ben şimdi kabul edersem çokmu zayıf olucam yani kaybetmeye mahkummuyum?? Yada kazanabilirmiyim acaba..Bir yarış pisti değil elbette ama bir kazanımı olmalı mutlaka..Belkide sırf insanlık açısından.. Az önce bir mail geldi..Peygamberimizin bazı güzel sözleri üzerine..Şöyle bir sözü var.. "Erdemin en büyüğü, seninle ilişkilerini kesene iyilik etmen, senden esirgeyene vermen, sana kötülük edeni bağışlayıp, dost elini uzatmandır." Hz. Muhammed

Geçenlerde bir yazı okumuştum..Geri dönenlerin %72 si başarılı oluyor diye..Hiçte yadsınmayacak bir rakam değilmi? Bana garip geldi aslında bu başarı oranı.. Aslında bende şu ana kadar yorum yapan arkadaşlar gibi katıydım bu konuda ama bilmiyorum ya..İnsanlar belirli dönemlerde içinde bulundukları ruh hali içerisinde yanlışlar ve hatalar yapıyor olamazlarmı..???? Yada ne bilim aslında hiçte aklımıza gelmeyecek sıkıntılar yaşayıp bunu karşısındakine yansıtmak istemiyor olamazlarmı..Şimdi hemen hepinizden duyar gibiyim, paylaşılamıyorsa zaten o beraberlik beraberlik değildir gibisinden yorumlar yapıyorsunuz ama... bilemiyorum aslında neden bu kadar katıyız..Evet kopan ip, kırılan bardak..Bunlar doğru, yapıştırırsın ama izi kalır türünden tanımlamalar..İnanın bende aynı tanımlamaları defalarca yaptım.. Bizler neden bu kadar katıyız, hayatmı,şartlarmı bizi bu hale getiriyor.. Peki neden şans vermiyoruz hiçbişeye, neden bu kadar sabitiz.. Açıkçası arkadaşlar inanın bende sizin gibi düşünüyodum ama sanki düşüncelerim biraz değişti gibi..Yaşadıklarımdan,gördüklerimden,çevremden duyduklarımdan.. Hoşgörü kavramı gitgide yokmu oluyor ne? Sakın hemen yanlış anlamayın saflık derecesinde değil tabiii..

Arkadaşlar eski sevgiliniz yaklaşık 6-7 ay sonra size geri dönmek yeniden başlamak isterse, veya bu daha uzun yada daha kısa bir zaman olabilir, geri dönmek ne kadar doğrudur? Yada şöyle olsun hangi şartlarda geri dönülebilir veya dönülemez? Yada bunun bir koşulu varmıdır? Bunu yaşayan arkadaşlar varsa tecrübelerinden yararlanmak istiyorum..Neler oldu başlarına neler geldi..Kötümü oldu yada iyi mi oldu.. Yaşamayan arkadaşlar ise sizlerinde fikirleri önemli tabiki.. Teşekkürler..

Sevgili güzel yaz... İnanki seni çok iyi anlayabiliyorum..Evet dava açıp gelmemesi garip ama sanırım oda çok karışık duygular içinde olmalıki bu şekilde davranıyor..Kendine haksızlık etme beni sevmedi sevseydi bu kadar kolay vazgeçmezdi diye..Bence oda seni çok sevmiştir ki evlenmişsiniz..Ama şu bir gerçekki zamanla sevgiler yıpranıyor ve olduğu gibi kalmıyor.. Hepimiz yaşadık,deneyimlerimiz oldu,hepimizin başına geldi bu türden şeyler..Bizler yaşadıkça öğreniyor ve tecrübeler kazanıyoruz..Seninde onunda hataları olmuştur mutlaka ama inan bana zamanla herşey düzelir ve olması gerektiği hale gelir..Önemli olan senin içinde onun içinde hayırlısı olması..Herşeyde bir hayır vardır deyip içinde bulunduğun durumu kabul etmekten başka çaren yok..Bazen Allah bize bazı acılar verir, o günün şartları altında neden böyle neden benim başıma geldi, suçum günahım neydi diye düşünürüz ama şu varki belkide en hayırlısı bu..Belki evliliğiniz devam etseydi daha kötü durumlarla karşılaşabilecek, içinden çıkılmaz kötü olaylarla karşılaşabilecektiniz, belkide tam tersi bunu bilemeyiz.. Yapılabilecek en güzel şeyse bunu büyük bir olgunlukla karşılamak ve kendimizi kahretmeden, yıpratmadan, yaşamımızın değerini bilerek elimizdekilerle mutlu olmak olacaktır.. Kendi adıma,paylaşmak istedikçe yanındayım.. Sevgiyle ve sağlıkla kal..

Güzel yaz bugün 22 mart..Daha önce yazdığına göre 21 mart dava günü..Ben bu konuyu ve hakkında yazılanları bugün okudum..Yani dün davanın görülmüş olması gerekiyor..Bilmiyorum şu anki durumun ne, neler hissediyosun,ne yapmaktasın ama bildiğim bir tek şey var..Başımıza gelen iyi yada kötü her ne varsa Allah'tan..Ona karşı boynumuz kıldan ince.. Yaşadıkların hiçte kolay şeyler değil..Bende senin yaşadıklarına benzer şeyler yaşadım..Ama ben evli değildim..Benzer yanımız bir adamı çok sevmemiz, onunda bizi çok sevdiğine inanmamız ve sonunda bunun böyle olmadığı gerçeğiyle karşı karşıya kalmamız..Senin durumun elbette benden çok daha acı..Çok üzücü. Bununla nasıl başa çıkılır bilmiyorum..Hala çok severken karşındaki insanında seni sevdiğini düşünmek ama öyle olmadığını görmek çok yaralayıcı..Dediğim gibi nasıl başa çıkılacağını 6 aydır bulamadım..Ama şimdilerde daha sağlıklı düşünmeye başladım..Nasılmı? Bir insana hakettiğinden fazla değer vermemeliyim.. O beni sevmiyorsa benim sevgimide haketmiyor.. O arkasını dönüp gidebiliyorsa ben de dönüp gitmeliyim.. O bu kadar acımasız ve bencilse bende ona karşı aynı olmalıyım.. Ben yanlış yapmadım, doğruyum..Sadece sevdim o ise pişman olacak.. Bunca şeyden sonra değer bilmiyorsa hiçbir zaman doğru bir insan olamayacak.. O yanlışlarıyla devam ettiği sürece zaten benide yanlışlara sürükleyecekti.. ........... Bu ve bunun gibi birçok düşünceyle içimdeki acıyı hafifletmeye çalışıyorum..Ve inanki başarılıda oluyorum..Çünkü düşündüklerim gerçekler.. Sanada tavsiye ederim..Lütfen kendini daha fazla üzme..Dünü düşünerek bugününü mahvetme..Çünkü hayat herşeye rağmen yaşamaya değer..

Biliyomusunuz bende aynını düşünmeye başladım, çok haklısınız..Evet kadınlar erkeklerden daha yürekli gerçekten..Bunu çok sevdiğim bir dostumla konuştuk defalarca..haklısınız..

mystic river doğru söylüyor olabilirsin..açıkçası bilemiyorum..bildiğim bişey var karşımdaki insan peşimden çok koştu, çok istedi..başlarda ben hiç istemedim çünkü mezhep ayrılığının sorun olabileceğini düşündüm hep..bunu bile bile girmek istemedim bu işin içine..ama zamanla o kadar uğraştıki benimle yapmadığı şey kalmadı..bende yaklaşık 4 ay sonra sanırım teslim oldum yani kabul ettim onu..sonrasında o kadar hissettimki bana aşık olduğunu arkadaşlarım bile bizi yanyana gördüklerinde bu adam sana deli gibi aşık diyebiliyolardı..o kadar hissediliyodu yani..gözlerinden de ben okuyabiliyodum zaten bunu diğer herkes gibi..çünkü dili yalan konuşsa gözleri kendini ele veriyodu..şimdi dediğinde doğru olabilirmi bilemiyorum..açıkçası hiçbirşeye kesin hüküm koymayı sevmeyen ben, sana da belki haklı olabilirsin diyebiliyorum...

Ben gördümki aşk büyülü bişey ama herşeyi çözecek kadar büyüsü yok.. İki insan birbirini ne kadar sevebilirse o kadar sevdik..Yada kendi adıma konuşmam gerekirse bir insanın diğer bir insanı sevebileceğinden de çok sevdim.. Ama ikimizde biliyordukki aşkımız sorunlarımızı çözmeyecek..Zamanla bizi belkide birbirimize düşman bile edecek...Bu elimizde olmadan bizden bağımsız olarak gelişecek.. Yaşamak ve hissetmek gerekiyor..

Kusura bakmayın ben bu forumda çok yeniyim..Bahsettiğiniz kişi kimdir? Ama her kimse adına bir konu açılması bile çok saygıdeğer bir insan olduğunu anlamaya yetiyor..Hiç bilmesemde, hiçbir yazsını okumasamda tebrikler İlbey..

Bir çığlığın sessizliğidir derin suların dinginliği ki çınlar yüreğin kararan kayalarında Derin suların dinginliği çatlatır yüreğinde korkunun tohumunu çünkü sessizlik en büyük ustadır düşü gerçeğe dönüştürüverir apansız Isırır bir hançerin yılan dili gibi çatallaşan çeliği Sonra yalnızca öyküler kalır ve sen onu yaşarsın çaresiz Dirhem dirhem tartılmaz ki dostluk yaşanmaz ki vermesini bilmeden damla damla biriken bir şeyler boş bir tapınakta birden çalar gibi olur çanlar Ve yaşamın hesabını veremezsin bir türlü kendine Sonra boğuntular sessiz haykırışlar karanlık sokaklara çeker seni Çanlar beyninde asılı duran madeni bir gökkubbedir artık kulaklarına balmumu da akıtsan delecek beynini bu çığlığımsı sessizlik ve bu katran gibi yalnızlık

Evet zaman en iyi ilaçtır..çok doğru.. Bana ayrıldığımızda açıklama yapmadı,yapamadı..Tam 4,5 saat birbirimize sarıldık ve ağladık...Sadece ağladık..Daha sonra ben 4 ay mücadele ettim onunla..Geri gelmesi için ama dönmedi.. Ve bana bu 4 ay içinde sadece şu açıklamayı yaptı.." hani sık sık rastlarız ya, türk filmlerinde çok fazla..çocuğunu cami avlusuna bırakmak zorunda olan anne..belki bu bir delilik noktası ama yapmak zorundadır..sen çocuksun ben anne" dedi bana... Belki çok daha hazin hikayeler var, belki değil illaki..Ama bana görede benim yaşadıklarım hiç azımsanmıyacak şeyler..Özellikle daha önce hiç aşık olmamış biri olarak benim için..Hiç aşık olmadığım içinse hiç terkedilmedim,hep terkettim..Yaşadıklarım çok ağır geldi bana.. Evet büyükler genelde haklı çıkarlar ama mezhep ayrımcılığı olayında maalesef aileme katılmıyorum..Haklı olduklarınıda düşünmüyorum..Hepimiz müslüman değilmiyiz sonuçta.. Sevgiler..

Tam 6 ay oldu ayrılalı..Ama bunun 4 ayı görüştük, 2 aydır hiç görmüyoruz birbirimizi..Ama bu zaman zarfında sürekli Allah'a dua ettim "eğer hayırlısıysa olsun" diye..İnançlı biriyim..Ve inanıyorum ki eğer o benim, bende onun kısmetiysek, eninde sonunda, ister aileler, ister dağlar denizler ne girerse girsin birgün yollarımız buluşacak.. Baştan beni terketmesini hazmedememiş savaşmıştım..Bahsettiğim 4 ay benim savaşma sürecim..Ama olmadı, herşey daha da ters gitti..Şimdi ise hiçbişey yapmıyorum ve yapmıycamda..Dediğim gibi kısmetse yollarımız buluşacak.. Güzel dileklerin için çok teşekkür ederim, çok iyisin.. Sevgiler..

Bence sevmek mertliktir..Hele bunu söyleyebiliyorsa insan mertçe, o insan için herşeye değer.. Neden insanlar çok sevdikleri, için için yandıkları halde sevdiklerini söyleyemezler..Neden bu kadar acizler, neden kaçarlar bunu anlayabilmek mümkün değil..Hatta seviyorken sevmiyorum bile diyebiliyor bazıları.. Ben bunu hiç anlamadım,anlamıycamda.. Çağımız hastalıklarından biride bu olsa gerek..

Evet çok sevdim..Başlarda ikimizde birbirimizi biliyoduk..Ve ben kabul etmedim..4 ay boyunca o kadar ısrar ettiki denemekten ne çıkar dedim..Yapamazsam ayrılırım dedim..Anlayacağın, o aşık olarak başladı bense denemek maksatlı..Hatta çok geçmez ayrılırım dedim..Çünkü ailem kabul etmezdi..Ama çok seversem belki mücadele ederim diyede düşündüm.. 1,5 sene devam etti ilişkimiz..Ben çıkmaya başladıktan 6 ay sonra aşık oldum ona yani zamanla..Ve çıkmaya başladıktan 3 ay sonra evlenme teklif etti, kabul etmedim, çok erken dedim aslında daha ona aşık değildim ve o bana evlenme teklif ederken ben nasıl yapsamda bu adamdan ayrılsam diye düşünüyordum..Ve ben onun evlenme teklifini başladığımızdan 1 sene sonra kabul ettim..O gün gözleri ışıl ışıl oldu..Hatta o gün bizi gören bir arkadaşımız sizin neyiniz var, gözleriniz parlıyor dedi..Malumdu ikimizde mutluyduk..Ama benim bir sorunum vardı ailem..Ne olursa olsun kabul ettirecektim.. Ve ben evlenme teklifini kabul ettikten 5 ay sonra ayrıldık..Bir gün kızdım ara verelim dedim, oda ertesi gün kabul etti..Sonra 1 hafta görüşmedik..Sonra ona onu çok özlediğimi yazdım bir maille..Ve gelen cevap bir tokat gibiydi..Biz farklı dünyaların insanıyız..Birbirimizi daha da zor durumlara sokmadan ayrılmalıyız.. Onun ailesi tarafından bir problem yoktu..Ailesi beni o kadar sevdikii...Alevilerdi onlar, bizse sünni..Ama ben daha aileme bile söyleyemeden bitirdi..Ayrıldıktan sonra bir gece saat 1de bir mesaj attı bana "yalnızlığım çok kalabalık" diye ve arkasından bana bir türkü dinletti bulundupu yerden..Türküyü daha önce hiç duymamıştım..Türkü aslında herşeyi açıklıyordu.. Ay balam! Tek başına çıkırem men dağlara bala dağlara Yangını volkan görirem Cin görirem can görirem Mezarda hortlak görirem Bin türlü tufan görirem Gullidi yaban görirem korkmirem Korkmirem balam korkmirem Ay balam! Şafak vakti düşirem men çöllere bala çöllere Kükremiş aslan görirem Kan yiyen sırtlan görirem Dalgalı umman görirem Cin görirem can görirem Mezarda hortlak görirem korkmirem Korkmirem balam korkmirem! Ay balam! Bu korkmamazlığım ile bu korkmamazlığım ile Vallahi balai Billahi balai Tillahi balai Harda bir yobaz görirem Harda bir softa görirem Harda bir molla görirem korkirem! Dalkavuk fikirlerinden, riyakar zikirlerinden korkirem Yani ne kadar okusakta, ne kadar gelişsekte hala softayız,hala mollayız,hala yobazız maalesef..Korktuğunu anladım..Başına gelecekleri tahmin etti ve kaçtı..Olan bize oldu ama haklıydı..Benim ailem tarafından evlensekte kabul görmeyeceğinin farkındaydı.. Benim babam makine mühendisi, onun babası inşaat işçisi..Onlar beni kabul ettiler ama benim ailem onları asla kabul etmezdi..Şimdi hangimiz daha aydınız, hangimiz daha yobazız, hangimiz daha geri kalmışız..

Aşk ne kadar güzel değilmi ama bir o kadar acı.. Aşıksınız ama mezhepleriniz farklı..Ama o kadar sevdiniz ki zaten sizin için önemli olmayan bu meseleyi ailenize kabul ettirmek için elinizden geleni yapacaksınız..Ama tam bu olacakken karşınızdaki insan birdenbire sizi bırakıveriyor..Ne yaparsınız?