Türkeröz

İncil ve Tevrat indirildi fakat insanlar tarafından değiştirildi. Asıl Hristiyanlara sorun; muharref Tevrat'ı eski ahit diyerek muharref İncil ile birlikte kabul ederler fakat ikisi arasında çelişkiler vardır.

Kaynaklarda Hz. Ömer’in Ebû Hureyre'ye çok hadis rivayet etmemesi konusunda uyarıda bulunmasının yanısıra, hadis rivayetinden vazgeçmemesi halinde kendisini Devs denilen bir yere süreceği tehdidinde bulunması ve naklettiği rivayetlerin doğruluğunu kontrol ettiği de yer alan bilgilerdendir. Ebû Hureyre’nin kendisi hadis rivayetiyle ilgili Hz. Ömer’le arasında geçen bir diyaloğu şöyle nakleder: Hadis rivayet ettiğim, Ömer'e ulaşınca, beni çağırdı ve şöyle dedi: ‘Falanca gün, filancanın evinde sen bizimle beraber miydin?’ Ben: 'Evet, o gün Rasûlullah: 'Her kim bana yalan isnad ederse cehennemdeki yerini hazırlasın’ dedi, dedim. Bunun üzerine Ömer: ‘O halde git, hadis rivayet et.’ dedi.‛ Kaynak: Sema Tombul, Bir Devlet Politikası Olarak Hz. Ömer'in Hadis Rivayetleriyle İlgili Tutumu Bu paragrafın dipnotlarını incelersek: hadis rivayetinden vazgeçmemesi halinde kendisini Devs denilen bir yere süreceği tehdidinde bulunması ifadesinin dipnotu: İbn Asâkir, Târîhu Dimaşk, L: 172, LXVII: 343; Zehebî, Siyeru A'lâmi'n-nübelâ, II: 600-601; İbn Kesîr, el-Bidâye ve'n-nihâye, VIII: 110. Bunlardan İbn Asâkir H. 499, Zehebî H. 673, İbn Kesîr 701 doğumludur. Ömer: ‘O halde git, hadis rivayet et.’ dedi. ifadesinin dipnotu: İbn Hacer, el-İsâbe fî temyîzi's-sahâbe, thk. Ali Muhammed el-Becâvî (Beyrut: Dâru'l-Cîl, 1412/1992), IV: 209; Sıbai, Sünnet, 73. İbn Hacer H. 773 doğumludur. Bu durumda Hz. Ömer'in Ebu Hureyre'ye hadis rivayetinden vazgeçmesini söylediğini rivayet eden ilk kaynakla Hz. Ömer'in "git, hadis rivayet et" dediğini belirten kaynak arasında neredeyse 300 yıllık bir zaman bulunuyor olabilir. Dahası İbn Hacer, Ebu Hureyre'nin vefatından neredeyse 700 yıl sonra doğmuş. Eğer anlatılanın ilk kaynağı o ise bununla ilgili haberi nereden almış olabilir? Hz. Ömer'in Ebu Hureyre'ye "git hadis rivayet et" dediğini yazan İbn Hacer ve eseri el-İsâbe ile ilgili olarak İslam Ansiklopedisi'nin Ebu Huzeyfe el-Buhârî maddesinde şu şekilde bilgi bulunuyor: Ebû Huzeyfe İshâk b. Bişr b. Muhammed b. Abdillâh el-Hâşimî el-Buhârî (ö. 206/821) Asılsız haber rivayet etmekle tanınan râvi ve tarihçi. (...) Ebû Huzeyfe hadis münekkitlerinin âdeta hücumuna uğramış ve daha çok İbn Tâvûs gibi zamanına yetişmediği ve görmediği kişilerden rivayette bulunduğu için suçlanmış, ayrıca güvenilir kişileri alet ederek asılsız haber nakletmekle itham edilmiştir. Hatîb el-Bağdâdî, İsmâil b. Îsâ el-Attâr’dan başka hiçbir Bağdatlı’nın ondan bir şey rivayet etmediğini, kendisinden daha çok Horasanlılar’ın rivayette bulunduğunu söyler. Ahmed b. Seyyâr el-Mervezî, Ebû Huzeyfe’yi gafillikle ve zayıf bir hâfızaya sahip olmakla; Ebû Bekir İbn Ebû Şeybe ve Ebü’l-Ferec İbnü’l-Cevzî kezzâblıkla; Ali b. Medînî, İbn Hibbân ve Dârekutnî kezzâb, metrûkü’l-hadîs ve ne söylediğini bilmeyen bir kişi olmakla; İbn Adî ile Ukaylî de münker hadis rivayet etmekle suçlamışlardır. Sadece talebesi Muhammed b. Ömer ed-Dârâbcirdî ile Şiî tarihçi Necâşî onu sika* hadis ricâli arasında zikrederler. Eserleri. 1. Kitâbü’l-Mübtedeʾ. Yaratılıştan başlayarak Hz. Peygamber devrinin sonuna kadar meydana gelen olayları ihtiva eden bu eserde aslı esası olmayan hadis ve sözler yer almaktadır. Taberî gibi tarihçilerin kaynak olarak kullandığı, İbn Hacer el-Askalânî tarafından bazı parçaları el-İṣâbe’de iktibas edilen kitabın Chicago Orient Institute Kütüphanesi’nde bulunan (nr. 17.624) (...) 2. Kitâbü’l-Fütûh. Suriye, Anadolu, Mısır, Irak ve Mağrib’in fethinden bahseden eser zamanımıza intikal etmemiş, ancak Taberî, Yâkūt el-Hamevî ve İbn Hacer tarafından kaynak olarak kullanılmıştır. Buhârî ve Ebu Hureyre ile ilgili tez, makale, kitap gibi çalışmalarda kaynak olarak sık sık karşımıza çıkan İbn Hacer'in yalancılıkla itham edilen bir zatın eserlerinden alıntılar yapmış olması düşündürücüdür.