Bütün Eylemler

Bizden Önceki 8 İnsan Türü ve Hayatta Kalan Tür Giriş Biz Homo Sapiens, sözde bilge adam Bir zamanlar alev alev yanan bir ateşin son kalan közleriyiz İnsan türlerinin bir soy ağacı Her biri benzersiz, her biri doğa tarafından şekillendirilmiş Ve her biri şimdi tarih öncesinin gölgelerinde kaybolmuş Peki ya size o ağacın sekiz dalı olduğunu söylesem Sekiz tür insan Bazıları milyonlarca yıl önce dik yürüyordu Diğerleri aletler yaptı, mamut avladı Karışık türler oluşturdu ve hiç yazmadan yok oldular DNA'ları bize fısıldıyor Kanları kemikleri taştan konuşuyor Mirasları kim olduğumuza kazınmış Bu, tek bir türün yükselişinin hikayesi değil Hakimiyete yükselişinin hikayesi Sekiz İnsan türlerinin varyasyonları Her birimiz Bilimin hala bir araya getirmeye çalıştığı unutulmuş bir destanın bölümü Bu türümüzün gerçek tarihi Homo erectus Neandertal Denisuven Homohabilis Homo Floresensis Homonali Homolusensis Ve son olarak Homo sapiens Öyleyse bugün geriye dönelim Önceki zamanlara Medeniyet şehirlerden, imparatorluklardan veya alfabelerden önce insanlık hikayesinin hala toprağa, ateşte yazıldığı zamana hayatta kalma Alet Yapımcısı – Homo Habilis bu unutulmuş soyağacının en eski üyesi Homohabilis insandan çok maymundu ama bir şeyler değişmişti yaklaşık 2,4 milyon yıl önce Doğu Afrika'nın gölgeli çayırlarında Habilis bir kayayı alıp biledi uzun kolları ve mütevazı bir beyni olan küçük yapılı Homohabilis kudretli değildi ama zekiydi, sadece doğayı kullanmakla kalmadı, onu o kadar basit bir şekilde şekillendirmeye başladı taş alet kıvılcımdı, bir yaratığın etrafındaki dünyayı bir amaç uğruna değiştirmeye cesaret ettiği ilk seferdi ona tamirci diyoruz ama aslında o, yeniliğin atasıydı Öncü – Homo Erectus sonra Homo Erectaller geldi, daha cesur ve çok daha cüretkar yaklaşık 1,9 milyon yıl önce Erectus Afrika'yı terk etti ve ilk insan türü oldu Daha geniş bir dünyaya doğru yürüyün Gezginlerdi Ateş yakıcılar, aletçilerdi Endonezya'dan Gürcistan'a, Çin'den Levant'a Kemikleri bulundu Kıtalar boyunca Eski bir insanın Bilinmeyen bir diyarın kenarında durduğunu, Uçsuz bucaksız bir manzaraya baktığını hayal edin Sadece taş aletler ve sönmeyen bir ateşle İşte en şaşırtıcı kısım Homo erectus neredeyse 2 milyon yıl yaşamış olabilir Herhangi bir insandan daha uzun Kendi türlerimiz de dahil olmak üzere Dünyamızdaki kaç şey bu kadar uzun süre dayanır Akraba - Neandertaller Çoğumuz ismini biliyoruz ama çok azımız ne kadarının hala yaşadığını anlıyoruz İçimizde Neandertaller düşüncesiz değildi vahşiler, derinden insandılar, ölülerini gömüyorlardı ölülerini sanat yaparak ve buz devri Avrupa'sının acımasız soğuğunda hayatta kalıyorlardı tıknazlardı güçlüydüler ve bizimkinden daha büyük beyinlere sahiptiler dev hayvanları avladılar ve hayatta kaldılar yüzbinlerce yıl boyunca acımasız koşullarda ve evet, bizimle tanıştılar ve bizimle çiftleştiler Avrupalı veya Asyalı bir kökeniniz varsa DNA'nızın %1 ila %2'sinin hala bir Neandertale ait olma olasılığı yüksektir ama 40.000 yıl önce ortadan kayboldular birdenbire değil, bir patlamayla değil, sessizce gizemli bir şekilde zamanın sislerine çekilen bir hayalet Hayalet - Denisovalılar dennisovvens, bilimin en ürkütücü gizemi olmaya devam ediyor asla tam bir iskelet bulamadık sadece birkaç kemik ve diş keşfedildi Sibirya'daki bir mağarada 2010 Ancak bu yetersiz kanıtlardan biliyoruz ki gerçek ve güçlüydüler, Tibet dağlarından Güneydoğu Asya'nın yağmur ormanlarına kadar dolaştılar ve tıpkı Neandertaller gibi genetik bir parmak izi bıraktılar. Modern Melanezyalılar ve Aborjinler %5'e kadar Denise DNA'sı taşıyorlar. Kimlerdi, neden bu kadar az şey biliyoruz? Ve bu kadar yaygın bir halk nasıl yok olabilir? Hobbit - Homo Floresiensis 2003 yılında Endonezya'nın ücra bir adası olan Flores'te bilim insanları inanamadıkları bir şey buldular: Bir metreden biraz uzun, kafatası bir greyfurttan daha büyük olmayan minik bir iskelet. İlk başta bunun hastalıklı bir Homo sapiens olduğunu düşündüler ama yanıldılar. Yeni bir türdü. Homo Floresensis. Medya ona hobbit dedi ve haklıydı. Küçüktü ama ilkel bir hayvan değildi. Alet kullanıyordu, cüce filleri avlıyordu. Ve muhtemelen ateşi biliyordu. İşte en garip kısmı, 50.000 yıl kadar önce yaşamış olabileceği, yani Neandertaller Avrupa'da dolaşırken, Homo sapiens kıtalara yayılırken, farklı bir insan türü, çok az kişinin gördüğü bir adada, izole bir şekilde hayatta kalıyordu. Homo Floriziansis, modern insanlar tarafından yok edildi. Yükselen denizler onları tuzağa mı düşürdü ve mahvetti? Yoksa bazı adalıların hala fısıldadığı gibi, gerçekten hiç yok olmadı mı? Enigma – Homo Naledi 2013 yılında Güney Afrika'nın labirent gibi mağaralarında keşfedildi Homoi bilim dünyasını şok etti İlk bakışta kemikleri antik görünüyordu İlkeldi, hatta küçük bir beyni vardı Kıvrımlı parmakları vardı Maymunsu omuzları vardı 2 milyon yıl öncesine aitti ama karbon tarihlemesi ürkütücü bir şey ortaya çıkardı Bu kemikler sadece 250.000 yaşındaydı Bu, Nleti'nin erken Homo sapiens ile aynı zamanda yaşadığı anlamına geliyordu Peki nasıl bu kadar arkaik, bu kadar küçük beyinli bir tür bizimle birlikte var olabilirdi Daha da şok edici olanı Kadın derinlere gömme alışkanlığı edinmiş olabilir Mağaralara ölüleri kasıtlı olarak Tekrar tekrar yerleştiriliyordu Beyinleri portakal büyüklüğündeydi Ölümü anlayın, bu sadece Başka bir hominin değildi, bu bir bilmeceydi Paradokstu, insan evriminin Doğrusal olmadığının kanıtı Bir nehir gibi dolaşıktı Sürekli bölünüp tekrar birleşiyordu Ada Hayaleti – Homo luzonensis Sonra başka bir sürpriz daha geldi 2019'da Filipinler'in Luzon adasında bilim insanları birkaç garip diş ve daha önce görülenlerden farklı kemikler ortaya çıkardı Neandertal olmak için çok küçük İlkel olmak için çok yeni Maymunsu olmak için çok gelişmiş Homolusinis ile tanışın Adada yaşayan başka bir tür Varlığını hiç bilmediğimiz başka bir dal Ne kadar yaşadıklarını veya neye benzediklerini bilmiyoruz Tam olarak ama bir şey var ki Kesin olan şu ki, kendi yollarıyla insandılar Ve bir kez daha eski hikayeyi sorguluyorlar Evrimin bize doğru düz bir merdiven olduğunu söyleyen Son Ayakta Kalan - Homo sapiens Ve sonra biz vardık Yaklaşık 300.000 yıl önce Afrika'da İlk başta birçok kişiden biriydik Kuzenler kalabalığındaki bir tür Ama çöllere, denizlere, dağlara ve ormanlara hızla yayıldık Esnektik Sosyal hayal gücümüz kuvvetliydi Mağara duvarlarına resim yaptık Kemik ve boynuzdan aletler yaptık ve görülmeyen şeylerden, tanrılardan, ruhlardan, geçmiş ve gelecekten bahsetmeyi öğrendik. Yol boyunca onlarla tanıştık. Neandertaller, Denisovvenler, hatta belki Mady veya Floresensis bile. Bazen kavga ettik, bazen çiftleştik. Bazen de sadece vardığımızda onları 10.000 yıl öncesiyle değiştirdik. Diğerleri gitmişti. Ama Neden Sadece Biz? Neden sadece Homo sapiens hayatta kaldı? Zihinlerimiz mi hayal kurma yeteneğimizdi? Yarın için plan yapmayacak ne var? Hiç görmediğimiz tanrılardan korkmak mı? Sosyal bağımız, dil, empati, büyük ve karmaşık gruplarda iş birliği yeteneğimiz miydi? Yoksa daha karanlık bir şey miydi? Saldırganlık, rekabette üstün gelme yeteneğimiz miydi? Eleme Bazıları bunun tamamen şans olduğunu söylüyor. Sadece bizim uyum sağladığımız bir iklim değişikliği. Yeni sinir yolları açan bir genetik mutasyona. Ya da belki de en son biz geldik ve geriye kalanları sahiplendik. Bu soru. Arkeologları ve genetikçileri rahatsız ediyor. Benzer şekilde her antik kemiğin altında kıpırdanıyor. Her DNA parçası ortaya çıkarıldı. Binlerce yıl gömülü dişlerden çıkarıldı. Çünkü ne kadar derine kazarsak o kadar çok anlıyoruz. Asla yalnız değildik. Dünya bir zamanlar birçok insan türüne ev sahipliği yapıyordu. Resim yaptılar. Avlandılar. Yas tuttular. Ölüleriyle ateş paylaştılar. Ve şimdi gittiler. Ve bu bizi galipler olarak değil, yetimler olarak bırakıyor. Çünkü işte gerçek. Hakimiyet, evrimsel bir oyunun son perdesi değil, uzun bir destansı romanın son sayfasıdır. Çoğu, koparılmış kahramanlarla dolu bir destandır. Asla tanışamayacağımız ve hiç tanımadığımız aile. Kanları gitmiş olabilir ama anıları bizi mağaraların, fosil sırtlarının ve kendi DNA'mızdaki yankıların gölgesinde yaşatıyor. Belki de asla yalnız kalmamız gerekmiyordu. Ama şimdi yalnız olduğumuza göre onları hatırlayalım. İnsanlık hikayesinin bizden daha büyük olduğunu unutmayalım. Tek Bir Kan Bağı, Birçok Yüz Bugün aynaya baktığımızda, tek bir tanıdık modern insan yüzü görüyoruz ama bu yansıma sadece bir kısmını anlatıyor gözlerimizin ardındaki hikaye her seledeki derimizin altında bizden önce gelen birçok kişinin hayatı DNA'mız tek bir iplik değil, dokunmuş bir goblen çok iyonlu kaybolmuş kuzenlerin korosu genetik milyonlarca yıl boyunca bestelenmiş bir senfoni göçler, yok oluşlar ve dünyaların kan ve nefesle çarpıştığı anlar bir Neandertal'in tıknaz yapısının gücünü taşıyabilirsiniz soğuk ve savaş için yapılmış bir Denisan'ın akciğerlerine sahip olabilirsiniz Himalayalar'da yüksek irtifa yaşamına adapte olmuş kodunuzun derinliklerinde gömülü Homo Floresensis veya Hommonaladispaces'in henüz zar zor anlayabildiğimiz sessiz fısıltıları hala içinizde yankılanıyor olabilir ve yine de kendimize tek diyoruz son zirve seçilmiş ama belki de bu tamamen doğru değil belki de değiliz sonuç ama insanlığın devamı tarih düz bir çizgi değildir ilerleme temiz bir yükseliş değildir mükemmelliğe doğru çatlamış bir mozaik yeniden düzenlenmiş ve bir araya getirilmiş zamanın elleri tarafından homohabilis ilki yaktı kıvılcım yaratan araçlar doğayı değiştirdi niyetle homo erectus bunu taşıdı alevi kıtalar boyunca taşıdı ilk küresel gezgin neandertaller bize buzul çağı zulmü karşısında dayanıklılık öğretti dennisovvens adapte oldu zorlukla hayatta kalabildiğimiz topraklara bile Nleti ve Luzininsus gibi uçlardakilere bile hayatın bir yolunu bulduğunu hatırlatıyor bize insan ağacının gölgelerinde bile bunlar evrimsel hatalar değildi insan olma deneyleriydi sessiz soruya cevaplar başka ne olabilirdi insanlık bazıları daha güçlüydü bazıları daha akıllıydı bazıları yandı parladı çok erken gitti biz seviyoruz Düşünün ki biz, her şeyin, bizden öncekilerin, Homo Sapiens için sadece bir ısınma hareketi olduğunun nihai sonucuyuz. Ama gerçek çok daha alçakgönüllüleştirici. Bizler, doruk noktası değiliz. Bizler, bu türlerin her birinin son hayatta kalanlarıyız. Türler, gidilmemiş bir yoldu ve onları kaybederek, seslerimizi, düşünce biçimlerimizi, hissetme biçimlerimizi kaybettik. Dünyayı kazandık. Ama onu tek başımıza miras aldık. Bu yüzden Aynaya tekrar baktığınızda, birden fazla yüz görürsünüz. Birden fazla yüz görürsünüz. Kendi yüzünüzün altında, katman katman yüzler görürsünüz. Hikayeleri kemiklerinize kazınmış olanlar. Zaferleri ve başarısızlıkları, kim olduğunuzun temelini oluşturanlar. Çünkü İnsanlık asla tek bir hikaye değildi. Her biri, insan olmanın ne anlama geldiğine dair farklı bir cevaba sahip hayatların bir koleksiyonuydu. Ve sonunda hayatta kalanlar en zeki veya en güçlü olanlar değildi. Bize katlananlardı. Ama diğerleri, onlar yok olmadılar. Bilimde, hafızada ve içimizde yaşamaya devam ediyorlar. Bir Ağaç, Bir Ağaç Değil Merdiven Çok uzun zamandır evrimi bir merdiven olarak hayal ettik Bizi daha yükseğe çıkaran bir basamak İdeal bir forma, mükemmel bir İnsan olmanın ne anlama geldiğinin versiyonuna yaklaştıran Ama doğa merdiven yapmaz Ağaçlar yetiştirir Gerçek daha vahşidir Daha tuhaf daha güzeldir Büyük bir Ağaç hayal edemeyeceğin kadar eskidir Gövdesi zamanla kalınlaşır Dalları kıvrılır ve Her yöne uzanır, bölünür, birleşir Farklı göklere doğru uzanır Bazı dallar aniden kırılır Yok oluşla Diğerleri geri sarılır ve dokunur Tekrar geride ince yankılar bırakarak Genlerimizde ve o son Uzuvlardan birinden ortaya çıktık Ama ağaçtan ayrı değiliz Üstünde değiliz Biz ağacız Kökleri içimizden geçer Dalları tutar Atalarımızı Milyonlarcasının devamıyız Ateşle aydınlatılmış gecelerin sessiz hikayeleri Cesaret taşından şekillendirilmiş ilk aletler Soğukta onların zaferleri bizim Vakıfları onların Başarısızlıklar bizim uyarılarımızdır, kanları hala damarlarımızda akar, damarlarımızda her ateş yaktığında, bir alet yaptığında, bir çocuğa şarkı söylediğinde veya gökyüzüne baktığında, ve "Neden buradayım?" diye sorduğunda, onların başlattığını devam ettiriyorsun, sen değilsin, bu dalda yalnızsın, sen yapraksın, eski bir dalın ucunda titriyorsun, her şeyin gücüyle destekleniyorsun, önceden gelen ve hikaye henüz bitmedi, ağaç hala büyüyor Zamanımız İçin Son Bir Düşünce Bugün öğrenen makineler üretiyoruz Bizden daha hızlı Uzak gezegenleri kolonileştirmeyi hayal ediyoruz Dünya'nın sınırlarından kaçan İlerleme hızından bahsediyoruz Yenilikten Eğer gelecek tek önemli şeyse Ama Ne sıklıkla durup en eski soruyu soruyoruz Gerçekten kim değiliz Sadece ünvan, iş, milliyet veya ten rengiyle Çizdiğimiz sınırlarla veya Yarattığımız teknolojilerle değil, daha eski Daha derin Varlığımızın özüne dokunmuş bir şeyle Sen değilsin Sadece adın değil Kalabalık bir Dünyadaki sadece bir hayat değil Sen sonucusun Milyonlarca yıllık kadim Göçlerin Neredeyse yok olma tehlikesiyle karşı karşıya Ve sessiz mucizevi adaptasyonlar Sen Neandertallerin nefesisin Homo erectus'un ateşisin Karanlıkla yüzleşen Ve devam etmeye cesaret eden Unutulmuş kuzenlerin dayanıklılığısın İçinde sadece Potansiyel değil, aynı zamanda miras, Sadece Zeka değil, aynı zamanda hafıza da taşıyorsun Söylenmemiş hikayelerin yaşayan yankısısın Diller Hiç konuşulmayan yüzler çoktan toza döndü Ve eğer kendini küçük, kayıp veya yalnız hissedersen bunu hatırla, bir kaza değilsin, ayrı değilsin, sen zamanın kendisinden daha eski bir ailenin zirvesisin, sen onların hayalisin, hala nefes alıyoruz, bu yüzden yıldızlara bakıp yeni dünyalar inşa ederken, bizi inşa eden kadim olanı asla unutmayalım Gölgelere Katıl Eğer bu hikaye seni etkilediyse, göğsünde ateş ışığının titrediğini hissettiysen veya aynada başka bir yüzün hatlarını gördüysen, geçmişin unutulmasına izin verme Tarih öncesi gölgelere abone ol çünkü burada onları hatırlıyoruz, ses veriyoruz, sessiz hafızanın karanlık mağaralarında bir meşale yakıyoruz ve birlikte keşfediyoruz Gerçekten ne anlama geldiği sorusu insan olmak tarih öncesi gölgeler, unutulmuşların tekrar yürüdüğü, kadim kanın hala konuştuğu, tarihin bitmediği, yeniden keşfedilmeyi bekliyor