Ortaya yazıyorum.
Bir insanın beyni ve yüreği aynı anda ne zaman hareket eder acaba? Yüreğin istediğini, beyin istisnasız ne zaman kabul eder ve ‘Evet, aferin iyi yaptın, tam da bunu yapmalıydın.’ der? Çünkü bana hiç öyle olmuyor, benim beynim ve yüreğim her daim birbirinden bağımsız ve birbiriyle düşman gibi, sanırsın biri iyi, diğeri kötü polis. Biri ister diğeri olmaz der, biri yapayım der diğeri hayır kesinlikle der, bana da beyin ile yürek arasında gidip gelmece düşer. Yazarım silerim, isterim vaz geçerim vs. vs… Sonra da kararsızsın derler. Oysa ki kararsız değilim, son derece yürekli ve bir o kadar da beyinli bir insanım ben.
Mesela son bir kaç saattir yüreğimde bir yazma hali, beynimde ise bir yazmama hali.. Ve tahmin edileceği üzere bir kargaşanın içine düşmüşüm yine; yazıp yazıp silme eylemi… Ama haksızlık edemem, eninde sonunda bir orta yol bulunuyor, örneğin şu an yaptığım onlar tarafından kabul edilebilir bir şey; ortaya yazmam yani..
Ortaya yazıyorum ben de…
Güleceğim,
Gülüyorum,
Güldüm
1 Yorum
Önerilen Yorumlar