ÜŞÜDÜM ÜSTÜMÜ ÖRTSENE ANNE
http://www.youtube.c...h?v=mGSiXf0zxJE
Bu ara ölümü fazlaca düşündüm galiba...Zaten her yıl bu ay da boynum bükülür benim...11 yıl önce babaannem ve dedemi bu ayda dört gün ara ile kaybettim...Onları koca yıl hala evlerindeymiş gibi düşler teselli ederim kendimi,bu düşünce özlemimi biraz olsun hafifletir...Ama bu ay geldimi gerçek, bir şamar gibi şaklar suratıma...
Ölümü fazlaca düşünmemin bir sebebi de, ben ve oğlumun birkaç hafta önce ciddi bir kazadan şans eseri kurtulmuş olmamız,bu sarsıntıyı atlatamamışken kızımın bir arkadaşını kaybedişimiz,ardından ortaokuldan beri tanıdığım çok sevdiğim bir arkadaşımın ölümcül bir hastalığı olduğunu öğrenmem olabilir...
Bende bir bezginlik var bu aralar,oysa ki bu yaşadıklarım bana bir ders vermeliydi öyle değil mi...Aldığım her nefesin ne kadar kıymetli olduğunu,çocuklarımla geçireceğim zamanın değerini bilmeliyim.
Herşeyin başının sağlık olduğunu, sıkıntıların gelip geçici olduğunu unutmamak lazım...
Artık silkelenmem lazım...
Dipnot:Sabah blogumu okuyan arkadaşlarımdan özür dilerim...(şiiri kaldırdım şarkı falan koydum)
Kasvetli şeyler yazmayı kendime yakıştıramadım sanırım...Hayatım boyunca ağlarken gülen bir insan oldum...Sıkıntılara dirençsiz olmak arafa girmek,bunlar bana göre değil...Ama işte bazen hayat çok üstününe üstününe geliveriyor insanın,belki de yaşlanıyorumdur kimbilir...
Neyse;
Şimdiden tüm dostlara iyi bayramlar
3 Yorum
Önerilen Yorumlar